Η αισθητική ως βάση της πολιτικής συναντάται σε μεγάλο βαθμό και, προτάσσεται σήμερα, από ένα σημαντικό τμήμα της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Μάλιστα, ενώ ουσιαστικά μπορεί πολλές φορές να κρύβει απουσία θέσεων και ανυπαρξία προτάσεων, καταφέρνει να γοητεύει το τμήμα εκείνο των πολιτών, κυρίως της μεσαίας αστικής τάξης, το οποίο από τη φύση του θεωρεί ότι η
αισθητική βρίσκεται στο «κέντρο του κόσμου».
Ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι η αισθητική είναι μία παράμετρος της ζωής την οποία δεν πρέπει να αγνοούμε, πιστεύω, όμως, ταυτόχρονα, ότι τα σύγχρονα προβλήματα είναι τόσο σημαντικά και οξεία που στην πραγματικότητα την καθιστούν δευτερευούσης σημασίας παράμετρο μίας επιλογής.
Έτσι, ο κοσμοπολιτισμός, ο ωραίος, χωρίς γωνίες ρητορικός λόγος, η «όμορφη» εμφάνιση, η επίκληση εννοιών που μπορεί να αρέσουν και η έμφαση σε έναν δήθεν προοδευτισμό, δεν μπορούν να επικαλύπτουν τον πυρήνα της πολιτικής προσέγγισης των θεμάτων, ειδικά την εποχή αυτή που το πολιτικό σύστημα ταρακουνιέται συθέμελα και αρκετοί πολιτικοί απαξιώνονται.
Για να γίνω, περισσότερο σαφής θα έλεγα ότι οι πολίτες δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να εγκλωβίζονται σε ορισμένα στερεότυπα που προσπαθούν να τους επιβληθούν και τα οποία δημιουργούν ένα ψευδό δίπολο μοντέρνου-παρωχημένου, βασισμένου κυρίως στην εμφάνιση και στον τρόπο εκφοράς του πολιτικού λόγου και όχι στο περιεχόμενο, την ικανότητα και την ουσία της πολιτικής. Καλό είναι, μάλιστα, να μην ξεχνούν, ειδικά όσοι προέρχονται από τον φιλελεύθερο χώρο, ότι με τον ίδιο τρόπο είχε επιβληθεί παλαιότερα ένα άλλο ψευδοδίπολο που είχε στον ένα πόλο τη συντήρηση (δεξιά) και στον άλλο τον πρόοδο (αριστερά).
Βέβαια και όσοι έχουν δημόσια παρουσία και εκπροσωπούν στα μάτια της κοινής γνώμης τη ΝΔ, το μεγάλο αυτό λαϊκό κόμμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, πρέπει να αντιληφθούν ότι οι καιροί αλλάζουν και οι περισσότεροι πολίτες αναζητούν πλέον και το μέτρο στην έκφραση και την εμφάνιση πέρα από την ουσία στις προτάσεις.
http://www.efsimopoulos.gr/?p=564
