Του Νίκου Λυγερού
Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι αποκλειστικά σειριακό. Πρέπει βέβαια να γίνει η θέσπισή της και στη συνέχεια οι οριοθετήσεις με τα άλλα κράτη, αλλά παράλληλα υπάρχουν διαδικασίες με τις οποίες πρέπει να ασχοληθούμε από τώρα για να είμαστε έτοιμοι όχι μόνο για το φυσικό αέριο της
Ελλάδας αλλά και της Κύπρου.
Οι σεισμικές έρευνες, οι γεωτρήσεις και οι εξορύξεις είναι μόνο η αρχή στο πρακτικό επίπεδο. Πρέπει όμως παράλληλα να γίνουν επενδύσεις σε καράβια που μπορούν να μεταφέρουν υγροποιημένο φυσικό αέριο, αφού θα υπάρχει σταθμός υγροποίησης στην Κύπρο.
Αυτό σημαίνει όμως ότι παράλληλα πρέπει να εξετάζουμε και περιοχές, όπου θα πρέπει να κατασκευαστούν και σταθμοί αεροποίησης. Διότι ο σταθμός που υπάρχει στη Ρεβυθούσα στον κόλπο Μεγάρων ακόμα και αν έχει αναβαθμιστεί, λειτουργεί με το φυσικό αέριο της Αλγερίας και προσφέρει πλαίσιο κατανάλωσης για την Ελλάδα.
Όμως με την ενεργοποίηση της ΑΟΖ της Κύπρου και ήδη με τις δυνατότητες που προσφέρει το κοίτασμα Αφροδίτη, θα μιλάμε για μεγέθη ριζικά διαφορετικά. Επιπλέον, τα πρόσφατα χρόνια έχουν δείξει και τις ανάγκες των Βαλκανικών χωρών το χειμώνα. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα πρέπει να εφοδιασθεί και με άλλους σταθμούς αεροποίησης.
Για να κατανοήσουμε την καινοτομία που αποτελεί η απόφαση της Κύπρου να κάνει σταθμό υγροποίησης φυσικού αερίου, αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι τον άλλο στην Ευρώπη και όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση το διαθέτει η Νορβηγία στο Hammerfest. Τώρα όσο αφορά σταθμούς αεροποίησης φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά σε χώρες που έχουν πρόσβαση στη Μεσόγειο έχουμε την Ισπανία (Βarcelona, Bilbao, Cartagena, Ferrol, Gijón, Huelva, Sagunto, Valencia) τη Γαλλία (Fos Cavaou, Fos-sur-Mer, Montoir), την Ιταλία (Panigaglia, Porto Viro) και βέβαια το δικό μας στη Ρεβυθούσα. Θα ήταν λοιπόν καλό και άλλες περιοχές της Ελλάδας, ειδικά τα μεγάλα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας κλπ να αρχίσουν ειδικές μελέτες πάνω σε αυτό το θέμα. Όχι μόνο για να κάνουμε καλή χρήση του φυσικού αερίου της Κύπρου, αλλά και για να είμαστε έτοιμοι για το δικό μας την ώρα της ενεργοποίησης της ΑΟΖ μας.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι πρόκειται για παράλληλες διαδικασίες, οι οποίες υλοποιούν επί του πρακτέου την στρατηγική κίνηση που προσφέρει στην πατρίδα μας μία αποτελεσματική οικονομική λύση.
Κατά συνέπεια, ο καθένας μας στον κλάδο του μπορεί να συνεισφέρει σε όλη αυτή την προσπάθεια, αντί να ασχολείται με λεπτομέρειες που δεν θα έχουν πια ουσία στο μέλλον, εκτός βέβαια αν μπορεί να κάνει μόνο αυτό, όπως το δείχνουν ήδη μερικοί.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=9237&l=gr