Η συμμετοχή "στη βάσανο" είναι η πηγή της ελπίδας

Του Λεωνίδα Φάκα

Παρακολουθώ την συζήτηση με αφορμή την κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να παραδώσει το βουλευτικό αυτοκίνητο και να παραιτηθεί των αμοιβών του από τις Επιτροπές της Βουλής. Είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κανείς , είτε τον συμπαθεί ή τον αντιπαθεί το σίγουρο είναι ότι ταράζει τα
λιμνάζοντα νερά της πολιτικής σκηνής . Οι αντιδράσεις των συναδέλφων του , ειδικα ορισμένων εκπροσώπων της γενιάς του, μάλλον αμηχανία προδιδουν. Απουσιαζουν θετικες κρίσεις και κυριαρχουν υβρεις για λαϊκισμό, πλουσιόπαιδα, δημαγωγία. Ανουσιες τοποθετησεις που ενοχοποιούν την άποψη λοιδορώντας το πρόσωπο. Aναπαραγουν εναν ιδιοτυπο πρωτογονο πολιτικο ρατσισμο.

Το ύφος και το περιεχόμενο των αντιδράσεων στην πρωτοβουλία Κυριάκου δείχνει ότι το πολιτικό κατεστημένο, οι υπηρέτες του και οι ταγοί του παραμένουν ανήμποροι και φοβισμένοι προσπαθώντας να διασώσουν τα κεκτημένα τους πάση θυσία.
Στη χώρα μας οι φορείς της δημόσιας εξουσίας έχουν προνόμια από τους αυτοματισμούς μιας εποχής επίπλαστης ευδαιμονίας. Προνόμια σε μία εποχή κρίσης και σκληρής λιτότητας δεν νοούνται.

Οι συμβολισμοί στην πολιτική έχουν σημαντική αξία γιατί είναι καταλύτες πρωτοπορίας και αλλαγής. Δεν είναι τόσο ότι η πρωτοβουλία του Κυριάκου αλλά και άλλες όπως του Γιώργου Καρατζαφέρη να μη δεχθεί την κρατική επιχορήγηση του ΛΑΟΣ, αυτές που ριζικά και ολοκληρωτικά θα αποκαταστήσουν τη χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Αλλά μια καλή πράξη, είναι μια καλή πράξη από όποιον κι αν προέρχεται. Αν αντιστοιχες πρωτοβουλίες είχαν πραγματοποιηθεί και από άλλους πιθανώς οι έλληνες πολίτες θα είχαν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην πολιτική και οι αντίδρασεις θα ήταν πιο ήπιες και δημιουργικες. Θα εκμπεμπετο ένα μήνυμα ότι κάτι αλλάζει και ότι πάμε όλοι μαζι στον κοινό αγώνα για την Πατρίδα, στον δύσκολο δρόμο της ευθύνης που έχουμε μπροστά μας. Η συμμετοχή "στη βάσανο" είναι η πηγή της ελπίδας, η ρίζα της αναγέννησης.

Το ζητούμενο είναι η αποτελεσματικότητα. Οχι τα κούφια λόγια του πολιτικου μικροκόσμου . Οι πράξεις εμπνέουν την κοινωνία. Πιστεύω ότι όποιος λειτουργει σ´ αυτη τη βάση είναι καλοδεχούμενος στο δημόσιο βίο. Ανεξαρτήτως αν είναι γόνος ή άσημος, πλούσιος ή φτωχός. Ενδιαφέρει να κάνει αυτό που λέει και να μην συνθηματολογεί χωρίς περιεχόμενο. Οσοι λυσσαλέα προσπαθούν να αποδομήσουν την ουσία της στάσης του Κυριάκου και κάθε "Κυριάκου" αναπαράγουν την εικονα ενός βαλσαμωμένου μουσειακού πολιτικού κόσμου. Χρειάζεται επιτελους τσίπα και φιλότιμο από τους αυτόκλητους σωτήρες, αυτούς που επιπλέουν σε κάθε συγκυρία, τους εκπροσώπους του δοκιμαστικού σωλήνα ενός άκρατου και στείρου κομματισμού. Οσοι από τη γενιά μας λειτουργούν με αυτούς τους όρους μας γεμίζουν διάχυτη θλίψη κι απογοήτευση.

Είναι ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ, να επιστρέψει η πολιτική στην πραγματική της διάσταση. Να απελευθερωθεί από το μακιαβελλισμό και την ηγεμονικότητα. Να υπηρετεί με αίσθημα ευθύνης τον πολίτη και τα συμφέροντά του. Ο πολιτικός έχει φιλοπατρία και είναι χρήσιμος όχι με όρους καταγωγής, αν είναι από τζάκι ή από αγροτική οικογένεια, αλλά όταν λειτουργεί με ήθος, εργατικότητα, τόλμη, όραμα και ρεαλισμό. Εύχομαι να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγμα Κυριάκου. Εύχομαι να το ξεπεράσουν. Είναι μεγάλη πρόκληση "η δίκοπη ζωή".

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ