Μπορεί το πολιτικό κατεστημένο να «κυβερνά» τη χώρα, όμως πάνω και από αυτό υπάρχει ένα μεγαλύτερο αφεντικό και αυτό είναι οι άνθρωποι των ΜΜΕ. Η κοινωνία στο σύνολό της, λειτουργώντας ως ένα σώμα, επηρεάζει τη στάση των επιμέρους μελών της μέσω αυτού που λέμε Κοινή Γνώμη, η οποία αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια συνισταμένη των επιμέρους ατομικών γνωμών. Όμως στη σημερινή εποχή και ειδικότερα.....
στα πολυπληθή αστικά κέντρα, δεν υπάρχει η άμεση εκείνη επαφή των κοινωνών που απαιτείται ώστε να διαμορφώνεται μια κοινή συνισταμένη απόψεων και κοινωνικών στάσεων.Το ρόλο αυτό τον έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση, η οποία μπαίνει σε κάθε σπίτι και μεταδίδει την πληροφορία εύκολα, χωρίς να κουράζεται ή να χάνει χρόνο το άτομο. Επομένως τα σημερινά ΜΜΕ, εμφυτεύουν στον πολίτη ως υποτιθέμενη Κοινή Γνώμη τη θέση εκείνη που εξυπηρετεί τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα ΜΜΕ.
Αν θελήσουν για παράδειγμα, οι ιδιοκτήτες 2-3 καναλιών να αλλάξουν τα πάντα στην πολιτική, μπορούν να το επιτύχουν σε χρόνο ρεκόρ. Η κοινωνία μας είναι ετεροκατευθυνόμενη.
Όπως όμως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, για να μπορεί το πολιτικό κατεστημένο να κρατά την κοινωνία σε καταστολή και να εξασφαλίζει την αυτονομία δράσης του, μακριά από κοινωνικές εμπλοκές, το βασικότερο μέσο που χρησιμοποιεί είναι τα ΜΜΕ, τα οποία, ως εκ τούτου και έχει απόλυτη ανάγκη.
Είναι λοιπόν επόμενο, πολιτική ελίτ και άνθρωποι των ΜΜΕ να αλληδιαπλέκονται σε ένα παιχνίδι κατανομής ισχύος και διανομής κρατικού χρήματος.
Σε παλιότερες εποχές οι πολιτικοί πήγαιναν στις πλατείες και στα αμφιθέατρα να μιλήσουν και να επικοινωνήσουν με τον κόσμο. Σήμερα όμως συναγελάζονται με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, ακόμα και με μικρότερους δημοσιογραφίσκους και όλοι οι πολιτικοί, από τους αρχηγούς, μέχρι και το τελευταίο στέλεχος δίνουν «γη και ύδωρ» και ξημεροβραδιάζονται στα διάφορα τηλεοπτικά στούντιο, πιάνοντας στασίδι από τα άγρια χαράματα μέχρι τα άγρια μεσάνυχτα.
Ποιοι είναι λοιπόν τα πραγματικά αφεντικά της χώρας;;