Καλά ε, ή είμαστε λαός για τα μπάζα ή έχουμε πολιτικούς για τα μπάζα.
Αν σε άλλες εποχές συνέβαιναν αυτά που συμβαίνουν σήμερα στο Αιγαίο, θα είχε γίνει ήδη πόλεμος. Σήμερα τι γίνεται;
Ποιος από τους παλιότερους δεν θυμάται τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, παρότρυνε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να βυθίσει....
το ερευνητικό σκάφος που ήθελαν να βγάλουν τότε οι τούρκοι για έρευνες στο Αιγαίο.Ποιος αλήθεια δεν θυμάται ότι επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό και πάλι τον Ανδρέα Παπανδρέου, Ελλάδα και Τουρκία έφθασαν στο χείλος του πολέμου, όταν οι τούρκοι ήθελαν να βγάλουν και πάλι το ερευνητικό σκάφος «Σισμίκ» για να κάνει έρευνες στο Αιγαίο. Οι παλιότεροι θα θυμούνται τις ηρωϊκές εκείνες στιγμές όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου κλείστηκε στο θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και είχε διατάξει τη βύθιση του τουρκικού πλοίου με μόνη την έξοδό του από τα τουρκικά χωρικά ύδατα. Όλα τότε κρεμάστηκαν από μία κλωστή. Οι τούρκοι τελικά έκαναν πίσω και η Ελλάδα κέρδισε, εκτός από την υπερηφάνεια της και πάνω από δύο δεκαετίες ησυχίας από την τουρκική πλευρά.
Μετά την απομάκρυνση του Ανδρέα Παπανδρέου από την πρωθυπουργία της χώρας, οι τούρκοι αποθρασύνθηκαν και πάλι. Αρχικά δοκίμασαν την αποφασιστικότητα και τη γενναιότητα της κυβέρνησης Σημίτη με τα Ίμια, κατορθώνοντας να κερδίσουν τη δημιουργία γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. Στη συνέχεια, με συνεχείς παραβιάσεις του εναερίου χώρου δοκίμασαν τις πολιτικές ικανότητες και αντοχές τόσο των κυβερνήσεων Σημίτη, όσο και των κυβερνήσεων Καραμανλή.
Τώρα όμως, επί κυβερνήσεως υιού Παπανδρέου, τα πράγματα τείνουν να ξεφύγουν πέρα από κάθε έλεγχο. Εκτός από τις καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, επιδίδονται σχεδόν καθημερινά σε καταπάτηση και των θαλάσσιων κυριαρχικών μας δικαιωμάτων επί της υφαλοκρηπίδας μας στο Αιγαίο. Και επειδή ο λαός μας λέει «δώσε θάρρος στο χωριάτη και θα ανέβει στο κρεβάτι», πολύ φοβόμαστε ότι, αν δεν υπάρξει άμεση αντίδραση, τα πράγματα θα εκτραχυνθούν και τότε ο πόλεμος ή οι εθνικές παραχωρήσεις θα είναι γεγονότα αναπόφευκτα.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η πολιτική ελίτ του τόπου στρουθοκαμηλίζει, παριστάνοντας ότι δεν βλέπει τον κίνδυνο που έρχεται.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η άρχουσα τάξη της χώρας με τα ΜΜΕ που διαθέτει, κρατάει το λαό στο σκοτάδι και δεν τον ενημερώνει, αλλά η όλη προσπάθεια τόσο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας όσο και της άρχουσας τάξης είναι να γονατίσουν το λαό για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση και να διασωθούν οι ίδιοι και πάνω απ' όλα να διασωθεί το πολιτικό σύστημα που τους εκτρέφει.
Εμείς πάντως διαβλέπουμε ότι η Τουρκία, διαπιστώνοντας την ανεκτικότητα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, θα κλιμακώσει τη δράση της τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Θράκη και τότε θα είναι αργά και οι ευθύνες τεράστιες.
