Όλες αυτές οι καλοπληρωμένες κομματικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, άραγε πολεμούν την κυβέρνηση και προβάλλουν πραγματική αντίσταση στη λήψη και εφαρμογή των σκληρών οικονομικών μέτρων που έχει συμφωνήσει ο κ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ ή το αντίθετο; Δηλαδή διευκολύνουν το ΠΑΣΟΚ να περάσει τα σκληρά μέτρα με το λιγότερο μάλιστα πολιτικό κόστος και τις λιγότερες αντιδράσεις;
Θα μας επιτρέψετε να έχουμε την άποψη ότι συμβαίνει το δεύτερο.
Φίλοι αναγνώστες, ή κάνεις απεργία μέχρις εσχάτων, δηλαδή....
μέχρι δικαίωσης ή πτώσης της κυβέρνησης ή δεν την κάνεις καθόλου και αφήνεις τη λαϊκή οργή να συσσωρεύεται και να δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα. Οι τεχνικές εκτόνωσης δεν είναι υπηρεσία προς την κοινωνία, αλλά υπηρεσία προς το πολιτικό σύστημα.
Δεν μπορεί δηλαδή να γίνεται μια απεργία κάπου κάπου για την τιμή των όπλων, αφενός για να δικαιολογείται η ύπαρξη και η αμοιβή των συνδικαλιστικών ηγεσιών και ταυτόχρονα αυτή η υποτιθέμενη απεργία να αποτελεί κυματοθραύστη της λαϊκής αγανάκτησης και των λαϊκών αγώνων, διευκολύνοντας τα μέγιστα το έργο της κυβέρνησης, για ακόμα πιο σκληρότερη οικονομική πολιτική.
Γίνεται λοιπόν κάπου κάπου μια 24ωρη απεργία ή κάποιο κλείσιμο κάποιου δρόμου ή παρεμπόδιση του απόπλου ενός πλοίου κ.λ.π. Ε, και λοιπόν τι έγινε; Απλά οι μεν επαγγελματίες κομματικοί συνδικαλιστές (απόλυτα συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κρίση) δικαιολογούν την θέση τους και τις απολαβές που αυτή συνεπάγεται, η δε κυβέρνηση διευκολύνεται καθόσον εκτονώνεται η λαϊκή οργή, αμαυρώνονται οι λαϊκοί αγώνες και φαντάζει μάταιη οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια, σπρώχνοντας έτσι στην μοιρολατρία τα λαϊκά στρώματα.
Εσείς λοιπόν τι λέτε;
Τα συνδικάτα πολεμούν ή βοηθούν την κυβέρνηση σε βάρος του λαού;
