Ηδονίζομαι αφάνταστα, ριγώ όταν βλέπω να εκπροσωπείται ο ελληνικός λαός από κόμματα που τηρούν αρχές με απόλυτη συνέπεια. Ανατριχιάζω, κάθε φορά που διαπιστώνω ότι τα κόμματα δεν παρεκκλίνουν από αρχές και ιδέες και εφαρμόζουν με εξαιρετική προσήλωση όσα υπόσχονται στον λαό ή ζητούν συγγνώμη όταν εξ αιτίας όλως απρόβλεπτων συνθηκών αδυνατούν να...
τηρήσουν κάποια εξαγγελία.
τηρήσουν κάποια εξαγγελία.
Έτσι ακριβώς νοιώθω βλέποντας το ΠΑΣΟΚ να προσπαθεί να αναγεννηθεί από τις τέφρες της ξενόδουλης μνημονιακής πολιτικής των πρωτοκλασάτων στελεχών του που έχουν συμπαρασύρει και τα μικρότερης εμβέλειας στελέχη, τα οποία από το «λεφτά υπάρχουν» κατάπιαν με περισσή ευκολία το «δανειζόμαστε για να μην πτωχεύσουμε», την αναδιάρθωση, την επιμήκυνση, το κούρεμα και στο τέλος τον Λουκά.
Έτσι ακριβώς νοιώθω βλέποντας την τοσοΝΔούλα να εισβάλλει στο ισόγειο της γαλάζιας πολυκατοικίας προσεταιριζόμενη τους ακροδεξιούς υβριστές της. Πολυσυλλεκτικό κόμμα και η τόσοΝΔούλα, όπως το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980.
Πάνω απ’ όλα η καρέκλα, τα οφίκια, το υπουργιλίκι.
Ελπίζω ο ελληνικός να ωρίμασε όσο ποτέ άλλοτε το τελευταίο τρίμηνο.
Και να μην ξεχνάμε: κάθε μέρα να παρακολουθούμε το βίντεο με την δεκάλεπτη ομιλία της βουλευτού Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Κυρίας Παναρίτη (http://taxalia.blogspot.com/2012/02/to_20.html) μέχρι να τη μάθουμε από στήθους. Τα είπε όλα με γνώση και με εμπειρία. Μπορεί να είπε ΝΑΙ στο Μνημόνιο ΙΙ, αλλά είπε όλα αυτά που΄όλοι οι άλλοι έκρυψαν επιμελώς.
Σωτήριος Καλαμίτσης
