«Με τη συνήθη αντιδημοκρατική τακτική της, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα πολυνομοσχέδιο “σκούπα” για να ρυθμίσει διάφορα φλέγοντα θέματα, μετά από τις εντολές της περίφημης τρόικας.
Μπορεί να θέλει να διαγράψει από τη μνήμη του ότι εξαπάτησε προεκλογικά τον Ελληνικό λαό ο κ. Παπανδρέου. Δεν θα πρέπει, όμως, να ξεχνά ότι εκλέχθηκε δημοκρατικά από τον Ελληνικό λαό, χωρίς όμως να σέβεται ούτε καν τη δική του Κοινοβουλευτική
Ομάδα. Υποκρισία και αναποτελεσματικότητα είναι οι λέξεις που χαρακτηρίζουν τις ρυθμίσεις, ειδικότερα σε ό,τι αφορά στα φορολογικά θέματα και ιδιαίτερα αυτά των εσόδων. Διαβάζοντας το νομοσχέδιο παρατηρούμε:
1. Ποιος θα ξεχάσει ότι ο πρωθυπουργός προεκλογικά υποσχόταν ότι “λεφτά υπάρχουν”, επιχειρηματολογώντας ότι πρέπει να εισπραχτούν τα 31 δισ. ευρώ που λίμναζαν ως ανείσπρακτα στις εφορίες και στα τελωνεία; Σήμερα, ένα χρόνο μετά, αυτά ακριβώς “τα λεφτά που υπήρχαν” κατά τον κ. Παπανδρέου, είναι οι ανείσπρακτες οφειλές που διαγράφονται με ένα πολυνομοσχέδιο “σκούπα”, με διαδικασίες, μάλιστα, κατεπείγοντος.
Όμως. Το ψέμα και η προεκλογική εξαπάτηση του κ. Παπανδρέου στον Ελληνικό λαό, δεν διαγράφονται με το σημερινό του πολυνομοσχέδιο.
Και όλα αυτά χωρίς ντροπή; Χωρίς ούτε καν μια συγγνώμη στον Ελληνικό λαό; Με τη “ρύθμιση” αυτή, εγείρονται μείζονα ερωτήματα:
- Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί τέτοια σπουδή για τη διαγραφή χρεών;
- Ποιος διασφαλίζει ότι έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες να εισπραχτούν τα ποσά αυτά;
- Έχει λειτουργήσει το από καιρό ανακοινωθέν κέντρο “είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών” και διαπίστωσε ότι δεν είναι δυνατόν να εισπραχτούν αυτά τα ποσά;
- Μήπως η διαδικασία διαγραφής χρεών που επαφίεται σε μεγάλο βαθμό στις κατά τόπους εφορίες, αποτελέσει αντικείμενο ύποπτων συναλλαγών και διαφθοράς;
- Έχει λάβει γνώση η κυβέρνηση σύγχρονα εργαλεία είσπραξης, έστω μέρους των οφειλών, με πώληση μέρους του χρέους σε ειδικές εταιρείες, έτσι ώστε να εισπράξει έστω τμήμα των οφειλών;
Μήπως μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια η χώρα;
2. Αυξάνεται για ακόμα μία φορά ο Φ.Π.Α. των προϊόντων ευρείας κατανάλωσης (μεσαίας και μικρής κατηγορίας) από το 11% σε 13% και από 5,5% σε 6,5%. Είναι η τρίτη κατά σειρά αύξηση μέσα σε 10 μήνες που συνολικά φτάνει το 45%. Που και να μην είχε δεσμευτεί ο πρωθυπουργός προεκλογικά ότι δεν θα αυξανόταν ο ΦΠΑ; Με τον τρόπο αυτό, θα προκύψει μία σειρά αυξήσεων σε βασικά είδη διατροφής (κρέατα, γαλακτοκομικά, πουλερικά, ψάρια, λαχανικά, φρούτα, αβγά, ξηροί καρποί, αναψυκτικά, εμφιαλωμένα νερά, καφενεία, εστιατόρια, ταβέρνες), παροχή υπηρεσιών από καλλιτέχνες, ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, εισιτήρια μέσων μαζικής μεταφοράς και κόμιστρα ταξί, λογαριασμοί ΔΕΗ, ύδρευσης, φυσικού αερίου κλπ. βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, εισιτήρια θεάτρων κλπ.
Η ύφεση στην αγορά θα μεγαλώσει, τα επιπλέον προσδοκώμενα έσοδα είναι εν αμφιβόλω και η καθημερινότητα της μέσης Ελληνικής οικογένειας θα χειροτερέψει, φέρνοντας περισσότερα λουκέτα και φυσικά απώλεια θέσεων εργασίας. Για το 2011, οι παράγοντες της αγοράς υπολογίζουν τη μείωση της ζήτησης στο 4-5%, ακόμα και στα αγαθά πρώτης ανάγκης, εξανεμίζοντας έτσι τα όποια προσδοκώμενα έσοδα από την αύξηση του Φ.Π.Α.
Είναι θετική η μείωση του ΦΠΑ στα φάρμακα. Θετική και στα τουριστικά καταλύματα, ωστόσο αυτή εξανεμίζεται ως κίνητρο για αύξηση του τουριστικού ρεύματος από όλες τις άλλες αυξήσεις σε κόστος διατροφής, εισιτήρια, καύσιμα, μετακινήσεις, θεάματα, καθιστώντας την Ελλάδα μια πανάκριβη χώρα για διακοπές.
3. Οι αυξήσεις στη φορολογία των καπνικών προϊόντων (τρίτη κατά σειρά) θα επιβαρύνουν επιπλέον τον καταναλωτή και εδώ με αμφίβολο αποτέλεσμα για τα κρατικά έσοδα, είτε λόγω αλλαγής κατηγορίας τσιγάρων από μεριάς εταιρειών, είτε λόγω μειωμένης κατανάλωσης, είτε αύξησης του λαθρεμπορίου, είτε στροφής καταναλωτών σε εναλλακτικά προϊόντα καπνού. Επιπλέον, δεν απαντάει ουσιαστικά στα προβλήματα επιβίωσης των μικρών σημείων λιανικής πώλησης (περίπτερα, μίνι μάρκετ) παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις που η κυβέρνηση έχει δώσει.
4. Εδώ και καιρό τονίζαμε ότι η αναστολή “πόθεν έσχες” για την αγορά πρώτης κατοικίας θα αναθερμάνει την αγορά ακινήτων, που περνά την πιο μεγάλη κρίση στη σύγχρονη ιστορία της, παρασύροντας αρνητικά εκατοντάδες επαγγέλματα. Ωστόσο, κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσουν στην κυβέρνηση να αποκτήσει η χώρα ένα σταθερό και μακροπρόθεσμο φορολογικό πλαίσιο σχετικά με την αγορά ακινήτων, που να αποτελεί κίνητρο για τον επενδυτή και να μην βλέπουν το ακίνητο σαν μέσο υφαρπαγής φόρων.
5. Ποιος ξεχνάει την κριτική της τότε αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ στο μέτρο της απόσυρσης που έφερε η ΝΔ το 2008, με σκοπό να αναθερμάνει την αγορά αυτοκινήτου; Τότε μιλούσαν για “χαριστική πολιτική υπέρ των εταιρειών και των εισαγωγέων”. Σήμερα, επαναφέρουν τις διατάξεις του ίδιου νομοσχεδίου με σκοπό να περισώσουν ό,τι μπορούν από ένα κλάδο που έχει πληγεί, όχι μόνο από την κρίση, αλλά και από την πολιτική της κυβέρνησης, που δεν θεωρεί το αυτοκίνητο ως αναγκαίο αγαθό για την οικογένεια, αλλά ως είδος πολυτελείας το οποίο φορολογεί σκληρά όπου μπορεί.
Το μέτρο κινδυνεύει να έχει ελάχιστα αποτελέσματα, καθώς το υψηλό κόστος συντήρησης (τέλη κυκλοφορίας, ασφάλιστρα, καύσιμα, διόδια, ανταλλακτικά) κάνει την κατοχή αυτοκινήτου πολύ δύσκολη.
Από το ύφος, τη σύνθεση των διατάξεων, τη σπουδή με την οποία κινείται το νομοσχέδιο, φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό. Διολισθαίνει σε πρακτικές και διαδικασίες πρωτόγονες για τα κοινοβουλευτικά δεδομένα της χώρας. Αψηφά τις κοινωνικές αντοχές των πολιτών και, βασιζόμενη στη μέθοδο κατασυκοφάντησης των επιμέρους κοινωνικών ομάδων, βασίζεται ότι θα περάσει άκρως αναποτελεσματικά μέτρα, με μόνο στόχο την είσπραξη εσόδων. Κινείται σε ένα πλαίσιο πολιτικής, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς όραμα, χωρίς προοπτική.
Σπεύδει ταχέως να ρυθμίσει τις απαιτήσεις των δανειστών της, αλλά σπεύδει βραδέως να ασχοληθεί με τα προβλήματα του απλού πολίτη–βιοπαλαιστή, προβλήματα που η ίδια πολλαπλασίασε».
