Δημοσιεύθηκε στην Karfitsa στις 15/12/2010
Πολλά θα είχαν να διηγηθούν οι σερβιτόροι στις συναντήσεις των ηγετών του κόσμου, όπου συζητούνται συνήθως ζητήματα λαών και συνόρων, αν είχε καθιερωθεί η χρήση της χάρτινης αντί...
της λινής πετσέτας κατά την διάρκεια των γευμάτων.
Διότι η χαρτοπετσέτα, πλην της συνηθισμένης χρησιμότητάς της για την απομάκρυνση των αντιαισθητικών υπολειμμάτων από το πρόσωπο και τα χέρια των συνδαιτημόνων, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για προσωρινές σημειώσεις. Και ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.
Το ευρωπαϊκό σαβουάρ-βίβρ όμως, ανθίσταται ακόμη σε προϊόντα ανακυκλώσιμα και φιλικά προς το περιβάλλον και επιμένει σε ευγενή υφάσματα κατά τη διάρκεια των επισήμων γευμάτων. Έτσι, οι σερβιτόροι συλλέγουν τα αποτυπώματα της σάλτσας αντί της σκέψης.
Κάπου-κάπου όμως, η ιστορία κάνει παρασπονδίες ανάμεσα στο επίσημο και το πρόχειρο και μας παραδίδει το ιστορικό περιστατικό, όπου ο Τσώρτσιλ και ο Στάλιν, το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου του 1944 καθόρισαν τα ποσοστά επιρροής τους στις χώρες των Βαλκανίων και της Ελλάδας, πάνω σε ένα τέτοιο χαρτί με έναν τέτοιο πρόχειρο τρόπο.
Θα ήταν δύσκολο να συλλάβουμε την πιθανότητα ή την δυνατότητα επανάληψης παρόμοιων καταστάσεων αν δεν είχαμε τη μαρτυρία του Αμερικανού διπλωμάτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, όπως μας την παραδίδει στο βιβλίο του «ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ» (εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ), όπου αναφέρεται στον πόλεμο της Βοσνίας και τις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν μέχρι την υπογραφή των συμφωνιών του Ντεϊτον.
Σύμφωνα με την αποκαλυπτική περιγραφή του, το μεσημέρι της 16ης Νοεμβρίου του 1995, στο εστιατόριο της αεροπορικής βάσης Ράϊτ-Πάτερσον στο Ντέϊτον, ο Πρόεδρος της Σερβίας Μιλόσεβιτς με τον πρωθυπουργό της Βοσνίας Σίλαϊτζιτς έλυσαν εδαφικές διαφορές πάνω σε χαρτοπετσέτες τις οποίες ο κ. Χόλμπρουκ, σε ρόλο πιττακοφόρου, μετέφερε από το ένα τραπέζι στο άλλο. (Υπάρχει εδώ ένα ζήτημα προς διερεύνηση. Η επιλογή της χαρτοπετσέτας αντί της λινής πετσέτας οφείλεται στην αμερικανική κουλτούρα περί γευμάτων ή στο ότι τα χείλη των Βαλκανίων δεν χρειάζονται και πολλές αβρότητες;)
Θα μου πείτε τί μας νοιάζει εμάς.
Μας νοιάζει και μας κόφτει, διότι στο βιβλίο αναφέρεται ο ρόλος-κλειδί της Ελλάδας στη διαδικασία ειρήνευσης στην πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων σε συνδυασμό με την κρίση στα Σκόπια την ίδια περίοδο. Ωστόσο, οι αντίστοιχοι πιττακοφόροι - γραμματοκομιστές επέλεξαν τις ενδυματολογικές επιλογές της συζύγου του τότε πρωθυπουργού κυρίας Δήμητρας Παπανδρέου.
Μας νοιάζει, διότι παρουσιάζεται επίσης η συμπεριφορά της χώρας μας κατά την κρίση στα Ίμια, τον Ιανουάριο του 1996.
Μας νοιάζει επίσης διότι ο κ. Χόλμπρουκ είναι τακτικός επισκέπτης της περιοχής μας και όπως λέει και ο ίδιος θα υπάρξουν και άλλες Βοσνίες στο μέλλον, άρα και άλλα Ντέϊτον.
Δεν θα ήταν άσχημο συνεπώς, να παίρνουμε μαθήματα από Αμερικανούς για τέτοιου είδους ζητήματα και όχι για το πώς θα βγούμε ωραίοι στην TV. Διότι όπως λέει και το λαϊκό άσμα οι ωραίοι κινδυνεύουν να αποκτήσουν χρέη.
Σε κάθε περίπτωση, η συμβουλή σε όσους πρόκειται να συμμετάσχουν σε τέτοιες διαδικασίες είναι μία. Αποφύγετε τη χρήση της χαρτοπετσέτας όταν γευματίζετε. Στις λινές πετσέτες δύσκολα γίνονται σκαριφήματα χάρτη για την παραχώρηση εδαφών.
Αν και με τη φόρα που έχει πάρει ο κ. Χόλμπρουκ, δεν αποκλείεται την επόμενη φορά που θα θελήσει να πετύχει το στόχο του, να χρησιμοποιήσει το χαρτί υγείας από τις τουαλέτες του εστιατορίου.
Το κείμενο γράφτηκε στις 7/12/1998 όταν εκδόθηκε το βιβλίο του Ρ. Χόλμπρουκ και το δημοσιεύουμε σήμερα με αφορμή το θάνατο το 69χρονου διπλωμάτη.
