Αντιγράφουμε από ανακοίνωση της ΝΔ Θεσσαλονίκης:
- ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΣΩΣΕ ΤΑ «ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΔΡΕΙΑ…
- ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΤΗΣ ΝΔ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΩΣ «ΠΑΣΟΚΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ»!
Η καταγγελία έχει ως εξής:
"Διευθυντής στο Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στη Θεσσαλονίκη,ο Τηλιγάδας Χρήστος, πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και επί εικοσιπέντε χρόνια εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Υπουργείου με ότι αυτό συνεπάγεται και συνδικαλιστής που έφτασε μέχρι το αξίωμα του Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, ενώ με το με αρ.Πρωτ. Δ16α/07/461/Φ.ΕΦ./14.11.2011 έγγραφο του Υπουργείου συμπεριλαμβανόταν στον πίνακα υπαλλήλων σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, κατόρθωσε (και προφανώς για να έχει τη νομιμοποίηση για τους αφελείς παραιτήθηκε) σε είκοσι τρεις μόνο ημέρες με την με αρ.Πρωτ. Δ16β/08/504/ΑΦ/07.12.2011 (αναρτητέα στη Διαύγεια) Απόφαση του Γεν. Γραμματέα κ. Ι.Οικονομίδη, μη σεβόμενος το ρόλο του συνδικαλιστή και του υποστηρικτή των θιγόμενων συναδέλφων του, και προσλήφθηκε σε θέση ειδικού συμβούλου στο Γραφείο του Γεν. Γραμματέα(συνεχίζοντας όμως να παρέχει τις υπηρεσίες του στην παλιά του υπηρεσία!!!) χωρίς να αναγράφεται βέβαια στην απόφαση η αποζημίωσή του στη θέση αυτή.
Τα γνωρίζετε αυτά κ. Βορίδη;Και φυσικά, για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αυτό είναι ένα κλασικό ΠΑΣΟΚΙΚΟ παράδειγμα το οποίο γίνεται αντιληπτό άμεσα. Πέραν του παραδείγματος αυτού, είμαστε πεπεισμένοι ότι καταστρατηγείται βάναυσα ο νόμος υπέρ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ (για μία ακόμη φορά) και όχι φυσικά υπέρ των απλών ψηφοφόρων του.
Θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν πλέον Κρατικοί Υπάλληλοι και Κράτος.
Υπάρχει το ΠΑΣΟΚ και οι υπάλληλοί του".
Η μακροσκελής καταγγελία κάνει μία αναλυτική αναφορά στα όσα έχουν προηγηθεί στη Δημόσια Διοίκηση. Όλο το κείμενο έχει ως εξής:
"Αντί να είναι στρατηγικός στόχος η συγκρότηση ισχυρής και αποτελεσματικής Δημόσιας Διοίκησης για ένα Κράτος αξιόπιστο, αυξημένων δυνατοτήτων για προώθηση και υλοποίηση του ΕΣΠΑ, αλλά και την αξιοποίηση των ψηγμάτων του Π.Δ.Ε. που απομένουν, ώστε να επιτευχθεί η έξοδος της Χώρας από το τέλμα και τροχιά ανάπτυξης, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα δύο χρόνια προχώρησε στη διάλυση της κρατικής μηχανής, στην εκτίναξη της ύφεσης, στην αποδιοργάνωση της ψυχής των Ελλήνων οδηγώντας τους στην απελπισία και την κατάθλιψη.
Αντί οι κυβερνητικοί ταγοί μας να δημιουργήσουν ένα αξιόπιστο Κράτος (ελεγκτικό αλλά και ελεγχόμενο), κατηγο-ρούν και απαξιώνουν όλο τον Κρατικό Μηχανισμό με την αμέριστη συμπαράσταση σημαντικού τμήματος των Μ.Μ.Ε., στρέφοντας την εναντίον των κοινή γνώμη εναντίον του συνόλου των Δημοσίων Υπαλλήλων. Ως αποτέλεσμα,οι νέοι, σε ποσοστό 67,2%, όταν ερωτώνται για το Δημόσιο Τομέα να τον ορίζουν ως κύριο εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της Χώρας (στοιχεία Δημοσκόπησης).
Επιπρόσθετα και αναφορικά με τον κλάδο μας, οι Μηχανικοί του Δημοσίου δύο φορές περιθωριοποιήθηκαν, ισοπεδώθηκαν βαθμολογικά και απαξιώθηκε ο ρόλος τους. Και τις δύο φορές από κυβερνήσεις «Σοσιαλιστικές», όπως θέλουν να ονομάζονται.
Την πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1984 με το αλήστου μνήμης ενιαίο μισθολόγιο που παρείχε «κοινωνικό μισθό» σε όλους ανάλογα με τις ανάγκες τους και όχι τα προσόντα τους, τους τίτλους σπουδών τους, την ανάληψη ευ-θυνών. Επί μια εικοσαετία δώσαμε αγώνες για να μας αναγνωρίσουν τα αυτονόητα, δηλαδή τις Ποινικές Ευθύνες μας, που μεταβιβάζονται και στους απογόνους μας, τις πενταετείς σπουδές μας και την απαίτηση κατάθεσης της άδειας άσκησης επαγγέλματος. Πάγιο αίτημά μας ήταν η δημιουργία Διυπουργικού Κλάδου Μηχανικών στη διάθεση της Πολιτείας έχοντας ως στόχο τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος στην παραγωγή του Τεχνικού Έργου. Μετά από αγώνες πετύχαμε να αναγνωρισθεί ως ένα σημείο ο ρόλος μας στη Δημόσια Διοίκηση αφού αναμφισβήτητα αποτελούμε το μοχλό ανάπτυξης της Χώρας με τη μαθηματική και φιλοσοφική σκέψη μας στην επίλυση των προβλημάτων, στην χρήση νέων τεχνολογιών και στην ανταγωνιστικότητα και αποδοτικότητα του Δημοσίου Τομέα.
Ως «επιστέγασμα» των προσπαθειών μας, έρχεται τώρα η διετία διακυβέρνησης της Χώρας από το ΠΑΣΟΚ «σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά». Δεν μένει τίποτα όρθιο. Ο Πρωθυπουργός αποκαλεί συλλήβδην όλους τους Έλληνες Πολίτες διεφθαρμένους και ανίκανους۠ έχει όμως το θράσος να θέλει να διοικήσει αυτή τη Χώρα και να αποφασίζει για τις τύχες μας. Το Μάρτιο του 2010, ο τότε Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης καταργεί το νόμο Παυλόπουλου για το σύστημα επιλογής Προϊσταμένων και ψηφίζει το Ν.3839/2010 που πέραν του ότι εφαρμόσθηκε προσωρινά για τις κρίσεις μη λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, απαξιώνει τους υπαλλήλους με αυξημένα επαγγελματικά προσόντα, υποβαθμίζει τους αποφοίτους των ΑΕΙ έναντι των αποφοίτων ΤΕΙ, καταργεί το προβάδισμα των κατηγοριών για την κατάληψη θέσεων Προϊσταμένων, αντιβαίνει στο Σύνταγμα και τις αποφάσεις του ΣτΕ, θεοποιεί τους μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών (τους οποίους σημειωτέον ουδέποτε συγκεκριμενοποίησε ως προαπαιτούμενους) και τους αποφοίτους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης ενώ δίνει bonus στους κατέχοντες θέση ευθύνης σε βάθος δεκαπενταετίας. Αν σκεφτούμε δε ότι από τα τελευταία τριάντα χρόνια, τα είκοσι Κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, κατανοούμε ποια ήταν και είναι η τύχη των υπαλλήλων που δεν ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Τον Ιούλιο του 2010 ψηφίζεται ο Ν. 3863/2010 «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις», προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις της Τρόικας για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μάλιστα δίνει κίνητρα παραμονής στην εργασία.
Μετά την πλήρη αποτυχία επίτευξης των στόχων του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, τις παλινωδίες της Κυβέρνησης, τις εντολές της Τρόικας για μείωση του δημόσιου τομέα, την ανικανότητα αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και της μείωσης των εξόδων, τις καταγγελίες για ίδρυση 77 νέων Οργανισμών, από την κ. Β. Παπανδρέου, την ώρα που η Τρόικα ζητούσε να κλείσουν Οργανισμοί, ψηφίζεται επιπρόσθετα και ο Ν. 4024/2011 «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015» μεταβάλλοντας δραματικά το βιοτικό μας επίπεδο. Το εν λόγω νομοθέτημα ουσιαστικά είναι:
- Ένας νόμος που επιτίθεται με σφοδρότητα και συνοπτικές διαδικασίες στα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματά μας, στην όποια περιουσία μας, στο επίπεδο ζωής μας.
- Ένας νόμος που έθεσε σε προσυνταξιοδοτική «ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ» τους μόνιμους υπαλλήλους και σε αναγκαστική συνταξιοδότηση τους συμβασιούχους άνω των 60 ετών με 35 χρόνια Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και λιγότερα στο δημόσιο, ουσιαστικά διαπομπεύοντας και πετώντας στο δρόμο τους πλέον άξιους συναδέλφους, καταστρέφοντάς τους στην κυριολεξία.
- Ένας νόμος που οδηγεί σε μαζικές απολύσεις αυτών που προσλήφθηκαν τα έτη 1976, 1977 και 1978 με μόνο κριτήριο την ηλικία, ανεξαρτήτως των προσόντων τους,της προϋπηρεσίας τους σε θέσεις ευθύνης και βέβαια προσληφθέντες εκτός περιόδου ΠΑΣΟΚ!!!!
- Ένας νόμος που διαλύει υπηρεσίες με την απομάκρυνση έμπειρων στελεχών, μειώνει τις αποδοχές μέσω του παγώματος των μισθολογικών ωριμάνσεων, των περικοπών και των καταργήσεων επιδομάτων, αποζημιώσεων και λοιπών πρόσθετων αμοιβών. Και την εφαρμογή αυτού του νόμου την κάνει η Πολιτική Ηγεσία των Υπουργείων και κυρίως οι Γενικοί Γραμματείς των Υπουργείων, οι οποίοι είναι όλοι στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Και η εφαρμογή αυτή ακόμη, γίνεται επιλεκτικά. Αφού φρόντισαν με το νόμο να εξαιρέσουν από την προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα τους Γενικούς Δ/ντές, αλλά και τους Αναπληρωτές Γενικούς Δ/ντές (που δεν μπήκαν σε καμία κρίση), όλους σχεδόν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αφού μετακίνησαν σε υπηρεσίες που δεν καταργούνται τους εκλεκτούς τους, αφού στις κενωθείσες θέσεις Προϊσταμένων με απόφασή τους τοποθετούνται υπάλληλοι χωρίς κανένα κριτήριο αξιολόγησης, χωρίς καν να συνεδριάζει το υπηρεσιακό συμβούλιο, φθάνουμε και στα πιο κραυγαλέα παραδείγματα:
"Διευθυντής στο Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στη Θεσσαλονίκη,ο Τηλιγάδας Χρήστος, πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και επί εικοσιπέντε χρόνια εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Υπουργείου με ότι αυτό συνεπάγεται και συνδικαλιστής που έφτασε μέχρι το αξίωμα του Προέδρου τηςΠανελλήνιας Ομοσπονδίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, ενώ με το με αρ.Πρωτ. Δ16α/07/461/Φ.ΕΦ./14.11.2011 έγγραφο του Υπουργείου συμπεριλαμβανόταν στον πίνακα υπαλλήλων σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, κατόρθωσε (και προφανώς για να έχει τη νομιμοποίηση για τους αφελείς παραιτήθηκε) σε είκοσι τρεις μόνο ημέρες με την με αρ.Πρωτ. Δ16β/08/504/ΑΦ/07.12.2011 (αναρτητέα στη Διαύγεια) Απόφαση του Γεν. Γραμματέα κ. Ι.Οικονομίδη, μη σεβόμενος το ρόλο του συνδικαλιστή και του υποστηρικτή των θιγόμενων συναδέλφων του, και προσλήφθηκε σε θέση ειδικού συμβούλου στο Γραφείο του Γεν. Γραμματέα(συνεχίζοντας όμως να παρέχει τις υπηρεσίες του στην παλιά του υπηρεσία!!!) χωρίς να αναγράφεται βέβαια στην απόφαση η αποζημίωσή του στη θέση αυτή.
Τα γνωρίζετε αυτά κ. Βορίδη;Αντί οι κυβερνητικοί ταγοί μας να δημιουργήσουν ένα αξιόπιστο Κράτος (ελεγκτικό αλλά και ελεγχόμενο), κατηγο-ρούν και απαξιώνουν όλο τον Κρατικό Μηχανισμό με την αμέριστη συμπαράσταση σημαντικού τμήματος των Μ.Μ.Ε., στρέφοντας την εναντίον των κοινή γνώμη εναντίον του συνόλου των Δημοσίων Υπαλλήλων. Ως αποτέλεσμα,οι νέοι, σε ποσοστό 67,2%, όταν ερωτώνται για το Δημόσιο Τομέα να τον ορίζουν ως κύριο εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της Χώρας (στοιχεία Δημοσκόπησης).
Επιπρόσθετα και αναφορικά με τον κλάδο μας, οι Μηχανικοί του Δημοσίου δύο φορές περιθωριοποιήθηκαν, ισοπεδώθηκαν βαθμολογικά και απαξιώθηκε ο ρόλος τους. Και τις δύο φορές από κυβερνήσεις «Σοσιαλιστικές», όπως θέλουν να ονομάζονται.
Την πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1984 με το αλήστου μνήμης ενιαίο μισθολόγιο που παρείχε «κοινωνικό μισθό» σε όλους ανάλογα με τις ανάγκες τους και όχι τα προσόντα τους, τους τίτλους σπουδών τους, την ανάληψη ευ-θυνών. Επί μια εικοσαετία δώσαμε αγώνες για να μας αναγνωρίσουν τα αυτονόητα, δηλαδή τις Ποινικές Ευθύνες μας, που μεταβιβάζονται και στους απογόνους μας, τις πενταετείς σπουδές μας και την απαίτηση κατάθεσης της άδειας άσκησης επαγγέλματος. Πάγιο αίτημά μας ήταν η δημιουργία Διυπουργικού Κλάδου Μηχανικών στη διάθεση της Πολιτείας έχοντας ως στόχο τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος στην παραγωγή του Τεχνικού Έργου. Μετά από αγώνες πετύχαμε να αναγνωρισθεί ως ένα σημείο ο ρόλος μας στη Δημόσια Διοίκηση αφού αναμφισβήτητα αποτελούμε το μοχλό ανάπτυξης της Χώρας με τη μαθηματική και φιλοσοφική σκέψη μας στην επίλυση των προβλημάτων, στην χρήση νέων τεχνολογιών και στην ανταγωνιστικότητα και αποδοτικότητα του Δημοσίου Τομέα.
Ως «επιστέγασμα» των προσπαθειών μας, έρχεται τώρα η διετία διακυβέρνησης της Χώρας από το ΠΑΣΟΚ «σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά». Δεν μένει τίποτα όρθιο. Ο Πρωθυπουργός αποκαλεί συλλήβδην όλους τους Έλληνες Πολίτες διεφθαρμένους και ανίκανους۠ έχει όμως το θράσος να θέλει να διοικήσει αυτή τη Χώρα και να αποφασίζει για τις τύχες μας. Το Μάρτιο του 2010, ο τότε Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης καταργεί το νόμο Παυλόπουλου για το σύστημα επιλογής Προϊσταμένων και ψηφίζει το Ν.3839/2010 που πέραν του ότι εφαρμόσθηκε προσωρινά για τις κρίσεις μη λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, απαξιώνει τους υπαλλήλους με αυξημένα επαγγελματικά προσόντα, υποβαθμίζει τους αποφοίτους των ΑΕΙ έναντι των αποφοίτων ΤΕΙ, καταργεί το προβάδισμα των κατηγοριών για την κατάληψη θέσεων Προϊσταμένων, αντιβαίνει στο Σύνταγμα και τις αποφάσεις του ΣτΕ, θεοποιεί τους μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών (τους οποίους σημειωτέον ουδέποτε συγκεκριμενοποίησε ως προαπαιτούμενους) και τους αποφοίτους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης ενώ δίνει bonus στους κατέχοντες θέση ευθύνης σε βάθος δεκαπενταετίας. Αν σκεφτούμε δε ότι από τα τελευταία τριάντα χρόνια, τα είκοσι Κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, κατανοούμε ποια ήταν και είναι η τύχη των υπαλλήλων που δεν ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Τον Ιούλιο του 2010 ψηφίζεται ο Ν. 3863/2010 «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις», προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις της Τρόικας για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μάλιστα δίνει κίνητρα παραμονής στην εργασία.
Μετά την πλήρη αποτυχία επίτευξης των στόχων του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, τις παλινωδίες της Κυβέρνησης, τις εντολές της Τρόικας για μείωση του δημόσιου τομέα, την ανικανότητα αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και της μείωσης των εξόδων, τις καταγγελίες για ίδρυση 77 νέων Οργανισμών, από την κ. Β. Παπανδρέου, την ώρα που η Τρόικα ζητούσε να κλείσουν Οργανισμοί, ψηφίζεται επιπρόσθετα και ο Ν. 4024/2011 «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015» μεταβάλλοντας δραματικά το βιοτικό μας επίπεδο. Το εν λόγω νομοθέτημα ουσιαστικά είναι:
- Ένας νόμος που επιτίθεται με σφοδρότητα και συνοπτικές διαδικασίες στα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματά μας, στην όποια περιουσία μας, στο επίπεδο ζωής μας.
- Ένας νόμος που έθεσε σε προσυνταξιοδοτική «ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ» τους μόνιμους υπαλλήλους και σε αναγκαστική συνταξιοδότηση τους συμβασιούχους άνω των 60 ετών με 35 χρόνια Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και λιγότερα στο δημόσιο, ουσιαστικά διαπομπεύοντας και πετώντας στο δρόμο τους πλέον άξιους συναδέλφους, καταστρέφοντάς τους στην κυριολεξία.
- Ένας νόμος που οδηγεί σε μαζικές απολύσεις αυτών που προσλήφθηκαν τα έτη 1976, 1977 και 1978 με μόνο κριτήριο την ηλικία, ανεξαρτήτως των προσόντων τους,της προϋπηρεσίας τους σε θέσεις ευθύνης και βέβαια προσληφθέντες εκτός περιόδου ΠΑΣΟΚ!!!!
- Ένας νόμος που διαλύει υπηρεσίες με την απομάκρυνση έμπειρων στελεχών, μειώνει τις αποδοχές μέσω του παγώματος των μισθολογικών ωριμάνσεων, των περικοπών και των καταργήσεων επιδομάτων, αποζημιώσεων και λοιπών πρόσθετων αμοιβών. Και την εφαρμογή αυτού του νόμου την κάνει η Πολιτική Ηγεσία των Υπουργείων και κυρίως οι Γενικοί Γραμματείς των Υπουργείων, οι οποίοι είναι όλοι στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Και η εφαρμογή αυτή ακόμη, γίνεται επιλεκτικά. Αφού φρόντισαν με το νόμο να εξαιρέσουν από την προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα τους Γενικούς Δ/ντές, αλλά και τους Αναπληρωτές Γενικούς Δ/ντές (που δεν μπήκαν σε καμία κρίση), όλους σχεδόν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αφού μετακίνησαν σε υπηρεσίες που δεν καταργούνται τους εκλεκτούς τους, αφού στις κενωθείσες θέσεις Προϊσταμένων με απόφασή τους τοποθετούνται υπάλληλοι χωρίς κανένα κριτήριο αξιολόγησης, χωρίς καν να συνεδριάζει το υπηρεσιακό συμβούλιο, φθάνουμε και στα πιο κραυγαλέα παραδείγματα:
"Διευθυντής στο Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στη Θεσσαλονίκη,ο Τηλιγάδας Χρήστος, πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και επί εικοσιπέντε χρόνια εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Υπουργείου με ότι αυτό συνεπάγεται και συνδικαλιστής που έφτασε μέχρι το αξίωμα του Προέδρου τηςΠανελλήνιας Ομοσπονδίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, ενώ με το με αρ.Πρωτ. Δ16α/07/461/Φ.ΕΦ./14.11.2011 έγγραφο του Υπουργείου συμπεριλαμβανόταν στον πίνακα υπαλλήλων σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, κατόρθωσε (και προφανώς για να έχει τη νομιμοποίηση για τους αφελείς παραιτήθηκε) σε είκοσι τρεις μόνο ημέρες με την με αρ.Πρωτ. Δ16β/08/504/ΑΦ/07.12.2011 (αναρτητέα στη Διαύγεια) Απόφαση του Γεν. Γραμματέα κ. Ι.Οικονομίδη, μη σεβόμενος το ρόλο του συνδικαλιστή και του υποστηρικτή των θιγόμενων συναδέλφων του, και προσλήφθηκε σε θέση ειδικού συμβούλου στο Γραφείο του Γεν. Γραμματέα(συνεχίζοντας όμως να παρέχει τις υπηρεσίες του στην παλιά του υπηρεσία!!!) χωρίς να αναγράφεται βέβαια στην απόφαση η αποζημίωσή του στη θέση αυτή.
Και φυσικά, για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αυτό είναι ένα κλασικό ΠΑΣΟΚΙΚΟ παράδειγμα το οποίο γίνεται αντιληπτό άμεσα. Πέραν του παραδείγματος αυτού, είμαστε πεπεισμένοι ότι καταστρατηγείται βάναυσα ο νόμος υπέρ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ (για μία ακόμη φορά) και όχι φυσικά υπέρ των απλών ψηφοφόρων του.
Θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν πλέον Κρατικοί Υπάλληλοι και Κράτος.
• Πώς θα μειωθεί το έλλειμμα, όταν από τη μία απολύεται κόσμος και από την άλλη αφενός προσλαμβάνεται αφειδώς και αδιαφανώς προσωπικό(30.000 νέοι υπάλληλοι) και αφετέρου οι τιθέμενοι σε εφεδρεία παραιτούνται και επαναπροσλαμβάνονται ως ειδικοί σύμβουλοι;
• Πώς περιμένετε από τους πολίτες που υποβαθμίστηκε το βιοτικό τους επίπεδο να πειθαρχούν και να μην αγανακτούν όταν οι στερήσεις τους σπαταλώνται σε μισθούς αχρείαστων και άεργων συμβούλων;
• Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ φέρουν διαχρονικά την ευθύνη διάλυσης της Δημόσιας Διοίκησης από το 1984. Οι μακροχρόνιες αδυναμίες του κράτους οφείλονται σε μέγιστο βαθμό στην Πολιτική Ηγεσία και στους Διοικούντες.
• Πιστεύουμε ότι ο ρόλος του Κράτους δεν είναι ο παραπάνω. Ο ρόλος του Κράτους και των ταγών του είναι να αξιολογεί και να ανταμείβει τους ικανότερους και σε θέσεις ευθύνης να τοποθετεί τους άριστους.
