Το μήνυμα ενός ήρωα της ζωής...
Του Γρηγόρη Αργυρόπουλου
Στην «Ομάδα Δημιουργίας» με υποψήφιο τον Κώστα Γκιουλέκα λέμε ότι μπορούμε κι αλλιώς..
Ναι…Μπορούμε!!! Εγώ το ξέρω πως μπορούμε να φτιάξουμε μια πόλη για όλους, μια πόλη με ίσες ευκαιρίες, προσβάσιμη, ανθρώπινη, καθαρή…
Μια πόλη με φως…!!!
Τα προβλήματα είναι πολλά αλλά δεν μας φοβίζουν, μας πεισμώνουν!!!
Συμμετέχω κι εγώ στην «Ομάδα Δημιουργίας»…. Έλα κι εσύ για να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο, να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, να φτιάξουμε την πόλη όπως μας αρέσει…
Έχω μάθει να παλεύω…
Στις 7 Νοεμβρίου μπορούμε να δούμε την πόλη αλλιώς….
Δώστε την υποστήριξή σας στους πολίτες που αγωνίζονται για μια πόλη που μας χωράει όλους…
Για ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον….
Πιστεύω στην «Ομάδα Δημιουργίας»….ΕΛΑ ΚΙ ΕΣΥ..!!!
Ποιος είμαι...
Γεννήθηκα στην Νάουσα Ημαθίας τον Φεβρουάριο του 1971, μαθήτευσα στο ειδικό δημοτικό σχολείο της Σχολής Τυφλών στην Θεσσαλονίκη εν συνεχεία πήγα στο πρώτο γυμνάσιο της πόλης και απεφοίτησα από το ίδιο λύκειο και τελείωσα με επιτυχία την σχόλη τηλεφωνητών.
Από το 1992 έως και το 2001 υπήρξα στέλεχος της Εθελοντικής Εργασίας Θεσσαλονίκης, «οργάνωσης που ασχολείτο με θέματα αναπηρίας-οικολογίας και πολιτισμού».
Παράλληλα από το 1997 έως το 2001 εξελέγην στη διοικούσα επιτροπή της Περιφερειακής Ένωσης Κεντρικής Μακεδονίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, και από το πόστο του οργανωτικού γραμματέα ανταποκρίθηκα με ιδιαίτερο ζήλο και συναίσθηση ευθύνης. Επίσης κατά τα έτη 199-2001 συμμετείχα ως αθλητής ποδοσφαίρου-σκακιού-ποδηλασίας με την Αθλητική Ένωση Τυφλών «Πυρσός». Με την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή συμμετείχα σε διεθνή τουρνουά.
Σαν ποδηλάτης πραγματοποίησα τον γύρο της Κρήτης το 1999 και το 2000. Πήρα την πρωτιά στον ποδηλατικό αγώνα του Δήμου Αμπελοκήπων την άνοιξη του 2000 και τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου κατέκτησα την πρώτη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που πραγματοποιήθηκε στην Ρόδο στο στα 1000 μ.
Το 1997 και το 1999 στην Σαρδηνία της Ιταλίας και στο Πουνταρένας της Κοσταρικα, σε διεθνή σεμινάρια με θέμα «Η αναπηρία στον 21ο αιώνα λύσεις και προοπτικές» διαδραμάτισα έναν αρκετά σημαντικό ρόλο.
Από το 2000 μέχρι και το 2006 και ύστερα από αρχαιρεσίες διετέλεσα σύνεδρος της Ε.Σ.Α.μεΑ. χωρίς βεβαίως να παραγκωνίζω τον αθλητισμό. Έτσι, μετακινήθηκα στον Αθλητικό Σύλλογο Τυφλών «Ήφαιστος» όπου παραμένω ως και σήμερα. Πρωτοπορώντας δημιουργήσαμε ομάδα goalball και βοηθήσαμε καταλυτικά για την διάδοση και εξέλιξη του αθλήματος. Kατέκτησα 3 πρωταθλήματα Ελλάδος με τον σύλλογο καθώς και την συμμέτοχη στην εθνική ομάδα το 2002. Πέτυχα να λάβω μέρος ως μέλος της Εθνικής Ελλάδος στην παρολυμπιάδα σκακιού του 2004 στην Ταραγόνα της Ισπανίας. Μετά και την δημιουργία της «Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών» βρέθηκα στην πρώτη γραμμή διεκδικώντας με υπευθυνότητα ένα καλύτερο αύριο για τους πολίτες με προβλήματα όρασης και των οικογενειών τους, καταρχήν από την θέση του συνέδρου και από τον περασμένο Μάρτιο με την ιδιότητα του προέδρου της εξελεγκτικής επιτροπής.
Το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους ανταποκρίθηκα με μεγάλη χαρά και αγάπη στο κάλεσμα των συναδέλφων μου να βρίσκομαι στο Δ.Σ. του ιστορικού ιδρύματος προστασίας τυφλών Βορείου Ελλάδος «Ο Ήλιος», Σχολή Τυφλών, εκπροσωπώντας την Ε.Σ.Α.μεΑ. και τον Π.Σ.Τ. κατανοώντας απόλυτα της δυσκολίες της αποστολής, βάζοντας στην άκρη το προσωπικό κόστος προκειμένου να σωθεί ένα ίδρυμα που για 70 χρόνια προσφέρει ανελλιπώς εκπαίδευση, επιμόρφωση και προστασία στα άτομα με προβλήματα όρασης της χώρας και διανύει μια από τις πιο επώδυνες εποχές της, αντιμετωπίζοντας το φάσμα της οριστικής παύσης της λειτουργίας της.
