Σύμφωνα με πληροφορίες, κατατέθηκε στη Βουλή προς ψήφιση τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής, με την οποία θα επέρχεται μερικός περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας, η οποία, κατά την προτεινόμενη τροποποίηση, στο εξής θα ισχύει μόνο για θέματα που αφορούν την πολιτική δραστηριότητα των βουλευτών και όχι για άλλες περιπτώσεις.
Αυτό όμως νομίζουμε ότι είναι περισσότερο επικοινωνιακή (προπαγανδιστική) πολιτική ενέργεια, παρά πραγματοποιήσιμη και τούτο για δύο απλούς λόγους:
1) Το άρθρο 62 του Συντάγματος αναφέρει κατά λέξη:....
«Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος». Αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κανείς Έλληνας που δεν γνωρίζει ελληνικά, εκτός και αν απευθύνονται σε αφελείς. Το Σύνταγμα είναι σαφέστατο και κανείς νόμος δεν μπορεί να το αλλάξει, εκτός και αν καταργηθεί τώρα το Σύνταγμα (όπως προτείνουμε εμείς) ή αναθεωρηθεί έπειτα από τρία και πλέον χρόνια, όπως προβλέπει το ίδιο. Επομένως οποιαδήποτε αλλαγή στον Κανονισμό της Βουλής και να γίνει αυτή δεν μπορεί να ισχύσει και είναι μόνο για πολιτική κατανάλωση των ιθαγενών πολιτικών πελατών.
Εκτός πια και αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν ισχύει το Σύνταγμα και ότι αυτό έχει de facto καταργηθεί, όπως υποστηρίζουμε εμείς. Αυτό όμως θα πρέπει να το πει ευθέως και ταυτόχρονα να υποβάλει και την παραίτησή της αφού πλέον δεν θα νομιμοποιείται.
2) Επίσης η έννοια της πολιτικής δραστηριότητας του βουλευτή σηκώνει πολύ συζήτηση και είναι θέμα ερμηνείας. Δηλαδή θα καταλήξουμε σε μία από τα ίδια. Τις προάλλες για παράδειγμα, ζητήθηκε από την Εισαγγελία η δίωξη βουλευτή του ΚΚΕ για παρακώλυση συγκοινωνιών, επειδή συμμετείχε σε πορεία και είχε κλείσει ο δρόμος. Ρωτάμε λοιπόν την κυβέρνηση: Αυτό είναι πολιτική δραστηριότητα ή δραστηριότητα του κοινού ποινικού δικαίου. Ή άλλο παράδειγμα, όταν ένας βουλευτής καταγγέλλει δημόσια έναν μεγαλοπαράγοντα του τόπου ότι είναι απατεώνας, αυτό είναι πολιτική δραστηριότητα ή είναι συκοφαντική δυσφήμιση; Μήπως τελικά πάμε σε φίμωση των βουλευτών και σε ασυδοσία των νταβατζήδων;
Ας απαντήσει πρώτα σ’ αυτά η κυβέρνηση και μετά να έρχεται και να πετάει προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα.
Ας απαντήσει πρώτα σ’ αυτά η κυβέρνηση και μετά να έρχεται και να πετάει προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα.
Επομένως, όσοι πιστεύουν ότι θα αρθεί η βουλευτική ασυλία με τέτοια τεχνάσματα θα περιμένουν μερικές δεκαετίες ακόμα.
