Γράφει ο Ευάγγελος Δημητρίου*
Γιατί χρειάζεται ένας νόμος που δεν εφαρμόστηκε και δεν θα εφαρμοστεί ποτέ; Όλοι παραδέχονται ότι το «Πανεπιστημιακό Άσυλο» διευκολύνει μόνο καταλήψεις και βανδαλισμούς αλλά δεν τολμούν να το ομολογήσουν, όπως δεν τολμούν να πάρουν πρωτοβουλίες για την εφαρμογή του νόμου και εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Οι πολιτικοί φοβούνται τις φοιτητικές παρατάξεις, οι πανεπιστημιακοί να μην κατηγορηθούν ότι «πουλούν» το πανεπιστήμιο, οι εισαγγελείς περιμένουν αίτημα των πανεπιστημιακών και η αστυνομία..
του εισαγγελέα.
Το ίδιο έργο παίζεται και σήμερα με τους λαθρομετανάστες. Ο ένας φορέας περιμένει τον άλλο και στο τέλος δε γίνεται τίποτα. Επειδή οι πανεπιστημιακές αρχές που έχουν από το νόμο την αρμοδιότητα να ξεκινήσουν τις διαδικασίες δεν το έκαναν ποτέ μέχρι σήμερα και ούτε θα το κάνουν, άρα ο νόμος δεν ενεργοποιείται, η λύση είναι η αρχική πρωτοβουλία εφαρμογής του να πάει στον εισαγγελέα ή σε κάποιο εισαγγελικό συμβούλιο που θα εξετάσει αντικειμενικά χωρίς το άγχος της ιδιότητας της πανεπιστημιακής αρχής.
Διαφορετικά γιατί να υπάρχει ο νόμος που ποτέ δεν εφαρμόστηκε ενώ υπήρχαν συνθήκες ενεργοποίησής του; Είναι αστείο να πιστεύει κάποιος ότι το 2011 μπορεί να μην επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα πανεπιστήμια!!
Υ.Γ. Πιστεύει έστω και ένας Έλληνας ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα;
*τέως Αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης