Το πολιτικό σκηνικό κινείται ήδη σε φουλ προεκλογικούς ρυθμούς. Η Κυβέρνηση Παπαδήμου σε λίγο θα είναι παρελθόν, έχοντας επιτύχει (με αιματηρές θυσίες από τους πολίτες) τον σκοπό της. Τα κόμματα ψάχνουν το βηματισμό τους, δείχνοντας ότι περιμένουν τις... έρευνες της κοινής γνώμης για να αποσαφηνίσουν τη στρατηγική τους, παρά να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να τις «καθοδηγήσουν».
Η όλη συζήτηση για την ώρα εξαντλείται στην μετεκλογική συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων, θεωρώντας δεδομένη τη μη αυτοδυναμία. Είναι όμως πράγματι έτσι η κατάσταση, ή οι περίφημοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» ωθούν τεχνηέντως τις δημόσιες συζητήσεις προς αυτή την κατεύθυνση;
Η ΝΔ δείχνει εγκλωβισμένη σε μια «απολογητική» επιχειρηματολογία για το Μνημόνιο ΙΙ και στα εγγενή «πατροπαράδοτα» προβλήματα εσωκομματικής πειθαρχίας. Το μεγάλο της όμως πολιτικό κεφάλαιο είναι ο αρχηγός της. Όταν πάρει το παιχνίδι πάνω του, ενδεχομένως να μην υπάρξουν πολλοί που θα στοιχηματίσουν υπέρ της μη αυτοδυναμίας.
Και άλλοι παράγοντες συνηγορούν υπέρ μιας πιθανότατης αυτοδυναμίας:
1.Στο ΠΑΣΟΚ έκαναν την επιλογή μιας όσο το δυνατόν αξιοπρεπούς ήττας, συμπορευόμενοι όλοι με τον Β. Βενιζέλο. Δεν τον αγάπησαν ξαφνικά, ούτε τον θεωρούν αίφνης ηγέτη ολκής. Ήταν μια σχεδόν «υποχρεωτική επιλογή», προκειμένου το ποσοστό του Κινήματος να κινηθεί σε αξιοπρεπή επίπεδα και να διατηρηθεί η αίγλη του «κόμματος εξουσίας».
2.Η Αριστερά θα μπει στη Βουλή με τρία κόμματα και υψηλά ποσοστά. Όσο κι αν τους πιάνει ίλιγγος με τα διψήφια νούμερα, στις «συμπληγάδες» τους θα συντριβούν οι όποιες ελπίδες μικρότερων όμορων κομμάτων (Άρμα, Οικολόγοι) για είσοδο στη Βουλή. Το πολιτικό «ολιγοπώλιο» στα Αριστερά δείχνει κάτι παραπάνω από πλήρες με ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ. Οι δύο τελευταίοι σχηματισμοί θα συμπιέσουν τις αυτόνομες οικολογικές κινήσεις, το ΚΚΕ τους μικρότερους μαρξιστικούς φορείς και το ΠΑΣΟΚ την νεότευκτη «Κοινωνική Συμμαχία»…
3.Δεξιότερα της ΝΔ συμβαίνει το πρωτοφανές να υπάρχουν τέσσερα κόμματα (ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, Χρυσή Αυγή, “Ανεξάρτητοι”) με μικρές ή μεγάλες ελπίδες εισόδου στη Βουλή. Στην πραγματικότητα ΛΑΟΣ και Χρυσή Αυγή σε μεγάλο βαθμό απευθύνονται στο ίδιο ακροατήριο και επομένως ο ένας σχηματισμός θα κάτσει στα έδρανα της νέας Βουλής. Η ΔΗΣΥ δεν φαίνεται ότι καταφέρνει να προσεγγίσει καν το όριο του 3%, ποντάροντας μόνο στην προνομιακή μεταχείριση που τυγχάνει από τα μέσα (αλλά πιθανώς αυτό να μην είναι αρκετό) και ερωτηματικό παραμένει το κόμμα Καμμένου, καθώς παραμένει στα σπάργανα.
Συμπερασματικά: Εκτός από ΝΔ & ΠΑΣΟΚ στη Βουλή εισέρχονται μετά πάσης βεβαιότητας ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ. Ο Καρατζαφέρης πιθανόν να υποσκελίσει τη Χρυσή Αυγή λόγω και της πανελλαδικής εμβέλειας του τηλεοπτικού σταθμού του. Σύνολο 6 κόμματα.
Αν δεν υπάρξει έβδομο, ενισχύονται σημαντικά οι πιθανότητες της ΝΔ να είναι αυτοδύναμη.
Διότι βάσει του ισχύοντος Νόμου, εκτός από το ποσοστό της ΝΔ, είναι εξίσου σημαντικό το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων που δεν θα τα καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Αν το καθένα χωριστά δεν συγκεντρώσει το 3%, τόσο περισσότερες έδρες τελικά θα λάβουν τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή.
Δηλαδή, όσο πιο πολλά μικρά κόμματα μένουν εκτός Βουλής, τόσο πιο πολύ διευκολύνεται η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος. Πιο αναλυτικά:
Η ΝΔ επιτυγχάνει αυτοδυναμία με ποσοστό 38,5%, εάν το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων εκτός Βουλής είναι 5%. Με 37,5%, εάν το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων εκτός Βουλής είναι 7%. Αλλά και με ποσοστό 36,5%, εάν το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων εκτός Βουλής είναι 10%.
Αν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας ότι Άρμα Πολιτών, Κοινωνική Συμμαχία, Οικολόγοι, ΔΗΣΥ, Χρυσή Αυγή και Κόμμα Καμμένου μείνουν τελικά εκτός και κατά μέσο όρο λάβουν από 1, 5% συγκεντρώνουν αθροιστικά 9%.
Άρα το όριο της αυτοδυναμίας θα κινηθεί περί το 36,5-37,5%.
Αυτά προκύπτουν από την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, τα πιθανά ποσοστά και την ανάλυση του εκλογικού νόμου.
Η σημαντικότερη προϋπόθεση όμως είναι η ανάδειξη του κυβερνητικού σχεδίου.
Η ΝΔ οφείλει να απαλλαγεί από την υποθετική, πρόωρη, παραπλανητική και «νεφελώδη» συζήτηση για μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και να προτείνει τη δική της ατζέντα.
Την αυτοδυναμία εν πολλοίς θα την κερδίσει αν δείξει ότι μπορεί να τη χειριστεί…
Μικρός Οδυσσέας
Η όλη συζήτηση για την ώρα εξαντλείται στην μετεκλογική συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων, θεωρώντας δεδομένη τη μη αυτοδυναμία. Είναι όμως πράγματι έτσι η κατάσταση, ή οι περίφημοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» ωθούν τεχνηέντως τις δημόσιες συζητήσεις προς αυτή την κατεύθυνση;
Η ΝΔ δείχνει εγκλωβισμένη σε μια «απολογητική» επιχειρηματολογία για το Μνημόνιο ΙΙ και στα εγγενή «πατροπαράδοτα» προβλήματα εσωκομματικής πειθαρχίας. Το μεγάλο της όμως πολιτικό κεφάλαιο είναι ο αρχηγός της. Όταν πάρει το παιχνίδι πάνω του, ενδεχομένως να μην υπάρξουν πολλοί που θα στοιχηματίσουν υπέρ της μη αυτοδυναμίας.
Και άλλοι παράγοντες συνηγορούν υπέρ μιας πιθανότατης αυτοδυναμίας:
1.Στο ΠΑΣΟΚ έκαναν την επιλογή μιας όσο το δυνατόν αξιοπρεπούς ήττας, συμπορευόμενοι όλοι με τον Β. Βενιζέλο. Δεν τον αγάπησαν ξαφνικά, ούτε τον θεωρούν αίφνης ηγέτη ολκής. Ήταν μια σχεδόν «υποχρεωτική επιλογή», προκειμένου το ποσοστό του Κινήματος να κινηθεί σε αξιοπρεπή επίπεδα και να διατηρηθεί η αίγλη του «κόμματος εξουσίας».
2.Η Αριστερά θα μπει στη Βουλή με τρία κόμματα και υψηλά ποσοστά. Όσο κι αν τους πιάνει ίλιγγος με τα διψήφια νούμερα, στις «συμπληγάδες» τους θα συντριβούν οι όποιες ελπίδες μικρότερων όμορων κομμάτων (Άρμα, Οικολόγοι) για είσοδο στη Βουλή. Το πολιτικό «ολιγοπώλιο» στα Αριστερά δείχνει κάτι παραπάνω από πλήρες με ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ. Οι δύο τελευταίοι σχηματισμοί θα συμπιέσουν τις αυτόνομες οικολογικές κινήσεις, το ΚΚΕ τους μικρότερους μαρξιστικούς φορείς και το ΠΑΣΟΚ την νεότευκτη «Κοινωνική Συμμαχία»…
3.Δεξιότερα της ΝΔ συμβαίνει το πρωτοφανές να υπάρχουν τέσσερα κόμματα (ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, Χρυσή Αυγή, “Ανεξάρτητοι”) με μικρές ή μεγάλες ελπίδες εισόδου στη Βουλή. Στην πραγματικότητα ΛΑΟΣ και Χρυσή Αυγή σε μεγάλο βαθμό απευθύνονται στο ίδιο ακροατήριο και επομένως ο ένας σχηματισμός θα κάτσει στα έδρανα της νέας Βουλής. Η ΔΗΣΥ δεν φαίνεται ότι καταφέρνει να προσεγγίσει καν το όριο του 3%, ποντάροντας μόνο στην προνομιακή μεταχείριση που τυγχάνει από τα μέσα (αλλά πιθανώς αυτό να μην είναι αρκετό) και ερωτηματικό παραμένει το κόμμα Καμμένου, καθώς παραμένει στα σπάργανα.
Συμπερασματικά: Εκτός από ΝΔ & ΠΑΣΟΚ στη Βουλή εισέρχονται μετά πάσης βεβαιότητας ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ. Ο Καρατζαφέρης πιθανόν να υποσκελίσει τη Χρυσή Αυγή λόγω και της πανελλαδικής εμβέλειας του τηλεοπτικού σταθμού του. Σύνολο 6 κόμματα.
Αν δεν υπάρξει έβδομο, ενισχύονται σημαντικά οι πιθανότητες της ΝΔ να είναι αυτοδύναμη.
Διότι βάσει του ισχύοντος Νόμου, εκτός από το ποσοστό της ΝΔ, είναι εξίσου σημαντικό το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων που δεν θα τα καταφέρουν να μπουν στη Βουλή. Αν το καθένα χωριστά δεν συγκεντρώσει το 3%, τόσο περισσότερες έδρες τελικά θα λάβουν τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή.
Δηλαδή, όσο πιο πολλά μικρά κόμματα μένουν εκτός Βουλής, τόσο πιο πολύ διευκολύνεται η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος. Πιο αναλυτικά:
Η ΝΔ επιτυγχάνει αυτοδυναμία με ποσοστό 38,5%, εάν το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων εκτός Βουλής είναι 5%. Με 37,5%, εάν το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων εκτός Βουλής είναι 7%. Αλλά και με ποσοστό 36,5%, εάν το συνολικό ποσοστό των μικρών κομμάτων εκτός Βουλής είναι 10%.
Αν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας ότι Άρμα Πολιτών, Κοινωνική Συμμαχία, Οικολόγοι, ΔΗΣΥ, Χρυσή Αυγή και Κόμμα Καμμένου μείνουν τελικά εκτός και κατά μέσο όρο λάβουν από 1, 5% συγκεντρώνουν αθροιστικά 9%.
Άρα το όριο της αυτοδυναμίας θα κινηθεί περί το 36,5-37,5%.
Αυτά προκύπτουν από την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, τα πιθανά ποσοστά και την ανάλυση του εκλογικού νόμου.
Η σημαντικότερη προϋπόθεση όμως είναι η ανάδειξη του κυβερνητικού σχεδίου.
Η ΝΔ οφείλει να απαλλαγεί από την υποθετική, πρόωρη, παραπλανητική και «νεφελώδη» συζήτηση για μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και να προτείνει τη δική της ατζέντα.
Την αυτοδυναμία εν πολλοίς θα την κερδίσει αν δείξει ότι μπορεί να τη χειριστεί…
Μικρός Οδυσσέας
