του Σωτήριου Καλαμίτση
Οι πολιτικοί μας ήσαν ανέκαθεν συνδεδεμένοι στη συνείδηση του ελληνικού λαοί με το μόριο «θα» της γραμματικής, αλλά και με τα παραφερνάλια του ανδρικού μορίου. Οι παλιότεροι γνωρίζαμε ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις ισοδυναμούν με μετεκλογικές αναιρέσεις, αλλά κάπου στο βάθος ελπίζαμε κάθε φορά πως ίσως και να γίνει κάτι από αυτά που ευαγγελίζονταν..
οι πολιτικοί μας. Μετά τις εκλογές αυτοαποκαλούμασταν κοψοχέρηδες και στις επόμενες εκλογές ξαναψηφίζαμε με την ίδια ελπίδα και με το σύνθημα «ας ψηφίσουμε τουλάχιστον αυτούς που έχουν χορτάσει και δεν θα φάνε άλλα» ή «ψηφίζω τον ολίγότερο κακό». Τόση εμπιστοσύνη τους είχαμε.
οι πολιτικοί μας. Μετά τις εκλογές αυτοαποκαλούμασταν κοψοχέρηδες και στις επόμενες εκλογές ξαναψηφίζαμε με την ίδια ελπίδα και με το σύνθημα «ας ψηφίσουμε τουλάχιστον αυτούς που έχουν χορτάσει και δεν θα φάνε άλλα» ή «ψηφίζω τον ολίγότερο κακό». Τόση εμπιστοσύνη τους είχαμε.
Μέχρι που ήλθε η επάρατος 04.10.2009, η οποία αποτέλεσε την κορωνίδα του «ΘΑ» και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ο σοσιαλιστής και πολέμιος του βαρβαρισμού μάς εξαπάτησε σαν να ήμασταν χαϊβάνια. Περισσότερο εξαπάτησε τους μισθοσυντήρητους και συνταξιούχους, στους οποίους υποσχέθηκε αυξήσεις αντί για πάγωμα που υποσχόταν ο Καραμανλής.
Σήμερα ο ελληνικός λαός γονατισμένος απειλείται ξεδιάντροπα από τον χουντικό πρωθυπουργό του ότι δεν θα βρίσκει γάλα για τα παιδιά του, αν οι απατεώνες αντιπρόσωποι του ΄Εθνους δεν βυθίσουν τη χώρα στην απόλυτη ανέχεια προκειμένου να διασωθούν οι τραπεζίτες. Ούτε ένας δεν λέει στον λαό ότι τα 170 δισ. των καταθέσεών του έχουν στην πραγματικότητα εξανεμισθεί, αφού το Δημόσιο, ήτοι ο ίδιος ο λαός, έχει δώσει στους τραπεζίτες ήδη 155 δισ. και θα δανεισθεί για να τους δώσει άλλα 30 δισ. Σύνολο 185 δισ. Κάτι παραπάνω από το σύνολο των καταθέσεων. Κι’ αυτός ο πρωθυπουργός αποκαλείται ρεαλιστής.
Ο Γιωργάκης είπε σήμερα στις ΚΟτες του ΠΑΣΟΚ ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για ό,τι έγινε τα δύο τελευταία χρόνια και ότι η επιστροφή στη δραχμή θα διευκολύνει αυτούς που έβγαλαν έξω τα χρήματά τους, αφού αυτοί θα φέρουν στη συνέχει τα χρήματα στην Ελλάδα για να αγοράσουν μισοτιμής ή κοψοχρονιά τα πάντα. Έχω ξαναγράψει ότι δεν με φοβίζει η επιστροφή στη δραχμή, αλλά με φοβίζουν αυτοί που θα διαχειρισθούν την επάνοδο της δραχμής. Και τούτο, διότι είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι και ενδιαφέρονται μόνον για την καρέκλα τους και τίποτε άλλο. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: επιστρέφουμε στη δραχμή και ορίζεται η ισοτιμία δραχμής/€ στις 1000/1. Το χωράφι μου που έχει σήμερα αξία € 100 έχει πλέον αξία 100.000 δραχμών. Ο μεγαλομπαγάσας [νυν ή πρώην βουλευτής καθώς μεγαλοεπιχειρηματίας της αρπαχτής] που έβγαλε έξω τα λεφτά του, θα εισαγάγει € 100, θα τα δραχμοποιήσει εισπράττοντας 100.000 δραχμών, τις οποίες και θα μου δώσει για να αγοράσει το χωράφι μου. Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το κόλπο, με το οποίο οι ευρωλιγούρηδες ολιγάρχες θα αγοράσουν τη χώρα μου μπιρ παρά. Και στο κάτω κάτω πώς συμβαίνει και τον έπιασε τον ΓΑΠ ο πόνος για το χωράφι μου;
Το πάθημα της 04.10. 2009 μας έγινε άραγε μάθημα; Διότι βλέπω πολύν κόσμο να επενδύει σε όλους τους φλούφληδες που ήταν μνημονιακοί μέχρι τα μπούνια και έγιναν εν μια νυκτί αντιμνημονιακοί ή ήταν ολίγον αντιμνημονιακοί και έγιναν φουλ μνημονιακοί την 11.11.2011.
Ας έχουμε στον νου μας το μπάθημα της 04.10.2009, για να μην το ξαναζήσουμε. Δεν πάει άλλο που τραγουδάει κι’ ο Παπακωνσταντίνου [ο Βασίλης, όχι ο Γιώργος ο αρχιπροδότης τέως υπουργός Οικονομικών που έθεσε τις σιδηροτροχιές, επί των οποίων θα βαδίσει και η ΝΔ].
