Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν η πολιτική και νομοθετική πρωτοβουλία της κυβερνήσεως είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις των δύσκολων καιρών που ζούμε. Αναρωτιέμαι επίσης αν η «οριζοντοποίηση» στην λήψη αποφάσεων και στη θέσπιση νόμων οφείλεται σε απειρία, ανικανότητα, που με την συνέργεια του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης της..
γραφειοκρατίας, καταστρέφουν κάθε προσπάθεια, και δεν είναι πολλές αυτές, που κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Αφορμή για τον προβληματισμό μου, έδωσε η ανάρτηση στο διαδίκτυο, από την ιστοσελίδα http://et.diavgeia.gov.gr/, διαφόρων αποφάσεων που τόσο το αντικείμενό τους, όσο και το ύψος της οικονομικής δαπάνης, προκαλούν θυμηδία. Χαρακτηριστικό και εύγλωττο παράδειγμα είναι δημοσίευση δύο αποφάσεων του υπουργείου εσωτερικών κλπ, που με 900 λέξεις και αρκετές υπογραφές αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων, εγκρίνουν την αγορά αυτοκόλλητων ετικετών για τις ράχες των κλασέρ της Διεύθυνσης Διοίκησης, έναντι του ποσού των 13,50 ευρώ. Απολαύστε ένα απόσπασμα :
13,50 ευρώ
«Εγκρίνουμε με απευθείας ανάθεση στην εταιρεία…………., την προμήθεια αυτοκόλλητων ετικετών για τις ράχες των κλασέρ της Διεύθυνσης Διοίκησης. Το συνολικό κόστος δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των δέκα τριών ευρώ και πενήντα λεπτών (13,50 € ), συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α . Οι νόμιμες κρατήσεις υπέρ του δημοσίου και τρίτων βαρύνουν τον ανάδοχο.»
Οφείλω επίσης να μνημονεύσω απόφαση του υπουργείου πολιτισμού, με την οποία εγκρίνεται δαπάνη 8 ευρώ !!! για την αγορά γραμματοσήμων, αλλά και απόφαση της γενικής γραμματείας της κυβέρνησης με την οποία εγκρίνεται ποσό 22 ευρώ!!! για την κάλυψη δαπανών για τις δημόσιες σχέσεις του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού. Διαβάζοντας τέτοια κείμενα δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν πρέπει να γελάω ἤ να κλαίω. Ειδικώτερα, η τελευταία απόφαση για την διάθεση 22 ευρώ, που είναι απαραίτητα για τις δημόσιες σχέσεις του πρωθυπουργού, η κατάσταση ξεφεύγει προς το φαιδρό. Αλλά το κακό δεν σταματάει εδώ. Με τις ουσιαστικά άσκοπες αποφάσεις αυτές, προκαλείται αδικαιολόγητη απώλεια ωρών εργασίας στον δημόσιο τομέα, που διακρίνεται για τους αργούς ρυθμούς του και άλλες παθογένειες. Σε τελευταία ανάλυση, το κόστος για την σύνταξη, γραφή, υπογραφή και δημοσίευση τέτοιων αποφάσεων είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερο από το οικονομικό αντικείμενό τους.
Μέτρον άριστον
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δημοσίευση και η ευρύτερη διάδοση των πράξεων της δημοσίας διοικήσεως, αποθαρρύνουν πιθανές λαθροχειρίες. Με αυτό το σκεπτικό η σχετική κυβερνητική πρωτοβουλία είναι σωστή. Όμως για όλα τα πράγματα υπάρχει ένα μέτρο. Σκέφτομαι λοιπόν μήπως η άκριτη και άσκοπη διαφήμιση των διαυγών προθέσεων και πράξεων της κυβερνήσεως, οδηγήσει σε ευτελισμό της όλης προσπάθειας. Με άλλα λόγια, το να απασχολείται ο κρατικός μηχανισμός για να αιτιολογήσει έξοδα 10 ευρώ, ενώ άσκοπα, αναιτιολόγητα και αδιαφανή έξοδα εκατομμυρίων σφυρίζουν σαν σφαίρες πάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων φορολογουμένων, εξουδετερώνει και φθείρει στην συνείδηση των πολιτών την πρωτοβουλία για διαύγεια, ενώ παράλληλα γελοιοποιεί την δημόσια διοίκηση και την πολιτική ζωή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Πηγή: taxalia.blogspot.com
