Ξανά το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Πιρί Ρέϊς ξεκίνησε έρευνες πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αγνοώντας εντελώς τις έντονες διαμαρτυρίες της ελληνικής κυβέρνησης.
Το έχουμε ξαναπεί. Η δική μας πρόβλεψη είναι ότι οι τούρκοι δεν πρόκειται πλέον να σταματήσουν. Οι διαμαρτυρίες και οι διεθνείς οργανισμοί δεν τους απασχολούν, όπως δεν τους απασχόλησαν και στην περίπτωση της Κύπρου. Τουναντίον θα πυκνώσουν τις προκλήσεις σε βάρος της χώρας μας, όσο η δική μας πλευρά θα συνεχίζει.....
την διστακτική αντιμετώπιση του ζητήματος που λέγεται τουρκικός επεκτατισμός. Η αποθράσυνση του αντιπάλου, όταν ειδικά αυτός είναι η Τουρκία, είναι ότι χειρότερο. Η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο με τον τρόπο που απάντησε το Ισραήλ. Είτε μπαίνει μια κόκκινη γραμμή, πέρα από την οποία υπάρχει ο πόλεμος, είτε αφήνονται χαλαρά τα πράγματα, οπότε όλα πλέον εξαρτώνται από τις ορέξεις και τους αυτοπεριορισμούς του αντιπάλου. Της Τουρκίας εν προκειμένου, για να μην αυταπατόμαστε. Το παράδειγμα μας το δίνει και πάλι η ίδια η Τουρκία όταν, κόντρα στο διεθνές δίκαιο, έθεσε την κόκκινη γραμμή τουcasus beli σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών μας υδάτων και εμείς υποχωρήσαμε. Δώσαμε τόπο στην οργή στο θέμα αυτό. Δώσαμε τόπο στην οργή στο θέμα των Ιμίων. Δώσαμε τόπο στην οργή για τις καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας. Δίνουμε και τώρα τόπο στην οργή για τις αυθαίρετες έρευνες πάνω στη δική μας υφαλοκρηπίδα;; Κάπου αυτό το αστείο σταματάει.
Όπως όλα δείχνουν, τώρα έχουμε μπει ήδη, με επιλογή της Τουρκίας, στο δρόμο χωρίς επιστροφή. Στο δρόμο εκείνο που στο τέλος του έχει τον πόλεμο. Ήρθε λοιπόν η ώρα και των νεώτερων γενιών να πληρώσουμε το δικό μας τίμημα στο βωμό της γειτονίας μας με την Τουρκία, όπως τον πλήρωσαν και οι προγονοί μας. Μια γειτονία που μας έχει εξαντλήσει οικονομικά σε εξοπλισμούς, όλα αυτά τα χρόνια, προετοιμαζόμενοι πάντα γι’ αυτό που τώρα πλέον φαίνεται βέβαιο.
Είναι σημαντικό να αντιληφθεί τόσο η πολιτική ηγεσία της χώρας όσο και ο λαός ότι σ’ αυτόν το δρόμο θα πρέπει να μπούμε και να τον περπατήσουμε με αποφασιστικότητα. Δειλίες, δισταγμοί και υποχωρήσεις θα είναι καταστροφή.
Δυστυχώς η χώρα μας περιστοιχίζεται από έθνη που έχουν όψιμες επεκτατικές βλέψεις. Δεν είναι μόνο ο νεοθωμανισμός της Τουρκίας. Είναι και ο μεγαλοιδεατισμός της Αλβανίας. Είναι και ο μεγαλοιδεατισμός των Σκοπίων και πάει λέγοντας. Η εξωτερική πολιτική του κατευνασμού που έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και η ιδεολογία της συναδέλφωσης των λαών πάνε περίπατο, ειδικά τώρα που η χώρα μας βρίσκεται στο καναβάτσο, τόσο από άποψη οικονομικής κρίσης όσο και από άποψη διεθνούς κύρους.
ΥΓ. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση παράδοσης μέρους της Εθνικής μας Κυριαρχίας με συμφωνία και αυτό να βαπτιστεί μάλιστα και «υπερήφανη εξωτερική πολιτική».
Από αυτό εδώ το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, όλα μπορείς να τα περιμένεις.
