λίγο μετά τις πέντε στη συμβολή των οδών Δράκου και Δοϊράνης στην Κυψέλη, λίγο πριν τελειώσει η βάρδια του άτυχου ταξιτζή.
Η είδηση είναι συνηθισμένη. Θα τη διαβάσουμε, θα πούμε "ε, ρε, πού καταντήσαμε", κάποιοι θα σκεφτούν "σίγουρα λαθρομετανάστες ήταν", κάποιοι ΚΡΕΤΙΝΟΙ δημοσιογράφοι, αγχωμένοι με τα νουμεράκια, θα ξαναλαϊκίσουν για χιλιοστή φορά και θα μείνουν στις εντυπώσεις και θα μείνουμε εμείς, μόνοι σε όλοι την Ελλάδα, να επιμένουμε να μένουμε στην ουσία:
Τι έγιναν ρε καραγκιόζηδες τα διαχωριστικά μεταξύ οδηγού - επιβατών, που εξαγγείλατε 3.000 φορές (μετά από κάθε ληστεία ή φόνο ταξιτζή)
Πότε θα σταματήσουμε την ατέλειωτη φλυαρία σε αυτή τη μπουρδελοχώρα και θα κάνουμε κάτι στην πράξη;
Γιατί πρέπει μετά από κάθε φόνο να θυμόμαστε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και κανείς σε αυτή τη γαμημένη χώρα να μην κάνει κάτι στην πράξη; Γιατί ρε δεν βάλατε ακόμη τα διαχωριστικά;
Γιατί ρε αύριο το πρωί στα πρωινάδικα, θα το ξαναδείτε το θέμα ως μια ακόμη ευκαιρία για νουμεράκια, θα ξαναπείτε τα ίδια και μετά θα ξεχάσετε τα πάντα;
