Όπως ήταν επόμενο, η οικονομική κατάρρευση θα έφερνε και την κατάρρευση του κρατικοδίαιτου σοσιαλιστικού καθεστώτος του ΠΑΣΟΚ. Της τελευταίας σοβιετικού και ολοκληρωτικού τύπου κρατικοδίαιτης νομενκλατούρας στον κόσμο, συντηρούμενη με δανεικά. Αυτό ήταν και το ζητούμενο, αλλά αυτό δεν έγινε.
Το ΠΑΣΟΚ "έξυπνα" και οδηγούμενο από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης , αποφάσισε, τόσο με το πρώτο Μνημόνιο όσο και τώρα με το Μεσοπρόθεσμο (Μνημόνιο 2), να συντηρήσει το καθεστώς του, πάλι με δανεικά, σε βάρος ολόκληρου του υπολοίπου κοινωνικού σώματος και κυρίως του ιδιωτικού τομέα, ξεπουλώντας τα πάντα και εξαθλιώνοντας τον υπόλοιπο λαό, αφού του αφαιρεί εισοδήματα και ότι περιουσικό "λίπος" είχε, μέσω της βάναυσης φορολογίας..
Τα πράγματα όμως θα εξελιχτούν άσχημα. Η κοινωνία προβλέπουμε ότι δυστυχώς θα διχαστεί έντονα με απρόβλεπτες συνέπειες. Η τρόϊκα δεν αντιλαμβάνεται τις σκέψεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και να τις αντιλαμβάνεται δεν την ενδιαφέρει. Από το ένα μέρος θα είναι μια κρατικοδίαιτη σοσιαλιστική νομενκλατούρα που θα καλοπερνάει, με όλα τα κρατικοδίαιτα εξαρτήματα, τους κρατικοδίαιτους νταβατζήδες και τους μηχανισμούς προπαγάνδας και καταστολής, με τη συμπαράσταση παρακρατικών και αλλοδαπών και από την άλλη ο εξαθλιωμένος λαός.
Κάποια στιγμή, όταν οι οικονομικές δυσκολίες γίνουν ανυπόφορες για μεγάλες λαϊκές μάζες (εδώ παίζεται ο χρόνος και όχι το εάν), θα ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση, πολύ διαφορετική από αυτή της πλατείας, με συγκεκριμένο πλέον στόχο ανατροπής και οργάνωση και θα είναι αγώνας μέχρι τέλους. Όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο γρήγορα θα προχωρήσει η οικονομική εξαθλίωση και πόσο γρήγορα θα κάνει την εμφάνισή της μια λαϊκή ηγετική ομάδα. Τα πάντα είναι πλέον θέμα χρόνου.
Πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε που τοποθετεί τον εαυτό της η Νέα Δημοκρατία, μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, γιατί εμείς δεν βλέπουμε κάποια προοπτική σε μια τέτοια εξέλιξη, για το κόμμα αυτό, έτσι όπως λειτουργεί.
