Η Άρτεμις Διαλυνά, αυτοπαρουσιάζεται και απαντά στην κρίσιμη ερώτηση "γιατί εμένα;"
Ποιά είμαι:
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη- Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Νομικών, Οικονομικών
- και Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ
- Τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
- Εργάζομαι στο γραφείο του πατέρα μου, δικηγόρου ....Νίκου Διαλυνά
- Μητέρα μου είναι η Δέσποινα Γκαλιμάνη η οποία είναι βλάχικης καταγωγής
- Μέλος της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
- Μέλος της τοπικής οργάνωσης ΝΔ Ιπποδρομίου
- Μιλάω άπταιστα αγγλικά και γερμανικά
- Ασχολούμαι με το μπάσκετ, το βόλεϊ και τη ζωγραφική
- Πολιτεύτηκα για πρώτη φορά στις βουλευτικές εκλογές του 2009
Γιατί εμένα
«Γιατί κατεβαίνω στην πολιτική». Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι τόσο απλή αλλά ταυτόχρονα και τόσο σύνθετη: ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΟΙΤΑΞΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. Μπορώ να σας μιλήσω δίχως να ντρέπομαι. Χωρίς να φοβάμαι. Μπορώ να σταθώ απέναντί σας και να ζητήσω να γίνω η δική σας φωνή. Αν χρειασθεί, ακόμη και η αγανάκτηση ή ο θυμός σας. Γιατί είμαι σαν κι εσάς. Σκέφτομαι, όπως εσείς. Αντιμετωπίζω τα ίδια προβλήματα. Έχω τις ίδιες ανησυχίες. Τις ίδιες απορίες. Τα ίδια ερωτήματα. Γιατί είμαι ένας νέος άνθρωπος που έχει μάθει να αμφισβητεί, να απορρίπτει, να φιλτράρει, να προτείνει, να αγωνίζεται.
Ανήκω σε μια γενιά που είδαμε να γίνονται πολλά για μας χωρίς εμάς. Σε μια γενιά, όμως, που αποφάσισε να πει: Φθάνει πια. Είναι ώρα να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Θέλω να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Να παλέψω για τα πιστεύω μου. Να συγκρουστώ για τις αρχές μου. Γιατί, όπως όλοι οι νέοι άνθρωποι, διαθέτω τη δύναμη αλλά και την αγνότητα που λείπει από την πολιτική. Μπορώ να φωνάξω για τις ιδέες μου. Απλά. Δίχως περιστροφές, μπορώ να πω ότι:
- ΠΙΣΤΕΥΩ στους ανθρώπους με καθαρό βλέμμα.
- ΕΚΤΙΜΩ την εντιμότητα και την ειλικρίνεια.
- Έχω μάθει να ΠΑΛΕΥΩ για το δικαίωμα στη δουλειά, στην εκπαίδευση, στην αξιοπρέπεια.
- Θέλω να ΕΛΠΙΖΩ για κάτι καλύτερο.
- ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ να μου στερήσουν τα όνειρα.
Γι αυτό είμαι εδώ. Γιατί ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ. Ξέρω ότι υπάρχουν δυσκολίες. Τίποτε δεν είναι εύκολο όταν τα πάντα γύρω σου καταρρέουν. Όταν, καθημερινά, αναθεωρούμε πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις. Ίσως, όμως, εδώ ακριβώς υπάρχει και η ελπίδα. Υπάρχει το «αύριο». Ένα «αύριο» δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Στη δύναμη που κρύβει ο κάθε απλός άνθρωπος μέσα του. Όπως εσείς… όπως εγώ… όπως όλοι μας…
