Μνημόνιο και αντιπολίτευση

Του Αργύρη Αργυριάδη
www.argiriadis.g

Ο οικονομικός σύμβουλος του αρχηγού της ΝΔ, Θεόδωρος Βάρδας, δήλωσε σε συνέντευξή σε ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών ότι «εάν απαιτούνταν 180 ψήφοι στη Βουλή, η ΝΔ θα ψήφιζε υπέρ του μνημονίου. Εάν δεν είχε ψηφιστεί το μνημόνιο θα είχαμε ήδη πτωχεύσει», επισήμανε αρκούντως αποκαλυπτικά. Ο άνθρωπος την αλήθεια επισήμανε, μολονότι η ΝΔ κατεβαίνει στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης ως φέρελπις...

επικεφαλής ενός δονκιχωτικού «αντιμνημονιακού» μπλοκ.

Από τα ανωτέρω δεν αποκαλύπτεται μόνον η λαϊκίστικη και εθνικά επικίνδυνη πολιτική της ΝΔ, αλλά και η αψυχολόγητη τακτική του ΠΑΣΟΚ. Το τελευταίο δείχνει να αγωνίζεται να κερδίσει ένα «στοίχημα με την ιστορία», όταν στην ουσία το ζητούμενο είναι η εθνική προσπάθεια και η συστράτευση πολιτικών δυνάμεων για να βγούμε από την κρίση. Εάν το ΠΑΣΟΚ εφάρμοζε πιστά το Σύνταγμα και ζητούσε να υπερψηφιστεί από τα 3/5 της βουλής – κατά την ερμηνεία του άρθρου 28§2 που αποδέχεται και ο υπογράφων – όχι μόνον το μνημόνιο θα επικυρώνονταν όπως επιτάσσει η κείμενη νομοθεσία, αλλά θα δίνονταν ένα τέρμα στο λαϊκισμό και στη δημαγωγία. Ο καθένας θα αναλάμβανε τις ιστορικές ευθύνες του και ίσως να αποφεύγονταν η επερχόμενη κοινωνική έκρηξη. Ο απεγνωσμένος πολίτης δεν έχει τη δυνατότητα να κρίνει με ευθυκρισία. Παραμένει ευεπίφορος στα κελεύσματα μιας ανεύθυνης αξιωματικής αντιπολίτευσης που αντί να προχωρήσει σε γενναία αυτοκριτική επέλεξε το στρουθοκαμηλισμό.

Βέβαια, το πρόβλημα δεν είναι μόνον η υιοθέτηση του μνημονίου, αλλά η ερμηνεία και η έμπρακτη εφαρμογή του. Στο σημείο αυτό η Κυβέρνηση παραμένει υπόλογη έναντι της κοινωνίας, καθώς στη δική της διακριτική ευχέρεια παραμένει η επιλογή των μέσων για την επίτευξη των στόχων. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση φαίνεται να επιλέγει την αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης αντί της αύξησης του ΦΠΑ σε σειρά καταναλωτικών αγαθών. Καταρχήν η απόφαση κινείται στην ορθή κατεύθυνση, καθώς νέα αύξηση του ΦΠΑ θα έβαζε ταφόπλακα στην αγορά. Ωστόσο, τι θα γίνει με τα μεσαία και χαμηλά στρώματα που αδυνατούν να επωμιστούν νέα αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης; Σαφέστατα πρέπει να εξαιρεθούν του μέτρου.

Συμπέρασμα: «με το μνημόνιο δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε». Ωστόσο, η κυβέρνηση πρέπει να δει και πέρα από αυτό, καθώς ζητούμενο δεν είναι οι αριθμοί, αλλά οι άνθρωποι. Και ενίοτε δείχνει να το έχει ξεχάσει…

* Το ανωτέρω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» την Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010.