Γράφει αναγνώστης
Θα ήθελα να δώσω μια απάντηση στο άρθρο του κ. Καλαμίτση
Ένα σχόλιο σε άρθρο του taxalia για την ΑΥΡΙΑΝΗ
είναι αξιοπερίεργο ότι όταν όλα πάνε καλά κανείς δεν θυμάται τους εβραικούς τοκογλυφικούς οργανισμούς. Όταν ο μισθός και τα δώρα πέφτουν κανονικά, το χρηματιστήριο ανεβαίνει, ο Τσοβόλας τα δίνει όλα με τη σέσουλα και ο η ΝΔ σιωπά για να μπορεί παράλληλα να βολεύει και τα δικά της..
παιδιά, οι εβραίοι μένουν στα αζήτητα. Όταν αγοράζαμε με τη σέσουλα σπιτια, τηλεοράσεις, βάρκες, αμάξια, με 30 χρονα άτοκα δάνεια είμασταν μια χαρά έως ουδέτερα με τους εβραίους. Τώρα έρχεται ο λογαριασμός και ξαφνικά θυμηθήκαμε ποιός φταίει ; ποιός άλλος ; οι εβραίοι και το διεθνές τοκογλυφικό σύστημα. Κάναμε καραμέλες τις λέξεις εβραίος, τοκογκλύφος, επαχθές χρέος και τις πιπιλίζουμε σαν μωρα παιδιά. Δεν αναφέρομαι στην Πατρίδα μας, αναφέρομαι σε όλον τον πλανήτη, ειδικά στους αμερικανούς που υποφέρουν πολύ περισότερο οικονομικά απο εμας αλλα δεν κλαψομουνιάζονται ίσως τόσο όσο εμείς. Οι εβραίοι κατέχουν τα κλειδια της παγκόσμιας οικονομίας, είναι γεγονός, τι να κάνουμε, ο καθένας είναι καλύτερος σε αυτό που μπορεί και στο φινάλε όλοι μας απ μ@νί γεννιόμαστε, δεν βγαίνει κανείς μας απο αυγό σαν την σαύρα ξαφνικά να απαιτήσει τα κλειδιά της οικονομίας, τα κέρδισε όπως εσύ κέρδισες πολέμους που σου επιτρέπουν να ζείς στη χώρα που ζεις. Εσύ όμως γιατί ζητάς τις υπηρεσίες τους, γιατί κατέχεις τραπεζικό λογαριασμό, γιατί αγοράζεις μετοχές, γιατί ζητάς δάνεια για να αγοράσεις πράγματα που δεν τα φτάνει η τσέπη σου ; θα ήθελα κάποια στιγμή να δω μια στοιχειώδη ωριμότητα, που να λέει ΝΑΙ είμαι μαλάκας γιατί ζούσα, ψήφιζα (αχ πόσα δις ξοδεύονταν σε σημαιάκια και αφίσες και στα βουλευτικα γραφεια), σκεφτόμουνα, ξόδευα πιό πάνω απ΄την τσέπη μου. Είχα 30 πιστωτικές τιγκαρισμένες και 1 στεγαστικό 300χιλ ευρώ 30 ετών που δεν έφταναν 30 ζωές για να τα ξεπληρώσω. Αντί να πάω να ζήσω στο χωριό μου ήσυχος ήθελα διαμέρισμα στην Αγ Δημητρίου και ας ήταν και χάρβαλο γιατί η Σαλονίκη ρε γκαρντάσια είναι μαγική πόλη με γούστα και ταβέρνες και νύχτα και ας κάνω 2 ώρες να πάω μέχρι την Χαλκηδόνα που ήταν η φάμπρικα που δούλευα για 700 ευρώ για να πληρώνω τα 7000 το μήνα σε χρέη που πήρα.
Ποιοί είναι λοιπόν όλοι αυτοί οι αμερικανοί, οι έλληνες, οι ισλανδοί, οι γερμανοί που μονίμως φοβούνται τους εβραίους όταν έρχεται ο λογαριασμός ; Παλια, σε αρκετά επαρχιακά ξενυχτάδικα που το συγκρότημα έπαιζε με λίγα λεφτά, μετά τις 12 έβγαινε ο τραγουδιστής και έλεγε στον κόσμο: "Παιδια η ώρα πήγε 12 και το συγκρότημα εργάζεται, τώρα όποιος θέλει να χορέψει θα πλερώσει", και συνεχιζόταν το γλέντι ανάλογα με τη τσέπη του καθενός που έβαζε χιλιάρικα στα κλαρίνα. Δηλαδή πόσα τζιπ, πόσα δάνεια, πόσες φούσκες να αγοράσεις για να καταλάβεις ότι το συγκρότημα παίζει και όσο χορεύεις το κοντέρ γράφει, και μεθυσμένος το πρωι, υπό την απειλή των μπράβων θες δεν θες θα πλερώσεις. Αναδιαρθρώσεις, λεφτά υπάρχουν, δεν υπάρχουν, παπαροφιλολογίες, για όλα φταίει ο γιωργάκης ο προδότης, ο κωστάκης ο βούδας, όλοι εκτός απ' τους αρκουδιάρηδες που θέλουν να χορεύουν μέχρι τα χαράματα μπέχο.
Και μην μου την πέσετε ότι τι φταίει η γιαγιά που της την έπεσε ο πορτοφολάς ξανά γιατί ούτε γιαγιάδες είστε ούτε ανήλικα. Μαζί τα φάγαμε, μαζί θα τα πλερώσουμε μέχρι να μάθουμε να ζούμε μέχρι εκεί που φτάνει ο μισθός μας ή το επίδομα ανεργείας ή τα λαχανικά του κήπου που θα σκαλίζουμε γιατί δεν έχουμε ούτε μισθό ούτε επίδομα. Όσο ανανεώνεται το παραμύθι με το επαχθές χρέος, τόσο πιό σύντομα θα τριβουν τα χέρια τους ξανα οι εβραίοι για τις επόμενες γενιές.
Ένας αρκουδιάρης απο τους πολλούς που σταμάτησε να φοβάται τους εβραίους και ευχαριστεί επίσημα το ΔΝΤ για τη σφαλιάρα της αρκούδας.