Προκλητική ομιλία…
«Σύγκρουση» η Άλωση και το 1821!
Σε μια προκλητική όσο και ανιστόρητη ομιλία στην Τουρκία προέβη προχθές η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας κα Ντόρα Μπακογιάννη στην 100η συνάντηση του Bab-I Ali στην Κωνσταντινούπολη. Η κα Μπακογιάννη στην μακροσκελή παρέμβασή της επιχείρησε να λειάνει για ακόμη μια φορά την ιστορική πραγματικότητα προς τέρψη των ακροατών
της.
Συγκεκριμένα χαρακτήρισε «ένοπλες συγκρούσεις» την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, αλλά και την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Είπε χαρακτηριστικά: «Τα πρώτα χίλια χρόνια της συνύπαρξής μας, πολιτικά, μπορούν να θεωρηθούν ως “η χιλιετία των συγκρούσεων”. Αυτό, βέβαια, εξηγείται δεδομένων των πολλών ενόπλων συγκρούσεων που συνέβησαν ιδιαίτερα μεταξύ του 1071 και του 1453, και το 1821».
Πιο κάτω η κα Μπακογιάννη στον ίδιο «φιλικό» τόνο παρέβλεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο λέγοντας: «είμαστε μέλη της ίδιας Συμμαχίας, και έχουμε συμβάλλει από κοινού για μισό αιώνα, στην ελευθερία και την ασφάλεια του Δυτικού κόσμου».
Απέφυγε μάλιστα συστηματικά να χαρακτηρίσει ως εισβολή και κατοχή το κυπριακό πρόβλημα, αντίθετα μίλησε για τις αμοιβαίες υποχωρήσεις που θα πρέπει να γίνουν από τις δύο πλευρές, αν και παραδέχθηκε ότι «η εκλογή του κυρίου Eroğlu ως ηγέτη των Τουρκοκυπρίων με τη σκληρή του προσέγγιση, δεν έχει διευκολύνει τα πράγματα», όπως επίσης και ότι «η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από την Τουρκία και η Τουρκία διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στο νησί».
Τέλος η κα Ντόρα Μπακογιάννη έκανε αναφορές στην Μικρασιατική Καταστροφή. Είπε μεταξύ άλλων: «οι σημερινοί Έλληνες, έχουν τόσο βαθιά και διακαή επιθυμία για ειρήνη και εποικοδομητική συνύπαρξη με τους γείτονές τους-ιδιαίτερα την Τουρκία. Κατ' αρχάς γιατί η Ελλάδα από το 1922 δεν έχει επιδείξει καμία εδαφική φιλοδοξία». Υπονόησε σαφώς έτσι ότι το 1922 αποτέλεσε μια «εδαφική φιλοδοξία», αποφεύγοντας να αναφερθεί στη σφαγή της Σμύρνης και τον εκτοπισμό χιλιάδων Ελλήνων από τις εστίες τους.
Η ομιλία της κας Μπακογιάννη προφανώς είχε ως στόχο να φανεί αρεστή στους οικοδεσπότες. Κάνοντας μια προσεκτική χρήση των λέξεων θέλησε να αναδειχθεί σε προσωπικότητα που συνδιαλέγεται με παράγοντες της άλλης πλευράς. Η υποχωρητικότητα που επιδείκνυε ως υπουργός Εξωτερικών επί τέσσερα σχεδόν χρόνια βρήκε πρόσφορο έδαφος προχθές το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη.
της.
Συγκεκριμένα χαρακτήρισε «ένοπλες συγκρούσεις» την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, αλλά και την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Είπε χαρακτηριστικά: «Τα πρώτα χίλια χρόνια της συνύπαρξής μας, πολιτικά, μπορούν να θεωρηθούν ως “η χιλιετία των συγκρούσεων”. Αυτό, βέβαια, εξηγείται δεδομένων των πολλών ενόπλων συγκρούσεων που συνέβησαν ιδιαίτερα μεταξύ του 1071 και του 1453, και το 1821».
Πιο κάτω η κα Μπακογιάννη στον ίδιο «φιλικό» τόνο παρέβλεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο λέγοντας: «είμαστε μέλη της ίδιας Συμμαχίας, και έχουμε συμβάλλει από κοινού για μισό αιώνα, στην ελευθερία και την ασφάλεια του Δυτικού κόσμου».
Απέφυγε μάλιστα συστηματικά να χαρακτηρίσει ως εισβολή και κατοχή το κυπριακό πρόβλημα, αντίθετα μίλησε για τις αμοιβαίες υποχωρήσεις που θα πρέπει να γίνουν από τις δύο πλευρές, αν και παραδέχθηκε ότι «η εκλογή του κυρίου Eroğlu ως ηγέτη των Τουρκοκυπρίων με τη σκληρή του προσέγγιση, δεν έχει διευκολύνει τα πράγματα», όπως επίσης και ότι «η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από την Τουρκία και η Τουρκία διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στο νησί».
Τέλος η κα Ντόρα Μπακογιάννη έκανε αναφορές στην Μικρασιατική Καταστροφή. Είπε μεταξύ άλλων: «οι σημερινοί Έλληνες, έχουν τόσο βαθιά και διακαή επιθυμία για ειρήνη και εποικοδομητική συνύπαρξη με τους γείτονές τους-ιδιαίτερα την Τουρκία. Κατ' αρχάς γιατί η Ελλάδα από το 1922 δεν έχει επιδείξει καμία εδαφική φιλοδοξία». Υπονόησε σαφώς έτσι ότι το 1922 αποτέλεσε μια «εδαφική φιλοδοξία», αποφεύγοντας να αναφερθεί στη σφαγή της Σμύρνης και τον εκτοπισμό χιλιάδων Ελλήνων από τις εστίες τους.
Η ομιλία της κας Μπακογιάννη προφανώς είχε ως στόχο να φανεί αρεστή στους οικοδεσπότες. Κάνοντας μια προσεκτική χρήση των λέξεων θέλησε να αναδειχθεί σε προσωπικότητα που συνδιαλέγεται με παράγοντες της άλλης πλευράς. Η υποχωρητικότητα που επιδείκνυε ως υπουργός Εξωτερικών επί τέσσερα σχεδόν χρόνια βρήκε πρόσφορο έδαφος προχθές το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη.
