οργανισμούς του Δημοσίου, από τη Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα.
Σε μία χρονική στιγμή, που οι Έλληνες βιώνουν την πιο σκληρή και, πολλές φορές, άδικη λιτότητα που γνώρισε ο τόπος, εγείρονται πελώρια ερωτηματικά από τη σιωπή της κυβέρνησης στο επίμονο και επαναλαμβανόμενο αίτημα της Νέας Δημοκρατίας, που διατυπώθηκε με τον πιο εμφατικό τρόπο, τόσο από τον Πρόεδρο του κόμματος όσο και από πλήθος στελεχών.
Η αίσθηση που δημιουργείται στον απλό πολίτη είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν επιθυμεί τη διαφάνεια, συγκαλύπτει και αποσιωπά φαινόμενα διαφθοράς και συναλλαγής, ακυρώνει κάθε προσπάθεια λογοδοσίας και επιτείνει την ατιμωρησία του πολιτικού κόσμου, την ίδια στιγμή που η κοινωνία δέχεται αλλεπάλληλες επιθέσεις στο βιοτικό της επίπεδο και τρομοκρατείται και εκβιάζεται συνεχώς, για να δεχτεί αδιαμαρτύρητα ομοβροντίες σκληρών και άδικων μέτρων.
Είναι, μάλιστα, τόσο έντονη αυτή η δυσφορία της κοινωνίας, ώστε ολοένα και περισσότερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος υιοθετούν ανοιχτά την πρόταση της Ν.Δ., για ενδελεχή και ουσιαστικό έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης όλων εκείνων που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας, από το 1974 ως σήμερα.
Η αδράνεια και η σιωπή της κυβέρνησης, μόνο κακό μπορούν να προκαλέσουν στη σημερινή συγκυρία. Η άποψη που εδραιώνεται στο σύνολο, πλέον, των πολιτών είναι ότι το πολιτικό σύστημα δε θέλει τη διαφάνεια, την κάθαρση και την παραδειγματική τιμωρία εκείνων οι οποίοι παρανόμησαν.
Κατόπιν όλων αυτών, ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
1. Γιατί η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να προχωρήσει στον ουσιαστικό και με πλήρη διαφάνεια έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης των προσώπων που άσκησαν εξουσία, από οποιαδήποτε θέση ευθύνης, τα τελευταία 37 χρόνια;
2. Τι φοβίζει τόσο την κυβέρνηση, ώστε ακόμη και οι μεγαλόστομες υποσχέσεις του Πρωθυπουργού, περί διαφάνειας στην πολιτική ζωή, παραμένουν, δυο χρόνια τώρα, απλές εξαγγελίες, κενές περιεχομένου;
Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2011 Ο Ερωτών Βουλευτής
Σάββας Ι. Αναστασιάδης
