25 Νοε 2011

Θεσσαλονικιός = Ζήλεια

Είναι απίστευτος ο επαρχιωτικός κομπλεξισμός που δέρνει αυτή την πόλη. Δεν υπάρχει ούτε μία ανάρτηση που να λέμε καλά λόγια για κάποιον συμπολίτη μας, με οποιαδήποτε ιδιότητα και οι κομπλεξικοί μαζεύονται σαν τους καρχαρίες όταν μυρίσουν αίμα, για να πουν τον καημό τους.

Μετά από πολλά χρόνια παρουσίας στο blogging, αυτό το πράγμα, συνεχίζει ακόμη να μας σοκάρει. Αυτός, ο απόλυτος αρνητισμός, η απόλυτη μεμψιμοιρία, η μίρλα και η μικροψυχία.
Τα ΄παμε πολλές φορές. Πριν από ένα χρόνο...
αυτό το blog, συμπλήρωσε 50.000.000 επισκέψεις. Κανονικές, όχι με ρομποτάκια και κολπάκια. Γράψαμε απλά ένα ευχαριστώ, που μας ανεβάσατε στο Ν.1. Η αλήθεια είναι -χωρίς αυτό να λέει τίποτε- ότι, ναι, έχουμε τεράστια -ειδικά για τα δεδομένα της Β.Ελλάδας επισκεψιμότητα. Δεν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε οι καλύτεροι, γιατί αυτό είναι υποκειμενική άποψη. Μπορεί να είμαστε οι χειρότεροι, οι καλύτεροι, μέτριοι, άσχετοι, μαλάκες, τεράστιοι, άχρηστοι, μοναδικοί, τρελοί, σημαντικοί, ασήμαντοι.... όλα αυτά είναι υποκειμενικά και καθόλου δεν μας νοιάζει η γνώμη όλων για τη δουλειά μας. Γράφαμε, γράφουμε και θα γράφουμε πάντα, ό,τι γουστάρουμε. Απλά και ξεκάθαρα, κι αυτό δεν αλλάζει, ούτε με πυρηνικές κεφαλές.

Στα παπάρια μας, αν κάποιος δυσαρεστηθεί και μας χαρακτηρίσει δεξιούς, πασόκους, αριστερούς, λαμόγια, σαμαρικούς, καραμανλικούς, τσιπράκια, ντοράκια, γατάκια, εθνικιστές, μπουταρικούς, γκιουλεκικούς κι ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.
Καρφάκι δεν μας καίγεται, εμείς ξέρουμε ποιοί είμαστε, μας ξέρει πολύς κόσμος, δεν μας νοιάζει να είμαστε αρεστοί σε όλους, γιατί δεν γίνεται αντικειμενικά.
Το κυριότερο δε, είναι, ότι από τους 6 διαχειριστές του μπλογκ, αυτούς δηλαδή που έχουμε δικαίωμα να προσθέτουμε ή να αφαιρούμε συντάκτες, κανείς δεν είναι δημοσιογράφος, ενώ (δεν έχουμε πρόβλημα, το γράφουμε και στους όρους χρήσης του taxalia και σε πολλές αναρτήσεις), συμμετέχουν επαγγελματίες δημοσιογράφοι και από τη Θεσσαλονίκη και από την Αθήνα.
Δεν το αρνηθήκαμε ποτέ, γιατί το blog έχει πλούσια θεματολογία την οποία δεν μπορούμε να καλύψουμε οι διαχειριστέςκαι ούτε θέλουμε. Δεν μας αρέσει κιόλας.
Προσωπικά π.χ. βαριέμαι να διαβάζω τι είπε ο Σαμαράς και τι του απάντησε ο Παπανδρέου και τι δήλωσε ο Καρατζαφέρης κ.λ.π. Άλλοι συνάδελφοι του taxalia όμως, έχουν αυτά τα ενδιαφέροντα και γράφουν τα πολιτικά θέματα που βλέπετε, ελεύθερα και ανεξάρτητα.
Επομένως μιλάμε για παρέα φίλων, ερασιτεχνών κυρίως και μερικών επαγγελματιών, που καλώς ή κακώς απέδωσε.
Έφτασε πριν τις εκλογές του δήμου πέρυσι π.χ. να "χτυπάει" και πάνω από 700.000 επισκέψεις ημερησίως, όταν οι τοπικές εφημερίδες πουλούσαν 5.000-10.000 φύλλα.
Καλώς ή κακώς, αυτή είναι μια μετρήσιμη πραγματικότητα κι όχι κάποια κρίση όπου υπεισέρχονται υποκειμενικά στοιχεία θυμικού κλπ.

Εκείνες τις μέρες λοιπόν, που κάναμε μια λιτή ανάρτηση που έλεγε απλά "σας ευχαριστούμε για τις 50 εκατομμύρια επισκέψεις" και τίποτε άλλο, 
μπήκε ο κομπλεξικός Σαλονικιός και έγραψε "έλα μωρέ, ποιό είναι το taxalia, δεν το ξέρει ούτε η μάνα του". Ενώ ήταν με τεράστια διαφορά πρώτο !

Φυσικά, δεν μας ενόχλησε το ότι ...ζορίστηκε κάποιος. Το ΄παμε χίλιες φορές ότι αδιαφορούμε για την "αποδοχή". Μια παρέα φίλων είμαστε, όποιος θέλει μας διαβάζει, όποιος δεν θέλει, γούστο του και καπέλο του. Είτε μία (-1-) επίσκεψη την ημέρα έχουμε, είτε 1.000.000, είναι απολύτως βέβαιο, ότι ο κάθε συντάκτης θα γράφει αυτό που γουστάρει. Πάντα με σεβασμό σε κάποιες αρχές και αξίες τις οποίες αναλύσαμε χίλιες φορές. Πάντα εντός των νομίμων ορίων, πάντα χωρίς ...εχθροπάθεια.

Δεν είναι λοιπόν πρόβλημα, όταν κάποιος εκφράζει τον καημό του για το ίδιο το blog. Ωμά και ξεκάθαρα σας το λέμε για να μην αμπελοφιλοσοφούμε : "καρφάκι δεν μας καίγεται"!

Αυτό που μας εκνευρίζει όμως είναι, αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που γράφουμε κάτι θετικό, για κάποιον άνθρωπο της πόλης.
Δεν υπάρχει περίπτωση να γράψουμε καλή κουβέντα για άνθρωπο και να μην ακολουθήσει οχετός ύβρεων ! Ειδικά για συμπολίτες μας !
Αυτό δείχνει απίστευτη μικροψυχία.
Γράφουμε δυό κουβέντες για την Πόπη  Καλαϊτζή πχ (τυχαία αναφορά), ένα απλό δελτίο τύπου με τη δράση της από την φιλανθρωπική οργάνωση που έχει κι ακολουθεί καταιγισμός ύβρεων και ειρωνία.

Γράψαμε σήμερα δυό καλά λόγια, για τον νεαρό ρεπόρτερ Τάσο Ασλανίδη, της TV100.

Μας έστειλαν ένα βίντεο, το είδαμε προσεκτικά ως απλοί τηλεθεατές και είδαμε ότι το παιδί, όντως έκανε ένα εξαιρετικό ρεπορτάζ και μπήκε μόνος, μέσα στο πανεπιστήμιο την ώρα που γινόταν χαμός. Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. 
Για τα δικά μας μάτια, για τα μάτια του απλού τηλεθεατή δηλαδή και όχι του συναδέλφου του δημοσιογράφου, είναι μια πολύ καλή δουλειά.
Αλλά για ποιόν αλήθεια γίνονται τα ρεπορτάζ; Για τον τηλεθεατή δεν γίνονται;
Άρα, αν αρέσουν  στον θεατή, ποιό το ζόρι των συναδέλφου του;
Εκτός αν κάποιος μας απαγορεύει να μας αρέσει το χ ρεπορτάζ ή το ψ ...γαριδάκι. Ε, μας άρεσε ρε φίλε, τι να κάνουμε; Λογαριασμό θα σου δώσουμε;

Διαβάζουμε λοιπόν στα σχόλια της σχετικής ανάρτησης, ένα ξερατό από κόμπλεξ!
Το τι μαλακία έχει γραφεί δεν περιγράφεται ! Και είναι καταφανέστατα από συναδέλφους του. Και ξεχειλίζουν από επαγγελματική ζήλεια. Κι η βλακεία πάει σύννεφο.

Γράφει ο εις κομπλεξικός: "Γιατί τον επαινείτε; Μήπως επειδή είναι "συνάδελφός σας" διαχειριστής ή ιδιοκτήτης του thestival ;"


Κατ' αρχήν συνάδελφός μας, δεν μπορεί να είναι, γιατί το παιδί είναι δημοσιογράφος. Ιδιοκτήτης του thestival, μπορεί να είναι, δεν το γνωρίζουμε. Ούτε τον γνωρίζουμε παραπάνω από ότι γνωρίζουμε δεκάδες άλλους δημοσιογράφους. Ούτε τον κρίνουμε συνολικά. Και δεν μας ενδιαφέρει αν το thestival είναι δικό του. Αν είναι, μπράβο του! Κι εκεί κάνουν εξαιρετική δουλειά, όποιοι κι αν είναι. Εμείς κάποτε στήσαμε ένα blog thestival, με site δεν έχουμε πάρε-δώσε και καμιά επαφή δεν έχουμε με το thestival. Αλλά αν έχει σχέση ο νεαρός, αυτό αφορά τον ίδιο, Μπράβο του σε όποιον το ΄κανε τόσο ωραίο, δεν μας νοιάζει ούτε ποιός είναι, ούτε πώς τον λένε, ούτε θέλουμε να μάθουμε ποιός έχει το α ή β site.

Όμως το thestival, είναι "ανταγωνιστής" του taxalia. Αν λειτουργούσαμε με τον ίδιο κομπλεξισμό, δεν θα κάναμε ποτέ, καμμία αναφορά, ούτε θα είχαμε "καλό λόγο". Γιατί να διαφημίζουμε ένα ξένο site; Εμείς μπορούμε να "ανεβάσουμε" οποιοδήποτε site, το thestival δεν μπορεί να "ανεβάσει εμάς". Έτσι δεν είναι;
Αλλά δεν κινούμαστε με τέτοια γελοία κριτήρια "ανταγωνισμού". Δεν έχουμε τέτοια άγχη, γιατί είμαστε χορτάτοι από όλα. Ό,τι είναι καλό για την πόλη το λέμε. Και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να "δώσουμε κλικς" σε προσπάθειες που αξίζουν.
Δώσαμε πάρα πολλά σε όλες τις νέες προσπάθειες, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Αναφερθήκαμε άπειρες φορές, στο spnews, στο thestival, στο thessbomb, στο thousandnews και σε οποιοδήποτε άλλο καλό μέσο κυκλοφορεί και ζητά τη βοήθειά μας. Το ίδιο κάναμε και με εφημερίδες, πρόσωπα, οργανώσεις. Αυτό κάνουμε όλη μέρα. Χωρίς να περιμένουμε το "ευχαριστώ" κανενός. Όποιος αισθάνεται την ανάγκη να μας το δώσει, ας το κάνει. όποιος δεν την αισθάνεται ας μην το κάνει.

Αλλά γιατί τέτοια ...εχθροπάθεια, προς οποιαδήποτε καλή προσπάθεια κάποιου σε αυτή την πόλη;
Γιατί, μόνο ειρωνίες, κακόλογα και εξυπναδούλες (όλα τα εύκολα δηλαδή);

Γιατί δηλαδή ο "παλιός" δημοσιογράφος, πρέπει να σχολιάσει:
"Για να εχει μια ολοκληρωμενη αποψη ο νεαρος πλην απειρος δημοσιογραφος ας ρωτησει ανθρωπους που εχουν κανει πολεμικο ρεπορταζ να ενημερωθει. Ο νεαρος δεν διακρινεται για γενναιοτητα αλλα μαλλον για θρασος. Αυτα προς γνωση και συμορφωση." 


Πού το είδες ρε πατριώτη το θράσος; Ποιός σου είπε ότι ο νεαρός διεκδίκησε τον τίτλο του πολεμικού ρεπόρτερ; Τι σόι παραίνεση, από εσένα που είσαι έμπειρος δημοσιογράφος, είναι το "αυτά προς γνώση και συμορφωση" (παραβλέπουμε το ορθογραφικό λάθος σου ...έμπειρε).


Γιατί τόσο κόμπελξ, απέναντι σε νέους ανθρώπους, που προσπαθούν;
Γιατί τέτοιος στρουθοκαμηλισμός από τους δημοσιογράφους των παλιών ΜΜΕ (εφημερίδων κλπ), που βλέπουν τον κόσμο να στρέφεται στο διαδίκτυο, αλλά αντί να κοιτάξουν την καλή δουλειά που γίνεται σε πολλά sites, προσπαθούν -ανεπιτυχέστατα- να τα λοιδωρήσουν; Τι να κάνουμε; Να σταματήσουμε την εξέλιξη; Να θυμηθούμε τον μακαρίτη υφυπουργό τύπου του ΠΑΣΟΚ, Δ. Μαρούδα, που ονειρευόταν ότι θα ....βομβάρδιζε κάθε δορυφόρο που θα εξέπεμπε στην Ελλάδα, για να μη σπάσει το μονοπώλιο της ΕΡΤ; Ο κόσμος εξελίσσεται και αφήνει πίσω αυτούς που δεν προσαρμόζονται.

Και γιατί τέτοιος αρνητισμός σε κάθε καλή κουβέντα, για οποιονδήποτε συμπολίτη μας ;


Πανεύκολο είναι, να μπαίνεις οπουδήποτε γράφεται κάτι καλό και να βγάζεις το άχτι σου.
Ε, και;

 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη