Η χώρα βιώνει δεινή οικονομική κρίση και το μέλλον της διαγράφεται ζοφερό. Για δεκαετίες συμπεριφερθήκαμε ως χώρα σαν κάποιους ανόητους που δανείζονται για να πάνε διακοπές κι έτσι το δημόσιο χρέος διογκώθηκε, ενώ το ΑΕΠ της χώρας μειώνεται... Τα πολιτικά μας κόμματα, που αποτελούν τους πνεύμονες του πολιτεύματος, ευθύνονται για την..
παρακμή της χώρας, γιατί δεν είχαν το θάρρος να κάνουν ρήξεις και τομές, λειτούργησαν αναξιοκρατικά και «εξαγόραζαν» τις ψήφους των πολιτών με διορισμούς στο Δημόσιο, ενώ με ευθύνη τους υπολειτουργούσαν οι θεσμοί. Δυστυχώς, ακόμη και τώρα αποφεύγουν την αυτοκριτική και σκιαμαχούν αντιμετωπίζοντας με αμηχανία το μέλλον της χώρας. Με αυτά τα δεδομένα ο μέσος πολίτης αναρωτιέται για το πού βαδίζουμε κι αν υπάρχει διέξοδος στα αδιέξοδα της χώρας.
Λένε οι οικονομολόγοι ότι για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση πρέπει να αρχίσουμε να παρουσιάζουμε πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά για να γίνει αυτό δε φτάνουν οι περικοπές δαπανών και η σμίκρυνση του δημόσιου τομέα - χρειάζεται επανεκκίνηση της οικονομίας με ανάπτυξη που θα φέρει αύξηση του ΑΕΠ. Για την ανάπτυξη όμως δε μιλά κανείς, γιατί οι δανειστές μας δίνουν δάνεια με τα οποία πληρώνουμε τα παλιά κι η κυβέρνηση δείχνει ανακουφισμένη που έχει να πληρώσει μισθούς υπαλλήλων, ενώ δε γίνεται ουσιαστική συζήτηση για εκπόνηση αναπτυξιακού σχεδίου για τη χώρα και γι' αυτό και κάποιες προτάσεις που παρουσιάστηκαν (όπως αυτές του κ. Σαμαρά) αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία, ενώ έπρεπε να αποτελέσουν έναυσμα συζήτησης για το μέλλον της.
Το πιο λυπηρό είναι ότι δε γίνεται τίποτα ουσιαστικό για αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος. Τα κόμματά μας αδυνατούν να δώσουν πειστικό όραμα νέων οριζόντων στη χώρα, γιατί εμφανίζονται δέσμια του παρελθόντος, ενώ στις τάξεις τους υπάρχουν ακόμη στελέχη που είχαν εμπλοκή σε σκάνδαλα και χρησιμοποίησαν κομματικές ή κυβερνητικές θέσεις για να εξυπηρετήσουν δικά τους ή άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος του λαού να αντιμετωπίζει βουλευτές και κομματικά στελέχη (ισοπεδωτικά και άδικα πολλές φορές) απαξιωτικά σαν «χασαπόσκυλα» που τριγυρίζουν την εξουσία μόνο με την προσδοκία οφέλους…
Η αλήθεια είναι πικρή, αλλά πρέπει να τη δούμε κατάματα. Για να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής, προοπτική και ελπίδα για το μέλλον της χώρας, πρέπει εμείς να γίνουμε ενεργοί πολίτες, αλλά και η ηγεσία της χώρας (πολιτική - οικονομική - πνευματική) να αναλάβει τις ευθύνες της και μετά από γενναία αυτοκριτική να προχωρήσει σε εκπόνηση σχεδίου ανάπτυξης αλλά και σε αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος.
*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος
(το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ της 29-6-2011)
