Οι μεν του ΠΑΣΟΚ εκθείαζαν την ηγεσία του παραιτηθέντος μεσοπρόθεσμου κ. Παπανδρέου και τις αρετές των μνημονίων, οι δε της Νέας Δημοκρατίας εκθείαζαν την ηγεσία του κ. Σαμαρά, κατηγορούσαν τα μνημόνια και ζητούσαν εκλογές, οι ίδιοι άνθρωποι που πριν λίγες μέρες απεχθάνονταν τις εκλογές.
Όλοι μαζί στην κοσμάρα τους, κατέβαλαν φιλότιμες ομολογουμένως προσπάθειες να φανατίσουν το λαό και να συσπειρώσουν τις εκλογικές τους πελατείες, για το καλό του λαού προφανώς και όχι του κλειστού πολιτικού επαγγέλματος και των καρεκλών τους.
Αυτή ειδικά η προσπάθεια φανατισμού του λαού σήμερα, όταν ο κόσμος στις πλατείες κατάλαβε πλήρως το πολιτικό θέατρο και δεν μασάει πλέον, ήταν μια αποκαρδιωτική εικόνα, αλλά ταυτόχρονα και μελαγχολική. Μελαγχολική, όχι τόσο για το σήμερα, που τους έχουμε πάρει είδηση, αλλά για τα τόσα χαμένα χρόνια της μεταπολίτευσης που σπαταλήσαμε άδικα, όταν τρέχαμε φανατισμένοι με τις πλαστικές κομματικές σημαίες, θύματα αυτών των πολιτικά ανίκανων ανθρώπων και της θλιβερής προπαγάνδας τους.
Μετά από τα πιο πάνω ελπίζουμε να μην αγωνιά κανείς για το αν θα πάρει ή όχι ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση και συστήνουμε πως, αν έχει κάτι να κάνει κάποιος, καλό θα ήταν να μην το αφήσει για να παρακολουθήσει το χιλιοπαιγμένο και βαρετό κοινοβουλευτικό «θέατρο»!!!!
