Με τα περιορισμένα στοιχεία που είχαν περιέλθει σε γνώση μας το 1994 για τον μεγάλο εμπρησμό της Ρόδου το καλοκαίρι εκείνο, ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου με σαφείς υπαινιγμούς, και ο τότε Υπουργός Δημοσίας Τάξεως και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης Στέλιος Παπαθεμελής ευθέως και απεριφράστως, κατήγγειλαν το τουρκικό κράτος και..
παρακράτος για το έγκλημα.
Όταν τον επόμενο καιρό πολλαπλασιάστηκαν τα στοιχεία, ιδίως μετά το επεισόδιο Susurluk (Νοέμβριος 1996), όφειλαν οι αρμόδιοι να καταγγείλουν, με όλους τους τρόπους, και να αναδείξουν διεθνώς την αδίστακτη τουρκική εγκληματικότητα.
Δυστυχώς, το κατάπιαμε και αυτό ως να μη συνέβη τίποτα. Γι’ αυτό επαναλαμβάνεται στη διαπασών.
Οι αποκαλύψεις Γιλμάζ αποτελούν κόλαφο στα φοβικά μας σύνδρομα απέναντι στην αδιάκοπη και κλιμακούμενη τουρκική κακουργία.
Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να ξυπνήσουμε;