Όπως είναι γνωστό, ο Πούτιν ανέβηκε στην ηγεσία της Ρωσίας με την στήριξη των οικονομικών ολιγαρχών, ως εγγυητής των συμφερόντων τους και της απρόσκοπτης εκμετάλλευσης από μέρους τους του Ρωσικού λαού. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τα είχε σχεδιάσει η ολιγαρχία. Μόλις ο Πούτιν ανέλαβε την εξουσία....
κτύπησε πρώτα τους ολιγάρχες και κατόρθωσε να απαλλαγεί από αυτούς.Οι πρόσφατες προτάσεις Σαμαρά στο Ζάππειο, έδωσαν αφορμή για πολλά σχόλια και πολλές ερμηνείες. Η μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, η κατάργηση του «πόθεν έσχες» για τα χρήματα που επανεισάγονται στη χώρα μας, οι αποκρατικοποιήσεις, η συνέχιση της εγγυοδοσίας των τραπεζών κ.λ.π., προβλημάτισαν τον πολύ κόσμο και κυρίως τους εργαζόμενους, δεδομένου ότι δεν αγγίζουν καθόλου το υπάρχον σύστημα εξουσίας και δεν φέρνουν καμία αλλαγή στο ισχύον ολιγαρχικό πολιτικοοικονομικό καθεστώς της διαπλοκής, που είναι υπεύθυνο για την κατάντια μας. Ταυτόχρονα οι πανηγυρισμοί από την πλευρά της κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου, αλλά και η αποδοχή που είχαν οι προτάσεις αυτές από τα ΜΜΕ, καθώς και οι εκτεταμένες ευμενείς αναφορές από τα παπαγαλάκια του συστήματος, έκαναν πολλούς ψηφοφόρους να κουμπωθούν και να αναρωτηθούν τι συμβαίνει.

Ένα λοιπόν είναι πλέον βέβαιο. Ότι ο Αντώνης Σαμαράς, έπειτα από τις προτάσεις αυτές, θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας, προς απογοήτευση κάποιων συγκατοίκων της κεντροδεξιάς πολυκατοικίας, αφού όμως πρώτα στυφτεί πλήρως και μέχρι και την τελευταία του σταγόνα ο Παπανδρέου.
Κάποιοι όμως διερωτώνται αν ο Σαμαράς, ως ο επόμενος ηγέτης της Ελλάδας, θα είναι ένας ακόμα αναλώσιμος διαχειριστής του καθεστώτος, σαν τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου ή ο ηγέτης της αλλαγής του;;
Μια πολύ σημαντική απάντηση στο ερώτημα αυτό, μας έδωσε ένας φίλος blogger, ο οποίος μας έφερε το πιο πάνω παράδειγμα του Πούτιν και μας είπε ότι, μπορεί τώρα ο Σαμαράς να ξεγελάει τους ολιγάρχες, για να έχει την υποστήριξή τους, όπως ο Πούτιν, αλλά μόλις αναλάβει την πρωθυπουργία, το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να διαλύσει το καθεστώς της διαπλοκής και των ΜΜΕ που έχουν στήσει.
Μακάρι να είναι έτσι, δεδομένου ότι στο παρελθόν ο Αντώνης Σαμαράς έζησε ο ίδιος προσωπικά τον τρόπο με τον οποίο τον εξαφάνισε η ολιγαρχία από την πολιτική σκηνή του τόπου και δεν νομίζουμε ότι το έχει ξεχάσει. Κανείς δεν θα το ξεχνούσε.
Όμως και η ελληνική ολιγαρχία είναι πανέξυπνη και δεν τρώει κουτόχορτο.
Η συνέχεια, σ’ αυτή τη σχέση, θα είναι ενδιαφέρουσα.