άφωνους τους πάντες... Διένυε μια από τις ομορφότερες φάσεις της ζωής του. Καταξιωμένος επαγγελματικά, είχε φτιάξει μια όμορφη οικογένεια και θα κρατούσε ΣΗΜΕΡΑ στην αγκαλιά του τη νεογέννητη κορούλα του.
Όμως, ο θάνατος τού έστησε καρτέρι κάτω από το σπίτι του. Το νήμα της ζωής του κόπηκε βίαια. Δεν πρόλαβε να χαρεί όσα με τόσο κόπο έχτισε. Δεν πρόλαβε καν να κρατήσει στην αγκαλιά του το νεογέννητο κοριτσάκι του...
Και αυτό που με κάνει να ανατριχιάζω είναι ότι το κοριτσάκι του θα γιορτάζει τα γενέθλιά του την ημέρα που σκότωσαν τον μπαμπά της, που δεν θα γνωρίσει ποτέ!
Καλό ταξίδι φίλε (αν και δεν σε γνώριζα)
Κουράγιο στην οικογένειά σου
Κοριτσάκι μου, που γεννήθηκες σήμερα, να είσαι πολύχρονη κι ευτυχισμένη, αλλά...
...ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ!
ΛΟΞΙΑΣ
