Μια άποψη για τα Τουρκικά σήριαλ

Το είδαμε κι αυτό. Τρία μέχρι στιγμής τούρκικα σήριαλ προβάλλονται σε κορυφαία ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια  Και εξιδανικεύουν την εικόνα του μέσου Τούρκου. Οι ήρωες της σειράς παρουσιάζουν την κοινωνία της γειτονικής χώρας ως ήρεμη που ξέρει να δίνει ευημερία στους πολίτες της, με χαλαρούς ανατολίτικους ρυθμούς, χωρίς...

 τις περιπλοκές του σύγχρονου πολιτισμού.

Φυσικά για ευνόητους λόγους αποσιωπόνται οι σκληροί κανόνες της σαρία,η ισοπέδωση των εργατών, η εξαθλίωση των αγροτών που αφήνουν την τουρκική ενδοχώρα για να εγκατασταθούν μαζικά στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη, η απουσία ελεύθερης έκφρασης και η μη τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα σήριαλ αυτά δεν τα βλέπουν μόνο Βαλκάνιοι αλλοδαποί, αλλά και αρκετοί `Ελληνες εργάτες οι οποίοι δεν έχουν πλήρη εικόνα της τουρκικής κοινωνίας και ειλικρινά πιστεύουν ότι η συνύπαρξη με την Τουρκία θα αποτελέσει το αντίδοτο για την απαλλαγή από την διαπλοκή, το ακριβό κόστος ζωής και τα υψηλά κριτήρια για την εύρεση εργασίας.

Θεωρούν τον ανατολιτικό τρόπο ζωής ως μια εναλλακτική λύση. Αγνοούν όμως ότι μ’αυτή την επιλογή μπαίνουν κατευθείαν στην ισλαμική πατρωνεία (σαρία) που έχει πιο σκληρούς κανόνες από τον Δυτικό Πολιτισμό.

Με αυτό τον πλάγιο τρόπο η τουρκική διπλωματία αποκτά μέσα στην πατρίδα μας ένα ευρύ κοινό που τη βλέπει ως Πολιτισμικό ιδανικό και καταφέρνει να δημιουργήσει ειρηνικά τις προυποθέσεις για την δημιουργία συνομοσπονδίας, όπου οι Τούρκοι θα έχουν την διοίκηση, οι Ευρωπαίοι το επιχειρείν και οι `Ελληνες τις αγροτικές εργασίες.

Νεκτάριος Κατσιλιώτης

Ιστορικός-Εκδότης