Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι...

Άστο Μιχάλη...
Μη το ζορίζεις το πράγμα. Η ατάκα σου πως δεν διάβασες το Μνημόνιο επειδή είχες άλλες υποχρεώσεις, έγραψε. Και ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει!
Ό,τι και να πεις από εδώ και πέρα δεν πιάνει μία. Όσο και να υποστηρίζεις πως κλήθηκες να υπογράψεις το Μνημόνιο "με το πιστόλι στον κρόταφο", δεν πείθεις κανένα. Χειρότερα τα κάνεις τα πράγματα  γιατί επιχειρείς να γίνει...
μετά Χριστόν Προφήτης. Και από τέτοιους χορτάσαμε τριάντα και βάλε χρόνια στη Μεταπολίτευση. Γέμισε ο τόπος. Θέλουμε πλέον πολιτικούς με... κάκαλα που λέμε και στο Κιλκίς. Πολιτικούς που να μην διστάζουν να τα βάλουν με τις ηγεσίες των κομμάτων όταν τσαλακώνεται η προσωπικότητα τους. Και τέτοιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν στο σημερινό πολιτικό σκηνικό.


Τι να τους κάνουμε τους "γιαλαντζί" μάγκες; 
Τι να τους κάνουμε τους ψευτόμαγκες και τα πολιτικά κουτσαβάκια. Γιατί τέτοιος είσαι και εσύ. 
Όταν έπρεπε να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων, εσύ κρύφτηκες πίσω από την κομματική γραμμή. Και το χειρότερο ξέρεις ποιό ήταν; Ότι πήγες και "αδιάβαστος" τρομάρα σου...

Και τώρα θέλεις να γίνεις και πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, βάζοντας πλώρη για αυριανός πρωθυπουργός. Έτσι "αδιάβαστος" θα πηγαίνεις και στις Βρυξέλλες Μιχάλη μου;

Όσον αφορά στη σημερινή σου διαπίστωση πως «χρειάζεται ένα πολιτικό σύστημα που θα υπηρετεί την αλήθεια και τη δικαιοσύνη», θα σε ρωτήσω κάτι τελευταίο. Λίγο αργά δεν το θυμήθηκες ή μήπως δεν ήσουν εσύ ένας από αυτούς που το υπηρέτησαν πιστά; Αυτό, Μιχάλη μου, είναι ο ορισμός του πολιτικού στρουθοκαμηλισμού, όπως διάβασα και σε ένα χθεσινό άρθρο σε αυτό το blog.


Mετά τιμής
Pyrsos