Η δημιουργία μίας “εικονικής πραγματικότητας” για να εγκλωβίζει και να χειραγωγεί την λαϊκή θέληση έμελλε να είναι το τελευταίο και ήδη καμμένο χαρτί των ομόκεντρων κύκλων του καθεστωτικού μηχανισμού προπαγάνδας. Η ατάκα “9 κανάλια, δεκάδες δημοσιογράφοι, μία φωνή” δίνει περίτρανα τον κοινό παράγοντα μίας ασθμαίνουσας προσπάθειας ενός εξουσιαστικού μηχανισμού που έριξε όλες του τις εφεδρείες στη μάχη για την επιβολή της αναίσχυντης “Νέας Κατοχής” του μνημονίου “στήριξης” που θα διασφάλιζε την αυτοχρηματοδότηση του. Προκλητικές δημοσκοπήσεις με ευρήματα ενάντια στην κοινή λογική, έλεγχος της πληροφορίας, ελεγχόμενο ρεπορτάζ και ταφόπλακα στην ανεξάρτητη έρευνα δομούν ένα τοπίο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “Οργουελικό” εάν δεν ήταν δομημένο από κατά συνείδηση ανεπάγγελτους, κρατικοδίαιτους και μειωμένης νοημοσύνης εκτελεστικά όργανα. Τους εκλεκτούς δηλαδή του μεταπολιτευτικού συστήματος διοίκησης που καλλιεργήθηκαν από το ίδιο το σύστημα διακυβέρνησης για να το υπηρετήσουν πειθήνια.
Η ιστορία όμως εκδικείται με τον χειρότερο τρόπο: Ακριβώς αυτό το δημιούργημα της “Εικονικής πραγματικότητας” έμελλε να είναι το λίκνο της κινηματικής αντίδρασης μίας κοινωνίας, που ανδρώθηκε ακριβώς στην “Εικονική πραγματικότητα” του διαδικτύου με μία διαφορά: Η ζύμωση στον κυβερνοχώρο έγινε πεδίο απεικόνισης της ίδιας της κοινωνίας με κυρίαρχο στοιχείο την ανάπτυξη της αλληλεγγύης, της ανιδιοτελούς ανταλλαγής γνώσης και – κυρίως – την ανάπτυξη τρόπων έκφρασης και εφαρμογής στην φυσική (όχι εικονική) καθημερινότητα.
Παρά τα εκατομύρια που επενδύθηκαν σε “νέες τεχνολογίες”, διαδικτυακούς σαλτιμπάγκους, συναρθροιστές προπαγάνδας και έμμισθους πληκτρολόγους, η Ελληνική διαδικτυακή κοινότητα εντόπισε και απέβαλλε τους καθεστωτικούς αρλεκίνους. Δυστυχώς για τους ηγέτες του καθεστώτος, περιβάλλονται ακριβώς από πανικόβλητους, ανίκανους συμβούλους που συνεχίζουν να τους τροφοδοτούν με χαλκευμένα στοιχεία για να κρύψουν την παταγώδη αποτυχία τους!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Η αναφορά από το βήμα της βουλής, του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου σε δικτυακό τόπο (G700) που επικροτούσε τις πολιτικές της κυβέρνησης! Φανταστείτε την κατάρρευση. Ένας δικτυακός τόπος που “ιδρύθηκε” για να λιθοβολήσει μία κυβέρνηση που διατηρούσε την “εξαθλιωμένη” γενιά των 700 Ευρώ, έρχεται να αποθεώσει μία άλλη κυβέρνηση που “εξαφάνισε” αυτή τη γενιά, κάνοντας την Γενιά των 532 Ευρώ!
Και όμως, οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού τον “έπεισαν”! Τον έπεισαν να διαφημίσει μία στρατευμένη προσπάθεια μερικών εκατοντάδων επισκεπτών που ήδη εκείνη τη στιγμή είχε απαξιωθεί, διασυρθεί και λοιδωρηθεί από 1098 αναρτήσεις ανεξάρτητων ιστολογίων (σήμερα έχουν γίνει χιλιάδες). Ερασιτεχνισμός και κατάντια.
Ο πραγματικός όμως τρόμος του καθεστώτος έρχεται από άρθρα όπως αυτό της κυρίας Λίνας Γιανναρου στην Καθημερινή. Εκεί φαίνεται περίτρανα η απέλπιδα προσπάθεια να κρυφτεί κάτω από το χαλί η επέλαση των ανεξάρτητων ιστολογίων, αφού ο φέρελπις τίτλος “Οι διαδικτυακές παρέες γίνονται κινήματα”, κρύβει ένα άρθρο μνημειώδους αμηχανίας, στα πρότυπα της απίστευτης δημοσκόπησης που φιγουράρει στην ίδια εφημερίδα.
Παρουσιάζεται λοιπόν η …συντριπτική δύναμη του Twitter (!) και κάποιων ιστοσελίδων που ζουν προφανώς στη φαντασία της αρθρογράφου ως κινηματικές ενέργειες! Δικτυακοί τόποι ευτελούς επισκεψιμότητας που λειτουργούν ως θεραπαινίδες καθεστωτικών επιλογών αναφέρονται ως “αυθόρμητες προσπάθειες κινηματικού χαρακτήρα!”.
Ιστοτόποι που δεν επιτρέπουν καν την ανάρτηση σχολίων από τους αναγνώστες (όσους από λάθος βρίσκονται εκεί) διαφημίζονται ως μνημεία δημοκρατικών διαδικασιών!!
Μα ποιούς νομίζουν ότι εξαπατούν…
Ποιούς νομίζουν ότι “χειραγωγούν”. Πόσο θα κρύβουν κάτω από το χαλί την ηχηρή απάντηση των πολιτών που εγείρεται και τους γυρνά την πλάτη; Ενώ αυτοί συνεχίζουν να προβάλλουν με κωμικά επιχειρήματα καταστάσεις που συμβαίνουν μόνο στην καλοπληρωμένη κυβερνοφαντασία τους, το πραγματικό κίνημα εκδηλώνεται με μορφές και αριθμούς που αποτιμούν την πραγματικότητα.
Είναι το κίνημα που κατάφερε να ανατρέψει εξουσιαστικούς σχεδιασμούς φέρνοντας τον Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ενάντια στις καλοπληρωμένες προσπάθειες των συμβατικών μέσων.
Είναι το κίνημα που έδωσε δύναμη σε όσους αντιδρούσαν στην υποτέλεια του μνημονίου να ορθώσουν φωνή ακόμα και μέσα στο κοινοβούλιο λέγοντας ένα ηχηρό ΟΧΙ.
Είναι το κίνημα που αποκάλυψε τις καταστροφικές πτυχές της συνέργειας ΔΝΤ – κυβέρνησης δίνοντας την ευκαιρία σε εκατοντάδες χιλιάδες αναγνωστών να ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ και να βγάλουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ συμπεράσματα, ενώ ΟΛΑ τα συμβατικά μέσα δεν άρθρωσαν ΛΕΞΗ, ενώ θα έπρεπε να έχουν το περιβόητο μνημόνιο ως πρώτη είδηση.
Είναι το ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ κίνημα που ποτέ δεν θα καταφέρουν να το εξαγοράσουν. Που προσπαθούν αλλά δε μπορούν να βρουν “επαφή”. Είναι το κίνημα που έχει 600,000 πραγματικούς (σωρευτικά) αναγνώστες, όσο δηλαδή όλες οι εφημερίδες τους μαζί. Που τα άρθρα του γίνονται θέμα συζήτησης από το γραφείο μέχρι το καφενείο και δειλά – δειλά στις αδέσμευτες φωνές των ΜΜ”Ε”.
Είναι το μέλλον αυτής της χώρας, όχι γιατί το θέλουν οι οικονομικοί μνηστήρες και τα συμφέροντα, αλλά το θέλει αυτός που ήταν είναι και θα είναι ΕΔΩ. Αυτός που θα μεγαλώσει τα παιδιά του ΕΔΩ. Που θα ξαναχτίσει το γκρεμισμένο του σπίτι ΕΔΩ. Θα αγωνιστεί για άλλη μια φορά όπως οι γονείς και οι Παπούδες του ΕΔΩ.
Ενώ εσείς θα είσαστε ΑΛΛΟΥ.
http://olympia.gr/2010/07/11/greek-blogs/
