«Το να μιλάς στο Θεό, λέγεται προσευχή.
Όταν ο Θεός σου απαντά, λέγεται σχιζοφρένεια...»
(αγνώστου)
Κυκλικότητες και παραδοξότητες (οικονομίας, επιχειρημάτων, φαυλότητας κλπ) !
Και ένα παίγνιο, εμπνευσμένο από τους "Κόμπους" του Ρόναλντ Λαίνγκ*...
α. Η τρομοκρατία των ...σεναρίων! Από τους συνήθεις υπόπτους ...του ΙΟΒΕ!
Οι ...γνωστοί του ΙΟΒΕ (και του ΕΒΕΑ), τολμούν και συνεχίζουν να τρομοκρατούν !
Αναμασώντας ...σενάρια (ελπίδας, καταστροφής, σωτηρίας) !
β. Διαπλεκόμενοι ? ...Ούουουου ! ...Με όλους !
γ. Ικανοί ? ...Ούουουου ! ...Για όλα !
δ. Σωπάτε, βρε παιδιά...
Tόσα χρόνια τώρα δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να ...σώζουν την Ελλάδα, με τις λύσεις που προτείνουν !
ε. Για την κατάντια της χώρας μας -αλλά και των Ελλήνων γενικότερα- τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι εισηγητές των προτάσεων και εκείνοι που τόσο καιρό ...αποφασίζουν και ...αποφασίζουν και ...αποφασίζουν !
στ. Μαζί τα σχεδιάζουν, μαζί τα τρώνε...
ζ. Άλλωστε, τα αποτελέσματα της υιοθέτησης των προτάσεών τους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, είναι αυταπόδεικτα και ορατά από όλους !
Και είναι εκείνα που αποδεικνύουν την καταλληλότητά τους, την ...επιστημοσύνη τους και την ...αξιοσύνη των εισηγητών τους !
η. Μα τότε, γιατί συνεχίζουν να τους ακούνε και να περιβάλλουν με σεβασμό τις προτάσεις τους ?
Επιστρέψτε στο σημείο στ !
Και ξαναδιαβάστε το κείμενο, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω...
Άλλωστε, το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα θα έχετε !
Σταύρος Κυριαζής
* Από το εισαγωγικό σημείωμα στους "ΚΟΜΠΟΥΣ" του Ρόναλντ Λαινγκ:
Υπάρχει ελάχιστη σχέση ανάμεσα στην αλήθεια και την κοινωνική «πραγματικότητα». Υπάρχουν γύρω μας ψευδογεγονότα, στα οποία εμείς προσαρμοζόμαστε με την κατάλληλη γι’ αυτό ψευδή συνείδηση, που μας επιτρέπει να θεωρούμε αυτά τα ψευδογεγονότα σαν τάχα αληθινά και πραγματικά, πολλές φορές μάλιστα ακόμα και σαν τάχα ωραία.
Υ.Γ.1 Διαβάστε τι έλεγαν τότε και τι λένε τώρα για την ελληνική οικονομία, τα γνωστά και μη εξαιρετέα κέντρα και παράκεντρα εξουσίας. Φάσκουν και αντιφάσκουν:
Δύο χρόνια πριν... (10-06-2008)
Εύσημα από Financial Times για τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής και των μεταρρυθμιστικών μέτρων
http://www.competitive-greece.gr/views_stories/stories/48/article/11742/Article.aspx
Σήμερα... (29-9-2010)
Ελληνική Οικονομία 3/10
http://www.iobe.gr/index.asp?a_id=359&news_id=947
http://www.iobe.gr/media/oik_syg/IOBEGreek_econ_03_10_final.pdf
Υ.Γ.2 Διαβάστε περισσότερα σχετικά με την είδηση:
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=87529
Τρία σενάρια για την οικονομία
Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για την εγχώρια οικονομία:
α) Το «σενάριο της ελπίδας» προβλέπει ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει, σε γενικές γραμμές, το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής του Μνημονίου και θα εφαρμόσει παράλληλα πολιτικές που διευκολύνουν την οικονομική ανάπτυξη και συνακολούθως, τη δημοσιονομική προσαρμογή (απελευθέρωση επαγγελμάτων και αγορών, ιδιωτικοποιήσεις, ενίσχυση των επενδύσεων κλπ). Στην περίπτωση αυτή το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να μειωθεί κοντά στο 7% του ΑΕΠ το 2011 και κοντά στο 5% το 2012, ενώ η οικονομική ανάπτυξη θα συνεχίσει να είναι αρνητική το 2011, αλλά ηπιότερη του 2010 και θετική το 2012 (μεταξύ 1,5 και 2,5%).
Είναι πιθανό, όχι όμως βέβαιο, ότι η υλοποίηση του αισιόδοξου σεναρίου θα επιτρέψει σταδιακή επιστροφή της Ελλάδος στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Δεν είναι βέβαιο, διότι το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται, ακόμα και κάτω από αυτό το αισιόδοξο σενάριο (144% του ΑΕΠ το 2012 και το 2013). Κάτω από τις συνθήκες αυτές, οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές είναι πιθανό να συνεχίσουν να μην επιθυμούν να μας δανείσουν, δηλαδή τα spreads να μη μειωθούν δραστικά. Η πιθανότερη και λογικότερη έκβαση στην περίπτωση αυτή είναι η επέκταση του χρονικού ορίζοντα των δανείων που μας έχει χορηγήσει η «τρόικα». Σε γενικές γραμμές, η σωτηρία στο σενάριο αυτό εναπόκειται στα χέρια της «τρόικας», και ιδιαίτερα της γερμανικής κυβέρνησης. Ελπίζουμε επομένως, αλλά δεν είμαστε βέβαιοι ότι θα αποφύγουμε τη στάση πληρωμών, καθώς εξαρτώμεθα από οικονομικές, αλλά και πολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στη Γερμανία.
β) Το δεύτερο σενάριο, είναι το «σενάριο της καταστροφής», κατά το οποίο είτε η δημοσιονομική προσαρμογή εγκαταλείπεται λόγω των ποικίλων αντιδράσεων, είτε συνεχίζεται μεν αλλά χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές. Στην πρώτη περίπτωση, επέρχεται «ακαριαίος θάνατος» με παύση εκταμίευσης των υπολοίπων δόσεων του δανείου και στάση πληρωμών της Ελλάδας. Στη δεύτερη περίπτωση είναι πολύ πιθανό ότι επέρχεται «αργός θάνατος», υπό την έννοια ότι η οικονομία θα αντιδράσει αρνητικά στη «σκέτη» δημοσιονομική προσαρμογή, αφού η έλλειψη διαρθρωτικών αλλαγών δεν θα μπορέσει να δημιουργήσει «αντισώματα» με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Στην περίπτωση αυτή θα αργήσει, αλλά τελικά θα επέλθει, στάση πληρωμών λόγω μακροχρόνιας στασιμότητας του ΑΕΠ. Η εξέλιξη αυτή θα αποβεί καταστρεπτική για την ευημερία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και θα θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα του ευρώ.
γ) Το «σενάριο της σωτηρίας», προβλέπει ότι η κυβέρνηση υιοθετεί τις πολιτικές του πρώτου σεναρίου ταυτόχρονα με επιθετική πολιτική αξιοποίησης της ακίνητης κρατικής περιουσίας. Το άμεσο αποτέλεσμα είναι να προεξοφληθεί από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές η εξόφληση μέρους του δημόσιου χρέους. Αυτή η, μη αναμενόμενη, θετική εξέλιξη οδηγεί στην προσδοκία ότι, αργά ή γρήγορα, ο λόγος του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ θα υποχωρήσει και απομακρύνει το καταστρεπτικό, για την ευημερία του ελληνικού λαού, ενδεχόμενο της στάσης πληρωμών. Στο πλαίσιο αυτό, είναι σκόπιμο: Πρώτον, να γίνει μια προσπάθεια αποτίμησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Δεύτερον, να εξεταστούν οι τρόποι αξιοποίησής της και τα δυνητικά έσοδα του Δημοσίου. Τρίτον, να αποτυπωθεί η δυναμική του δημοσίου χρέους σε βάθος χρόνου (π.χ. για την επόμενη δεκαετία) λαμβάνοντας υπόψη αυτόν τον παράγοντα.