Μιχάλης Ιγνατίουmignatiou@aol.com – Twitter: @mignatiou
Τι να πουν οι μικροί (οικονομικά) και ανίσχυροι (πολιτικά) όταν οι μεγάλοι της γης, από τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα μέχρι τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των μεγάλων ασιατικών οικονομιών χάσκουν σαν βλάκες μπροστά στην οικονομική κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας;
Εδώ και δύο χρόνια μας έλεγαν ότι η Ελλάδα και κατ΄επέκταση η Ευρωζώνη έχει κτυπηθεί από μία ανελέητη οικονομική κρίση, η οποία μετατράπηκε σε θηρίο και τώρα απειλεί και τη μόνη υπερδύναμη, την Αμερική. Πηγαίνοντας πίσω και αναλύοντας με νηφαλιότητα την κατάσταση που δημιούργησαν οι κερδοσκόποι οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι δεν είχαν καθόλου άδικο ο Αλέξης Τσίπρας (που το υποστήριξε πρώτος), ο Ελληνας πρωθυπουργός και ο Αντώνης Σαμαράς, οι οποίοι είχαν δηλώσει πως το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό. 'Η αν θέλετε, δεν είναι μόνο ελληνικό.
Η υποβάθμιση της οικονομίας των ΗΠΑ από την Standard & Poor's αποδεικνύει ότι τελικά το πρόβλημα είναι πάνω απ' όλα αμερικανικό. Και είναι μία θέση που υποστήριζαν όλοι οι σοβαροί αναλυτές από την αρχή, οι οποίοι βέβαια ορθώς υπογράμμιζαν τότε πως παρά τα προβλήματά της η Αμερική παραμένει στρατιωτικά και οικονομικά μία τεράστια δύναμη. Ο αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιθνερ έχουν ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με την Ευρώπη, την Ιαπωνία και την Κίνα και είναι χαρακτηριστικό πως ο πρώτος ομολόγησε σε συνάντηση που είχε με μεγάλους επιχειρηματίες στον Λευκό Οίκο ότι τουλάχιστον μία με δύο φορές την εβδομάδα επικοινωνεί με Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους με τους οποίους συζητά τρόπους επίλυσης των προβλημάτων της παγκόσμιας και ειδικά της οικονομίας της Ευρωζώνης.
Το αμερικανικό Πρόγραμμα Σταθερότητας είχε σχεδιαστεί με τρόπο που απαιτούσε ισχυρό ευρώ. Η αμερικανική οικονομία δεχόταν πολύ μεγάλες ενέσεις «ζεστού» χρήματος από τις εξαγωγές προς τις χώρες της Ευρώπης και οι Ευρωπαίοι τουρίστες αποτελούσαν τη βασικότερη πηγή των εσόδων των αμερικανικών μεγαλουπόλεων. Στα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τα καταστήματα ακούει κανείς, ακόμα και σήμερα, όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.
Βέβαια έκρυβε πολλούς κινδύνους ο σχεδιασμός του αμερικανικού προγράμματος σταθερότητας από τον κ. Γκάιθνερ και το οικονομικό επιτελείο του Λευκού Οίκου. Διότι, όπως αποδείχθηκε, ο πρώτος κλυδωνισμός της Ευρώπης μέσω της Ελλάδας ακούστηκε πολύ δυνατά στην Ουάσιγκτον. Και ήταν αυτή η ισχυρή διασύνδεση της αμερικανικής οικονομίας με την ευρωπαϊκή, που επιδείνωσε και το πρόβλημα της Ελλάδας και στη συνέχεια της Ευρωζώνης.
Μερικοί αναλυτές, που αποτελούν τη μειοψηφία, θεωρούν πως η κίνηση της S&P δεν θα αποδειχθεί αναγκαστικά «θανατηφόρα». Πιστεύουν πως μπορεί να αποτελέσει και ένα «άγριο ξύπνημα» των ηγεσιών της Αμερικής και της Ευρώπης. Με βάση τη λογική αυτή, δεν αποκλείουν πως ο Αμερικανός πρόεδρος και οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας θα αναλάβουν την πρωτοβουλία που έπρεπε να είχαν σκεφθεί μόλις προέκυψε το πρόβλημα της Ελλάδας, την οποία στο μεταξύ είχαν διασύρει και φορτώσει με ένα χρέος που στις αρχές του 2012 μπορεί να φτάσει τα 400 δισ. ευρώ. Υπό αυτές τις συνθήκες, και εάν δεν ελαφρυνθεί πραγματικά το χρέος, αλλά και εάν η επιμήκυνση των δανείων δεν είναι αρκετή, η κατάρρευση της χώρας μας δεν θα ακουστεί μόνο στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον. Αυτή τη φορά θα επηρεάσει δραματικά την παγκόσμια οικονομία. Γι' αυτό το λόγο η υποβάθμιση της αμερικανικής οικονομίας μπορεί να αποδειχθεί η σανίδα σωτηρίας που αναζητεί από τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=111815163#
