Οι αναγνώστες του TaXalia συνεχίζουν την ανταλλαγή απόψεων μέσα από το TaXalia
Οι προηγούμενες επιστολές που λάβαμε:
«Γιατί τόσος φόβος κύριε Ρέππα;»
Θέμα : Εγνατία Οδός Α.Ε, να τα πούμε και έτσι τα πράγματα.....
Πριν λίγες μέρες αναρτήθηκε ένα κείμενο για την «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.» . Αναφερόταν στην επίσκεψη Ρέππα – Μαγκριώτη στην εταιρία συνοδεία των ΜΑΤ. Εύλογα αναρωτιόταν ο «υποψιάζομαι» συμβασιούχος συνάδελφος, προς τι τα ΜΑΤ; Δείξαμε ποτέ εμείς οι συβασιούχοι «έκρυθμη, βίαιη» συμπεριφορά; Θα έπρεπε, με την κοροϊδία που φάγαμε, την δείξαμε όμως;
Και μετά, τα σχόλια από κάτω, από βολεμένους υπαλλήλους που δε βγάλαν άχνα για την «ταμπακιέρα», αλλά έβγαλαν «χολή» για τους νεοπροσληφθέντες, ξεχνώντας τον τρόπο που μπήκαν οι ίδιοι...
Ο ένας «ανώνυμος» πράσινος καρεκλοκένταυρος «μόνιμος» συνδικαλιστής (το επίθετο «μόνιμος» αναφέρεται και στο «συνδικαλιστής» και στη θέση του στην εταιρία) και ο άλλος συμβασιούχος συνδικαλιστής, εξίσου «πράσινος».
Να θυμίσω λοιπόν, ότι το...εάν το Δ.Σ . του συλλόγου των συμβασιούχων ήταν πράσινο, κόκκινο, μπλε ή πορτοκαλί καθόλου δεν ενδιέφερε ποτέ το μεγάλο ποσοστό των συμβασιούχων που ψήφιζαν. Αυτό που τους ενδιέφερε πάντα ήταν η διατήρηση της θέσης τους για την επιβίωσή τους και η κατοχύρωση κάποιων δικαιωμάτων, που θα τους εξίσωναν σε επίπεδο ασφάλειας, αδειών κ.λ.π. με τους μόνιμους. Και ο λόγος που στη δεύτερη ψηφοφορία καταψήφισαν το πρώτο Δ.Σ. του συλλόγου τους ήταν ότι αυτό ήταν ανίκανο, αδιάφορο και πολλές φορές «ακαταλόγιστο».
Πάμε παρακάτω! Μόνο τα τελευταία χρόνια ανακαλύψαμε ότι οι προσλήψεις θα έπρεπε να γίνονται μακριά από τα γραφεία βουλευτών και γνωστών από το Δ.Σ. της εταιρίας; Όλοι οι μόνιμοι μπήκαν με διαδικασίες στις οποίες μετρούσαν μόνο τα τυπικά τους προσόντα; Όχι η συνέντευξη, που άλλαζε όλη τη βαθμολογία τους; Ήταν όλοι τους τόσο λαμπερές προσωπικότητες, ώστε στη συνέντευξη «έτρωγαν» τον πρώτο, τον δεύτερο κ.λ.π. Προσοχή, γιατί για όλ’ αυτά υπάρχουν στοιχεία!
Η εταιρία, παρ’ όλες αυτές τις διαδικασίες, διαχρονικά, ευτύχησε να στελεχωθεί από μεγάλο ποσοστό αξιόλογων εργαζόμενων. Συμβασιούχοι και μόνιμοι δε θα έπρεπε να αξιολογηθούν για τις γνώσεις, την αποτελεσματικότητα, την εργατικότητά τους και να παραμείνουν, ένθεν κακείθεν, οι άξιοι;
Να παραμείνουν οι άξιοι όμως και όχι εικοσιπεντάχρονος απόφοιτος Λυκείου, για ερευνητικό πρόγραμμα (!!!) μόνο και μόνο για συναδελφικούς λόγους.
Και για τους «διπλοθεσίτες», διπλοπληρωμένους, χρυσοπληρωμένους αποσπασμένους δημόσιους υπαλλήλους, απλούς μηχανικούς, αρκετοί από τους οποίους δεν έχουν καν μεγάλη θέση στην εταιρία και παρ’ όλα αυτά οι αποδοχές τους (ο μισθός τους από το Δημόσιο συν το επιμίσθιο από την εταιρία) για πάνω από μία δεκαετία ξεπερνούν τη φαντασία πολλών νέων ανθρώπων με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, τίποτε; Κουβέντα; Σιγή ιχθύος; Γιατί πάλι βάλανε λυτούς και δεμένους, καθ’ ομολογία του ίδιου του Προέδρου της εταιρίας, όταν μίλησε στο προσωπικό, να παραμείνουν στην εταιρία και να μη γυρίσουν στις Υπηρεσίες από όπου αποσπάσθηκαν για να μη χάσουν την κότα με τα χρυσά αυγά, κι ας μένουν δεκάδες άνθρωποι με ανάγκες άνεργοι;
Για να μη μιλήσω για τους συνταξιούχους, που έχουν πλέον καταλάβει μέχρι και το νέο Δ.Σ. της εταιρίας. Κατά τα άλλα κυβερνητικές εξαγγελίες για τόπο στους νέους και Δ.Σ. με νέους ανθρώπους και φρέσκες ιδέες!!!!!
Χα, εγώ τουλάχιστον φεύγω σε λίγο καιρό, να μη σας βλέπω!!!!
Το κείμενο έστειλε αναγνώστρια.
Σχόλιο TaXalia: Επιμένουμε στο ότι ΟΛΕΣ οι επιστολές που λάβαμε... λένε μεγάλες αλήθειες... ΟΛΕΣ τους όμως. Δυστυχώς μας αξίζει μία άλλη Ελλάδα... ή μήπως ΟΧΙ;