Όταν είσαι καλεσμένος από φίλους, θα ήθελες να πεις στο τέλος: Ήταν ωραία.....
Δυστυχώς μια τέτοια ευχάριστη εμπειρία κατέληξε να είναι αδύνατη στην περίπτωση της περιοδείας- έρευνας στην Ελλάδα, από μια 20μελή ομάδα της Handelsblatt, που ανέλαβε να συγκεντρώσει πληροφορίες στο επίκεντρο της κρίσης.
Βέβαια, τις τελευταίες ημέρες συναντηθήκαμε με θαρραλέους επιχειρηματίες που προσπαθούν να στηρίξουν τον εαυτό τους απέναντι στην κρίση - μια κρίση που είναι ισχυρότερη από αυτούς. Επισκέφθήκαμε γενναίους υπαλλήλους στα γραφεία τους. Προσπαθούν να βάλουν κάποια τάξη στην αναρχία. Μιλήσαμε με πολιτικούς, οι οποίοι έχουν επίγνωση της ιστορικής στιγμής που τους επιβάλλεται από τη μοίρα.
Αλλά η κυρίαρχη εντύπωση ήταν διαφορετική:
Έχουμε έρθει σε μια εξαντλημένη χώρα, μια χώρα που υποφέρει από μια διπλή επιβάρυνση: Από το αυτοπροκληθέν χάος του χρέους και μια ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης, που κάνει τα πράγματα χειρότερα. Τα αποτελέσματα της βοήθειας δεν θα μπορούσε να είναι πιο μελαγχολικά: Η οικονομική παραγωγή μειώνεται, η ανεργία βρίσκεται σε άνοδο, οι νέοι άνθρωποι ονειρεύονται μια ζωή στο εξωτερικό. Και το έλλειμμα είναι στα ύψη, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Ένα τέτοιο βουνό χρέους δεν μπορεί να πέσει από την συρρίκνωση της οικονομικής ισχύος. Αν και η χώρα ξεκίνησε το σκληρότερο πακέτο λιτότητας που έχει κάνει μια δυτική χώρα ποτέ, εκτός από περιόδους πολέμου, το χρέος της αυξήθηκε κατά 67 δις ευρώ. Αυξήθηκε από το 127 % το 2009 στο 157% σήμερα.
Αν ήμουν Έλληνας θα είχα μηνύσει τους δανειστές μου για κακόβουλη σωματική βλάβη. Και το σούρουπο, θα ήμουν εκεί στην πλατεία Συντάγματος με όλους τους άλλους, μπροστά από το Κοινοβούλιο, προκειμένου να εκφράσω την αποδοκιμασία μου για μια πολιτική κατά της κρίσης που το μόνο που κάνει είναι να την χειροτερεύει.
Η καθοδική πορεία γυρίζει όλο και πιο γρήγορα. Η περικοπή του χρέους που συμφωνήθηκε χθες το βράδυ στις Βρυξέλλες, θα επιβραδύνει την αποσύνθεση της Ελλάδας, αλλά δεν πρόκειται να την σταματήσει.Όλα άργησαν κατά ενάμιση χρόνο. Αν τότε είχε γίνει διαπραγμάτευση του χρέους σήμερα θα ήταν κάτω από 100% του ΑΕΠ. Όπως έχουν τα πράγματα η χώρα θα μείνει αποκλεισμένη από τις αγορές για πολύ καιρό.
Μπορώ να καταλάβω γιατί ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο άνθρωπος πίσω από τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Σαμαρά, λέει: "Κατ 'αρχάς, ήμασταν άρρωστοι με τύφο και τώρα που μας έκαναν μια ένεση καρκίνου". Δημιούργησαν το είδος της Άγριας Δύσης καπιταλισμού που χωρίζει ακόμη την ρωσική κοινωνία, σε δισεκατομμυριούχους και μη έχοντες να περάσουν την ημέρα τους .
Ωθούν τη χώρα από την ύφεση σε κατάθλιψη.
Αν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ), όπως τους Έλληνες σήμερα, οι άνθρωποι θα εξακολουθούσαν να κυκλοφορούν με αυτοκίνητα "Trabant" και να περιμένουν για τις μπανάνες. Ότι κάναμε σωστά στην ΛΔΓ όπως , την ελάφρυνση του χρέους κατά 100 % για τις επιχειρήσεις, τα προγράμματα παροχής κινήτρων για τις μεσαίες επιχειρήσεις , τη βαθμιαία αύξηση των μισθών, προκειμένου να δημιουργηθεί αγοραστική δύναμη, τα κάνουμε λάθος στην Ελλάδα. Ότι σπείρεις θα θερίσεις.
