του Σωτήριου Καλαμίτση
Χθες στο Aποκαλυπτικό Δελτίο του Extra3 «απεκάλυψε» ο Νικήτας Κακλαμάνης, πρώην βουλευτής της ΝΔ, εν συνεχεία της ΠΟΛΑΝ, ακολούθως της ΝΔ εκ νέου και εν τέλει Δήμαρχος Αθηναίων, ότι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί των αιτήσεων ακυρώσεως του..
Μνημονίου έχει εκδοθεί, αλλά δεν δημοσιεύεται. Πρόκειται για κοινό μυστικό πλέον, αλλά η απόφαση παραμένει κρυφή. Και γιατί δεν δημοσιεύεται παρακαλώ; Επειδή απεφάνθη μεν η πλειοψηφία ότι το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό, αλλά η μειοψηφία έχει μία αιτιολογία-καταπέλτη του ότι το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό, η οποία κονιορτοποιεί τα επιχειρήματα της πλειοψηφίας σε σημείο διασυρμού.
Κύριε Ντίλντο μου, αφού κήδεσθε τόσο πολύ του κύρους της Δικαιοσύνης, γιατί δεν παρακαλείτε τον Πρόεδρο του ΣτΕ να δημοσιεύσει την απόφαση μετά από ένα χρόνο και βάλε; Γνωρίζω ότι ο νόμος δεν σας επιτρέπει να παρεμβαίνετε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στα έργα της Δικαιοσύνης, αλλά θα σας θυμίσω δύο πράγματα
Α] παρανόμως παρακαλέσατε τον κ. Πεπόνη να συντομεύει με την υπόθεση των CDS. Αυτό είναι πασίδηλον, εξ ου και πνέετε τα μένεα κατά του συγκεκριμένου Εισαγγελικού λειτουργού που σας «κάρφωσε».
Β] πιέζονται οι δικαστές που δικάζουν αστικές υποθέσεις να εκδίδουν ταχέως τις αποφάσεις του. Υπάρχει, μάλιστα και σχετική διάταξη στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που επιβάλλει την έκδοση της απόφασης εντός 8 μηνών από τη δικάσιμο, άλλως αφαιρείται η υπόθεση από τον συγκεκριμένο δικαστή και ανατίθεται σε άλλον. Δεν θα σχολιάσω τη σχετική διάταξη της πλάκας, αλλά θα σας πω ότι κάλλιστα θα μπορούσατε να σηκώσετε το ακουστικό σας και να πείτε στον κ. Πικραμμένο [Πρόεδρο του ΣτΕ και πρώην επί κεφαλής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη] να τη δημοσιεύσει τη ρημάδα την απόφαση για να γελάσει κάθε πικραμμένος, ώστε να μην εκτίθεται και εκείνος και εσείς. Ή μήπως συντάσσεσθε με τους δικαστές που όταν έχουν να λύσουν σοβαρά νομικά ζητήματα απτόμενα της πολιτικής σηκώνουν τα χέρια ψηλά και αναφωνούν το γνωστόν «εγώ θα λύσω πολιτικά προβλήματα;».
Και μια που αναφέρθηκα στον Ν. Κακλαμάνη, δεν μπορώ παρά να του αναγνωρίσω ένα πράγμα: υπήρξε, κατ’ εμέ, ο καλλίτερος υπουργός Υγείας. Και ο λόγος είναι ο εξής: επί υπουργίας του εξαφανίσθηκαν τα ράντζα εν μια νυκτί. Πώς; Καθιέρωσε εφημερία όλων των νοσοκομείων από το πρωΐ μέχρι το μεσημέρι. Έτσι, ο κάτοικος Νέας Ιωνίας μπορούσε σε επείγουσα περίπτωση να πάει στο νοσοκομείο της περιοχής του μέχρι την 14:30, αντί να τρέχει σε ένα εκ των τριών εφημερευόντων νοσοκομείων στο κέντρο της Αθήνας. Μετά την 14:30 εφημέρευαν ως συνήθως 2-3 νοσοκομεία. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Εξαλείφθηκε ο συνωστισμός στα εφημερεύοντα και δεν χρειάστηκε πλέον να εμφανισθούν ράντζα. Ποία η τύχη, όμως, του κ. Κακλαμάνη; Έφυγε από Υπουργός Υγείας για να πάει να κάνει τον Δήμαρχο. Και αμέσως επανήλθε το γνωστό σύστημα των επί 24ώρου βάσεως εφημερευόντων 2-3 νοσοκομείων και των ράντζων. Αν δεν απατώμαι, μάλιστα, τον διαδέχθηκε ο τεράστιος Αβραμόπουλος, ο Άρχοντας του Tamiflu.
Τι σχέση έχει τώρα η Δικαιοσύνη με την Υγεία; θα αναρωτηθείτε. Όποια σχέση έχει ο Λοβέρδος και όλοι οι προκάτοχοί του, πλην Κακλαμάνη, με τις νόμιμες αναθέσεις προμηθειών ιατρικού υλικού, αναλωσίμων, φαρμάκων κ.λπ. Καμμία. Απλά θυμήθηκα τα έργα του Κακλαμάνη εξ αφορμής της χθεσινής «αποκάλυψής» του, την οποία δεν είδα να αναπαράγεται σήμερα από οποιοδήποτε ΜουγκοΜΕσο, μολονότι είναι καρατσεκαρισμένη, και σκέφτηκα ότι όφειλα ως απλός πολίτης αυτής της χώρας να του απονείμω τα εύσημά μου για εκείνη την ορθότατη και απλή απόφαση που δεν άρεσε στους παντοειδείς φεουδάρχες των δημόσιων νοσοκομείων. Ήταν το αυγό του Κολόμβου για το ΕΣΥ, αλλά έσπασε πολύ γρήγορα και άδοξα.
