Οι Έλληνες συκοφαντήθηκαν ως ταυτότητα και ως κληρονομιά

Στην φετινή Μόστρα της Βενετίας συμμετείχε Κινεζική(!) ταινία με θέμα την Ελληνική κρίση. Στις Φιλιππίνες είμαστε ανέκδοτο και όποιος διαβάσει στις διεθνείς ιστοσελίδες σχόλια, όχι των καθεστωτικών κονδυλοφόρων, αλλά των αναγνωστών (δηλαδή των λαών) το λιγότερο που θα νοιώσει είναι ντροπή και αγανάκτηση. 

Γράφει ο Γιώργος Χατζηγεωργίου

Δεν είναι μόνο η οικονομική καταστροφή της χώρας, η επίθεση σε όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές τάξεις, η φτωχοποίηση και η εξαθλίωση. Δεν είναι μόνο η απόγνωση του πως θα βγάλω το μήνα τη βδομάδα τη μέρα. Δεν είναι μόνο που μας έχουν απαγορεύσει να ονειρευόμαστε και να σχεδιάζουμε. 
Πέρα και πάνω απ’ όλα αυτά, είναι ο διεθνής διασυρμός. Η διαπόμπευση. ΑΔΙΚΑ.
Οι Έλληνες συκοφαντήθηκαν και λοιδορήθηκαν. Και από ποιούς; Από αυτούς που αποστολή είχαν να τους προστατεύουν, να τους εμπνέουν και να τους καθοδηγούν: από την ίδια τους την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό τους Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου προσωπικά.
Το διεθνές κύρος αποτιμάται φυσικά και σε οικονομικούς όρους καθώς το όποιο Ελληνικό προϊόν στα ράφια του πλανήτη αξίζει λιγότερο απ’ ότι 2 χρόνια πριν, μόνο και μόνο γιατί το brand name «Ελλάδα» έχει καταβαραθρωθεί στην συνείδηση των καταναλωτών. Όμως δεν είναι ούτε αυτό που πρωτίστως μας πληγώνει. Είναι η ΞΕΥΤΙΛΑ. Η ξευτίλα πού υπέβαλε τους Έλληνες ο πρωθυπουργός και οι συνεργοί του, οργώνοντας τον κόσμο και συκοφαντώντας. 
 Οι Έλληνες υπήρξαμε κι άλλοτε φτωχοί, ίσως στο μεγαλύτερο μέρος της Ιστορίας μας. Πότε όμως δεν χάσαμε την περηφάνια μας. Με εφόδια το ιστορικό φορτίο, τον αγώνα για το σήμερα και το όραμα για το αύριο, αλλά και με την βαθειά αξιοπρέπεια των καθαρών ασβεστωμένων φτωχικών μας, κοιτούσαμε τον κόσμο στα μάτια και εισπράτταμε από αποδοχή έως θαυμασμό. Όπου κι αν ταξίδευες στο εξωτερικό θα ‘βρισκες κάτι να σε κάνει να καμαρώσεις για την καταγωγή σου. 
 Αυτά αποτελούν παρελθόν. Αυτή τη στιγμή δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από τα μεγαλύτερα «μπατάκια» της υφηλίου. Μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια ο ΓΑΠ και η συμμορία του μας μετέτρεψαν στα μάτια του διεθνούς κοινού σε αναξιόπιστους, κακοπληρωτές, ανεύθυνους, τεμπέληδες. Και δεν μιλάμε για την εικόνα του κράτους αλλά του κάθε Έλληνα ξεχωριστά, αφού συκοφαντήθηκαν οι Έλληνες και όχι το κράτος που είναι δημιούργημα της πολιτικής τάξης και της οικογένειας του πρωθυπουργού ιδιαιτέρως. Οι Έλληνες συκοφαντήθηκαν ως ταυτότητα και ως κληρονομιά. Σήμερα ο ταξιτζής στη Νέα Υόρκη φορτώνει Έλληνα (πραγματικό περιστατικό) και ανησυχεί μήπως δεν πληρωθεί την κούρσα! Για οποιαδήποτε διεθνή συναλλαγή ζητούνται μετρητά και απίθανες εγγυήσεις. Από ποιούς; Από ένα Λαό που έζησε αιώνες κάνοντας εμπόριο και έχοντας το λόγο του συμβόλαιο.
Η μνήμη δεν είναι το δυνατό μας σημείο και γι’ αυτό θα ξεχάσουμε και θα συγχωρέσουμε πολλά και πολλούς. Όμως την διαπόμπευση, το διασυρμό, τον εξευτελισμό, δεν θα τα ξεχάσουμε, ακόμα κι όταν θα τα έχουμε ανατρέψει. Γιατί θα τα ανατρέψουμε. Θα ανατρέψουμε τους εμπνευστές και εκτελεστές της συκοφαντίας και εν καιρώ και την συκοφαντία αυτή καθ’ αυτή. 
Δύο όροι-προϋποθέσεις υπάρχουν για την ανατροπή και τη σωτηρία: Αποενοχοποίηση και ενότητα. 
Βλέπετε δεν αρκεί η εκστρατεία λάσπης στο εξωτερικό. Δεχόμαστε και πρωτοφανή επίθεση στο εσωτερικό. Επίθεση ενοχοποίησης και διαίρεσης. Οι σύγχρονοι Γκέμπελς παίζουν με τα μυαλά μας και εφαρμόζουν πάνω μας την τελευταία λέξη της γνώσης στην κοινωνική μηχανική και την ψυχολογία των μαζών. Άξιο το παχυλό μεροκάματο των ειδικών συμβούλων. Ομολογώ κάνουνε καλή δουλειά και με σημαντικά αποτελέσματα.
 Η πολυεπίπεδη διαίρεση προφανής. Βλέπω με θλίψη το μένος έναντι των δημοσίων και την ψεύτικη αντιπαράθεση με τους ιδιωτικούς. Ότι τάχα είναι αναλγησία να μην ενδιαφέρεται κανείς για τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα και να κόπτεται για τους δημόσιους. Ποιος νοήμων δεν καταλαβαίνει ότι απολύοντας δημοσίους θα περιοριστεί κι άλλο η ζήτηση και θα χαθούν ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα; Βλέπω τον συνδικαλισταρά να απειλεί αν στοχοποιηθούν οι δημόσιες συγκοινωνίες. Πού ήσουν αγαπητέ όταν στοχοποιούνταν τα ταξί; Και οι ταξιτζήδες που ήταν όταν αγωνίζονταν οι φορτηγατζήδες; Είμαστε όλοι στην ίδια όχθη. Πρέπει να μας γίνει συνείδηση. Δεχόμαστε επίθεση. Όλοι. Και οφείλουμε να αμυνθούμε. Ενωμένοι.
Αλλά και στην ενοχοποίηση έχει γίνει καλή δουλειά. Πολλοί νοιώθουν ότι όντως μαζί τα φάγανε, κι ακούς συχνά το επιχείρημα ότι παρακαλούσαν στα πολιτικά γραφεία για ένα διορισμό. Λες ο εκβιαστής και ο εκβιαζόμενος, ο θύτης και το θύμα, είναι συνένοχοι και μάλιστα εξ’ ίσου. Πολλοί επίσης αισθάνονται ότι είμαστε οι χειρότεροι. Οι πιο τεμπέληδες και οι πιο απατεώνες. Ε λοιπόν δεν είμαστε οι χειρότεροι. Πιστέψτε το. Οι Έλληνες όπου κι αν πήγαν διέπρεψαν. Εργατικοί, εφευρετικοί και με σύστημα αρχών ενσταλαγμένο απ’ την ορθόδοξη παράδοση. Δημιούργησαν, πρόσφεραν και αγαπήθηκαν στα πέρατα του κόσμου. Αλλά ακόμα και εδώ στο εσωτερικό, παρά την ανεπάρκεια (επιεικώς) της πολιτικής και οικονομικής ελίτ, παρά το σαθρό σύστημα και το μη υποστηρικτικό κράτος, προοδεύσαμε. Με όλα μας τα βαρίδια και τα ελαττώματα, αλλά και με όλα μας τα απείρως περισσότερα και σημαντικότερα προτερήματα.
Εδώ πρέπει να γίνει μια σημαντική επισήμανση. Όσοι τα καλά χρόνια διαμαρτυρόμασταν για τα κακώς κείμενα και τα χρόνια προβλήματα, όσοι ενοχλούμασταν απ’ το πρότυπο του «Ελληναρά», όσοι δεν καταπίναμε αμάσητο το «σαν την Ελλάδα πουθενά», σήμερα είμαστε κόντρα στο αυτομαστίγωμα. Δεν παρασυρόμαστε απ’ την δόλια προπαγάνδα που μας επιτίθεται χρησιμοποιώντας την υπερβολή που ακυρώνει και μηδενίζει. Είμαστε οι υγιείς δυνάμεις στην πρώτη γραμμή άμυνας και σπέρνουμε λόγο ελπίδας κι ενότητας.

www.maknews.gr