Το κίνημα των «αγανακτισμένων» συνεχίζει το έργο, που απ την αρχή έχει αναλάβει. Να κινητοποιήσει τους Έλληνες, να τους κάνει να σηκωθούν απ τον καναπέ, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να πάρουν την τύχη τους στα ..
χέρια τους.
Ανοργάνωτο, πολλές φορές ίσως αντιφατικό στη λειτουργία του, παρ όλα αυτά πρωτόγνωρο, αυθόρμητο και μαζικό, τείνει μετά από πολλά χρόνια αποχαύνωσης και απραξίας, να καταδείξει πως και στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμα αποθέματα ψυχής, για διεκδίκηση και αγώνα αν χρειαστεί…
Αυτά όλα για την υπόλοιπη Ελλάδα βέβαια… όχι για τα Γρεβενά μας. Εδώ βιώνουμε προφανώς κάπως αλλιώς τα πράγματα. Και θα σας εξηγήσω τι εννοώ…
Έγινε ιντερνετικά μια προσπάθεια να οργανωθεί και εδώ μια πρώτη ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Ανέβηκε στο fb η σχετική Πρόσκληση, όπου όσοι θέλαμε προστρέξαμε να δηλώσουμε συμμετοχή. Ήταν πράγματι εντυπωσιακή η ιντερνετική συμμετοχή στο εγχείρημα, καθότι τουλάχιστον 800 άτομα δήλωσαν πως θα συμμετέχουν. Οι οιωνοί λοιπόν οι καλύτεροι, για μια εκδήλωση τουλάχιστον ισάξια αν όχι καλύτερη, αυτών, που οργανώνονταν σε άλλες πόλεις.
Αποτέλεσμα; μαζευτήκαμε καμιά πενηνταριά συνειδητοποιημένοι «αγανακτισμένοι» Γρεβενιώτες, συνεπικουρούμενοι από περιπατητές και περίεργους, που έσπευσαν να δουν τι τρέχει !!!
Ομολογώ πως εξοργίστηκα. Κι αυτό γιατί αυθόρμητα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, ξεπήδησαν στη σκέψη μου αναρίθμητα «γιατί»…
Γιατί παντού αλλού ο κόσμος παίρνει το μήνυμα, το αποκωδικοποιεί και σπεύδει συνειδητά και πειθαρχημένα να πάρει μέρος;
Γιατί παντού αλλού το διαδίκτυο αποδεικνύεται πύλη υγιούς προβληματισμού, καταγραφής σκέψεων και αναγνώρισης «ρευμάτων» και δεν παραμένει απλά ένας χώρος «κοινωνικού καφενείου» ή έστω εύκολης και ανέξοδης κοινωνικής ρητορείας και κουτσομπολιού;
Γιατί παντού αλλού, οι νέοι κατά κανόνα άνθρωποι, «ενσωματώνουν» τον ιντερνετικό τους κόσμο στην πραγματική τους ζωή και φεύγοντας απ το σπίτι, δεν ξεχνούν τους ιντερνετικούς φίλους, τις παρέες και τις «δεσμεύσεις» που όλοι μαζί ανέλαβαν;
Γιατί παντού αλλού το διαδίκτυο δεν είναι μόνο τόπος χαβαλέ, αλλά και χώρος σοβαρών κοινωνικών διεργασιών;
Τα ερωτήματα που θέτω σαφώς και δεν είναι ρητορικά. Είναι ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις απ τον καθένα μας. Ερωτήματα, που όσο τίθενται και δεν απαντώνται, θα καταδεικνύουν, πως εμείς οι Γρεβενιώτες, έχουμε ανακαλύψει τον τρόπο να περνάμε καλά κι όλα τα υπόλοιπα, απλά δεν μας αγγίζουν. Είναι όμως έτσι;
Είναι φορές που την απάντηση δεν τη δίνουν τα λόγια μας, αλλά οι πράξεις μας. Αυτό έγινε Σάββατο απόγευμα στα Γρεβενά. Στην προσπάθειά μου να αποκωδικοποιήσω το γιατί, αυτής της ηχηρής απουσίας, κατέληξα στην ύπαρξη πολλαπλών πιθανών αιτιών…
Προφανώς, οι Γρεβενιώτες (αναφέρομαι αποκλειστικά σ αυτούς που έχουν σχέση με τη διαδικτυακή πληροφόρηση), βιώνουμε μια διαφορετική κατάσταση απ την υπόλοιπη Ελλάδα !!!
Δεν ξέρουμε τι θα πει κρίση. Δεν μας λείπουν τα χρήματα. Έχουμε δουλειές για τα παιδιά μας. Μπορούμε και πληρώνουμε ασμένως τους φόρους μας, όσους θεσμοθετήθηκαν κι όσους πρόκειται με το Μεσοπρόθεσμο να επιβληθούν. Παρουσιάζουμε σημαντική τοπική ανάπτυξη με τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων, θέσεων απασχόλησης και κατ επέκταση πλούτου. Όλες οι ξενοδοχειακές μας μονάδες - μικρές και μεγάλες - δουλεύουν με πληρότητα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Οι αγρότες μας ακριβοπληρώνονται για τη σοδειά τους, ενώ οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι μας, νιώθουν ευγνώμονες που ο Παπανδρέου τους έδωσε τη δυνατότητα να συμβάλλουν κι αυτοί με τον οβολό τους, στην αντιμετώπιση της μεγάλης οικονομικής κρίσης.
Απ την άλλη, στον τόπο μας δεν κλείνουν επιχειρήσεις, αντιθέτως ανοίγουν καινούργιες. Οι τράπεζες με συνέπεια χρηματοδοτούν κάθε επενδυτική προσπάθεια. Δεν υπάρχουν σφραγισμένες επιταγές στην αγορά, ενώ οι καταθέσεις των ιδιωτών εμφανίζουν ανέλπιστη αύξηση. Τα Δημόσια και Ιδιωτικά έργα είναι στο φόρτε τους, με την οικοδομική δραστηριότητα να εμφανίζει πραγματική έκρηξη, ενώ τα καφενεία και οι καφετέριες, εξακολουθούν να αποτελούν το αγαπημένο μας «τοπικό σπορ», ακόμα και την ώρα αυτής της ασήμαντης εκδήλωσης !!!
Αυτά αναλογιζόμενος, προσπάθησα να αιτιολογήσω, αλλά και να δικαιολογήσω την απουσία τους απ το κάλεσμα των ανά την Ελλάδα «αγανακτισμένων»…
Πώς θα μετέχουν σε κάτι που δεν τους αφορά; Πώς θα φωνάξουν ότι κάτι τους λείπει, αφού τα έχουν όλα; Πώς να συμμετέχουν σε μια εκδήλωση, που γίνεται για να εκφραστεί η αγωνία για το που οδεύουμε και να καταγγελθούν όλοι όσοι συνέβαλαν δεκαετίες τώρα για να φτάσουμε ως εδώ, την ώρα που προφανώς είναι ευχαριστημένοι και δεν έχουν τίποτα και κανέναν να καταγγείλουν;
Κλείνω, εκφράζοντας προβληματισμό και απογοήτευση. Ο τόπος μας έχει τα ίδια - και πολύ περισσότερα μάλιστα - προβλήματα με όλη την Ελλάδα. Δεν έχει την πολυτέλεια να απέχει, γιατί ιστορικά έχει αποδειχτεί πως στη ζωή, όπως και στην πολιτική, τίποτα δεν χαρίζεται. Αντιθέτως, όλα κατακτώνται με αγώνες, διεκδίκηση, και συνεχή προσπάθεια. Οι Γρεβενιώτες, διαχρονικά απέδειξαν, πως είναι νοικοκυραίοι. Άνθρωποι περήφανοι και πείσμονες όταν απαιτηθεί…
Θα πρέπει λοιπόν, μάλλον να θεωρήσουμε το όλο γεγονός, απλά ατυχές. Θα πρέπει ίσως να το αποδώσουμε στο ότι δεν εκτιμήθηκε ως προς τη σπουδαιότητά του, στο βαθμό που θα έπρεπε…ίσως γιατί σαν τόπος μικρός, δεν έχουμε ανάλογα «διεγερτικά» αγωνιστικά βιώματα απ το παρελθόν. Τέλος, πολύ πιθανά, ίσως να μην πιστέψαμε στη «δύναμη» που περικλείει ένα τέτοιο εγχείρημα και ασυνείδητα το εξοβελίσαμε απ τις προτεραιότητές μας…
Όλα τα παραπάνω αποτελούν αιτίες ή και δικαιολογίες, αν θέλετε, που θα μπορούσα να κατανοήσω και να αποδεχτώ.
Μου είναι παντελώς αδιανόητο όμως να πιστέψω, πως, τίποτα απ όλα αυτά δεν ισχύει και πως απλά, οι συντοπίτες μας έκριναν πως ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΔΕΝ ΤΑ ΑΓΓΙΖΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ…γιατί τότε σίγουρα, δεν έχουμε ανάγκη πολιτικής ανάλυσης…κάτι άλλο χρειαζόμαστε…
Υ.Γ. Κάθισα να αποτυπώσω τις σκέψεις μου αυτές, με αφορμή την προσωπική μου εμπειρία στα Γρεβενά. Αυτονόητο είναι, πως η αναγωγή είναι γενικότερη και δεν αφορά μόνο την πόλη μου, αλλά ολόκληρη της επαρχιώτικη κυρίως Ελλάδα, όπου παρατηρούνται ανάλογα φαινόμενα. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσει ο κόσμος, πως οφείλει να στείλει το δικό του μήνυμα…Μήνυμα αγανάκτησης, εγρήγορσης και αντίστασης, προτάσσοντας ειρηνικά, με μαζικότητα και αγώνα το αίτημα για εκ βάθρων ανατροπή του σαθρού πολιτικού και οικονομικού οικοδομήματος των τελευταίων δεκαετιών...
• υπήρξε Δήμαρχος Γρεβενών 2007 – 2010
