Συνοδευόταν από την 10χρονη κορούλα της Λουσί αλλά και την 73χρονη Βελγίδα μητέρα της, Ζοζέ Ντεπρέ, δεύτερη σύζυγο του ρεμπέτη Νταράλα (1927-1977). Και πριν καν προλάβουμε να απαντήσουμε, έβγαλε από την τσάντα της ένα σωρό έγγραφα, που πιστοποιούσαν την ταυτότητά της, αλλά και φωτογραφίες που αποδείκνυαν τη συγγενική της σχέση με τον συνθέτη του κλασικού πλέον τραγουδιού «Το βουνό», Λουκά Νταράλα.
Γιατί τόση συστολή, επιφυλακτικότητα και άγχος να μας πείσει για το ποια είναι; «Καμιά φορά δεν με πιστεύουν», απαντά η Σόνια Νταράλα. Κι εξηγεί ευθύς την αιτία της επίσκεψης: «Ηρθα σε εσάς γιατί θέλω να πω την ιστορία μου». Καταρχήν, όμως, ο λόγος που την έφερε στην Ελλάδα -ζει στο Βέλγιο, αλλά γεννήθηκε στο Παρίσι- ήταν ένα τηλεφώνημα της ΑΕΠΙ. «Με πήραν πριν από δύο μήνες και μου είπαν ότι υπάρχει ένα ποσό να εισπράξω. Ηταν τα δικαιώματα των συνθέσεων του πατέρα μου από το 1990 έως σήμερα», λέει. Οι φορείς της ΑΕΠΙ δεν της διευκρίνισαν ωστόσο γιατί την ειδοποίησαν ύστερα από τόσα χρόνια, ούτε της έδωσαν το τηλέφωνο του Γιώργου Νταλάρα, όταν το ζήτησε, σεβόμενοι, προφανώς, το προσωπικό δεδομένο.
Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ. Με τον ετεροθαλή αδελφό της έχουν βρεθεί ελάχιστες φορές στο παρελθόν. Η ίδια όμως περιγράφει τη σχέση τους ως πολύ καλή. Για του λόγου το αληθές, μας δείχνει τη φωτογραφία που έβγαλε με τον Γιώργο Νταλάρα το 1992 όταν πήγε να τον αναζητήσει σε μια συναυλία του στις Βρυξέλλες. «Τότε», λέει, «με σύστησε στους μουσικούς του. Ηταν πολύ καλός και φιλικός. Είχε συγκινηθεί». Τα χρόνια, βέβαια, πέρασαν και χάθηκαν. Στο μεταξύ, απέκτησε κάθε δίσκο του. Τώρα μάλιστα θέλει να του δώσει ορισμένα πράγματα που ανήκαν στον πατέρα τους, όπως το μπουζούκι του Λουκά, αλλά και ανέκδοτους στίχους του, ώστε, εάν θέλει, να τους μελοποιήσει.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ. Ο,τι ενδιαφέρει, όμως, περισσότερο τη Σόνια Νταράλα είναι να μιλήσει για τον πατέρα της, με τον οποίο έζησε τα πρώτα 14 χρόνια της ζωής της. Μαζί με τη μητέρα της ακολουθούσαν τον περιζήτητο τότε μουσικό που ταξίδευε το δικό μας ρεμπέτικο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, σε όσες χώρες πήγαινε για δουλειά -Αυστραλία, Ισραήλ, Αφρική κ.ά.
Η Σόνια διατηρεί πολλές αναμνήσεις από τον πατέρα της. Πιτσιρίκα, συχνά, στα μαγαζιά, όπου εμφανιζόταν ο Λουκάς Νταράλας, ήταν στο πλάι του, τραγουδώντας και χορεύοντας τσιφτετέλι. «Οι πελάτες των κέντρων έριχναν πολλά λεφτά στα πόδια μου, αλλά εγώ τα έδινα στους μουσικούς», θυμάται.
ΒΕΕ GEES ΣΤΟ... ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ! Ο πατέρας της, αυτοδίδακτος μουσικός που δεν μπορούσε να μεταφέρει τις συνθέσεις του σε νότες, απέδιδε την άγνοιά του στο γεγονός ότι «γνώριζε νότες που δεν υπήρχαν». «Πραγματικά», διηγείται η Σόνια, «ο πατέρας μου έπαιζε ό,τι άκουγε. Οταν ζούσαμε στην Αυστραλία, είχαμε πάει μαζί σε μια συναυλία των Bee Gees. Οταν γυρίσαμε σπίτι, έπαιξε τα τραγούδια τους στο μπουζούκι».
Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ. Οι διαρκείς μετακινήσεις του Λουκά για τη δουλειά του κόστιζαν στη μικρή Σόνια συνεχείς αλλαγές σχολείου. Γι' αυτό «την τελευταία φορά που έπρεπε να φύγουμε -υπέγραψε ένα συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία στην Ελλάδα- του είπα ότι δεν μπορούσε το παιδί να αλλάξει και πάλι σχολείο και ότι γι' αυτό εμείς θα μείνουμε στο Βέλγιο», διηγείται η μητέρα της Σόνια και σύζυγος του Λουκά Νταράλα, Ζοζέ Ντεπρέ. «Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι χωρίσαμε. Ηρθε στην Ελλάδα και εμείς θα πηγαίναμε να τον βρούμε το καλοκαίρι», προσθέτει σε καλά ελληνικά.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΟΥΚ ΜΠΟΞ! Παρόλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που τα μιλούσε με τον άντρα της, το ταξίδι στην Ελλάδα έκανε την κ. Ντεπρέ να ξαναθυμηθεί τη γλώσσα. Αρχικά, όπως μας εξηγεί, τα έμαθε με έναν αρκετά παράδοξο τρόπο. Δεν της τα δίδαξε ο Λουκάς Νταράλας, αλλά η Μαίρη Λίντα. Μέσω του τζουκ μποξ! Ακουγε τα τραγούδια της και, εξ ακοής, σημείωνε τις λέξεις, για να ρωτήσει στη συνέχεια το νόημά τους.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ. Μια μέρα που η 14χρονη Σόνια ήταν μόνη της στο σπίτι -έξι μήνες αφότου ο πατέρας της είχε γυρίσει στην Ελλάδα- ένας οικογενειακός φίλος τής έφερε μια εφημερίδα. «Μου έχει μείνει η λέξη "πέθανε"», λέει σε σπαστά ελληνικά. Εκτοτε, σοκαρισμένη από τον θάνατό του και παρόλο που η ίδια τραγουδούσε από μικρή, «δεν θέλησα να ξανατραγουδήσω», λέει. Εξάσκησε, όμως, ένα άλλο καλλιτεχνικό ταλέντο, αυτό της συγγραφής. Πέρυσι εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο, που υπέγραψε με το ψευδώνυμο Σολουάν. Τίτλος, «Ενα μπουκάλι στο Ιντερνετ». Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Παρίσι, που γνωρίζει καλά από τα παιδικά της χρόνια με τον πατέρα της, αλλά και στην Αμερική. Είναι μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε έναν ηθοποιό σταρ και μια θαυμάστριά του, που ξεκινάει όταν αυτή του στέλνει ένα μήνυμα στο Ιντερνετ.
ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Οταν πέθανε ο Νταράλας, η μητέρα της Σόνια προσέλαβε έναν δικηγόρο για να λύσει τα περιουσιακά τους θέματα, καθώς δεν υπήρχε διαθήκη. «Τον πλήρωσα αλλά με κορόιδεψε. Μου έδωσε ένα πολύ μικρό ποσό για την εποχή και μου είπε ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα, παρόλο που ήμουν η νόμιμη σύζυγός του», διηγείται η κ. Ντεπρέ. Γιατί όμως τόσα χρόνια δεν ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα να διεκδικήσουν από την ΑΕΠΙ τα δικαιώματά τους;
«Ηταν πολύ δύσκολο», απαντά η Σόνια Νταράλα. «Δεν είχαμε λεφτά. Εχω δύο κόρες και δούλευα συνεχώς. Για μένα, όμως, ο μεγαλύτερος πόνος ήταν ότι κανείς δεν με αναγνώριζε», λέει, χωρίς βέβαια να εννοεί την οικογένεια του Γιώργου Νταλάρα. «Με πληγώνει πολύ», εξομολογείται, «όταν βλέπω στο Ιντερνετ ότι δεν συμπεριλαμβάνομαι στα παιδιά του πατέρα μου. Νιώθω σαν να είμαι το σκουπίδι του. Ε, λοιπόν, είμαι κόρη του». *
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=184944
