Υποψήφιος Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης - Οικολόγοι Πράσινοι
Σε ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης, η βιώσιμη κινητικότητα φαντάζει για άλλη μια φορά πολυτέλεια. Πρακτικά δεν έχει αλλάξει τίποτα από το παρελθόν, μιας και πότε δεν υπήρχαν χρήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι λόγοι είναι βασικά δύο:
Πρώτον διότι δεν υπάρχει άμεσο οικονομικό όφελος και δεύτερον διότι οι πολιτικοί μας δεν γνωρίζουν ποια είναι τα κοινωνικά οφέλη της. Τα μεγάλα έργα με τα περιθώρια κέρδους που προσφέρουν σε αυτούς που αποφασίζουν, μελετούν, κατασκευάζουν και συντηρούν, αλλά και την φανταχτερή επική διάσταση που προσφέρουν στους πολίτες θαμπώνουν την κοινωνία για το ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες.
Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν ακούμε για έργα πολλών εκατομμυρίων ευρώ, όπως η υποθαλάσσια αρτηρία, η εξωτερική περιφερειακή, η σύνδεση με κρεμαστή γέφυρα Καλοχωρίου- Αγγελοχωρίου κ.α... Και ενώ το μετρό κατασκευάζεται με καθυστερήσεις πολλών ετών, έχοντας μετατρέψει την πόλη σε εργοτάξιο, προκηρύσσονται και οι επεκτάσεις του.
Η καθημερινότητα του πολίτη όμως είναι πολύ διαφορετική με την κόλαση του κυκλοφοριακού, τη στάθμευση και τη ρύπανση της ατμόσφαιρας. Με τα απροσπέλαστα πεζοδρόμια από την παράνομη στάθμευση και τα τραπεζοκαθίσματα. Με τις κατ’ όνομα πλατείες, που στην πραγματικότητα είναι κυκλοφοριακοί κόμβοι και τα σκοτεινά παρκάκια γεμάτο σύριγγες. Με τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους πρασίνου για αναψυχής. Με ένα περιαστικό δάσος ξεκομμένο από την πόλη, το οποίο λόγω της περιφερειακής δεν προσφέρει το οξυγόνο του στον βαθμό που θα μπορούσε. Με έναν από τους μεγαλύτερους φυσικούς κόλπους στην Ευρώπη, να παραμένει σε αχρηστία θαλάσσιων συγκοινωνιών, είτε υπερ-αστικών, είτε σε σύνδεση με νησιά και απομακρυσμένους τόπους. Με μοναδικό μέσο μαζικής μεταφοράς το λεωφορείο, το οποίο στις ελάχιστες λεωφορείο-λωρίδες κινείται μαζί με το ταξί.
Με το ποδήλατο να βρίσκεται στο περιθώριο παρόλου που έχει αναπτυχθεί εκθετικά χάρη σε πρωτοβουλίες πολιτών. Παρόλα αυτά στο μάρκετινγκ χρησιμοποιείται κατά κόρον από εμπορικά μαγαζιά, ψητοπωλεία αλλά και κόμματα στις εκλογές. Η μόνη φορά που έγινε μια επένδυση χρημάτων για το ποδήλατο με λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτά “απορροφήθηκαν” δημιουργώντας τρία αποκομμένα τμήματα επικίνδυνων ποδηλατολωρίδων στο οδόστρωμα και κάποια άλλα σε πεζοδρόμια με κίνδυνο συγκρούσεων πεζών με ποδηλάτες. Τα εγκαταλειμμένα στρατόπεδα ακόμη να παραδοθούν στην κοινωνία ως ελεύθεροι πράσινοι χώροι. Το μητροπολιτικό πάρκο στην ΔΕΘ και το 3ο Σώμα Στρατού είναι ακόμη όνειρο, ενώ κάποιοι που μιλάνε για το ίδιο όνειρο βλέπουν συνεδριακό κέντρο, ξενοδοχείο και παρτέρια με πράσινο.
Η κρίση ήρθε και η πράσινη στροφή της πόλης απομακρύνεται ακόμη περισσότερο κάτω από τις πιέσεις για εύκολο χρήμα και επενδύσεις. Δηλαδή τα ίδια ακριβώς πράγματα που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Τώρα οι πολίτες, καταχρεωμένοι, με δυσβάσταχτους φόρους και 25% ανεργία έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια μίζερη πόλη, που καταστρέφει την δημιουργικότητα, μας δυσκολεύει την μετακίνηση και εμποδίζει την κοινωνικοποίηση μας. Χωρίς ΜΜΜ, ποδήλατο, πεζοδρομήσεις, ελεύθερους χώρους και πράσινο, έχουμε γίνει δυο φορές φτωχότεροι.
Λίγα λόγια για εμένα:
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα Πληροφορική και δούλεψα για δεκαπέντε χρόνια σε τέσσερεις ραδιοφωνικούς σταθμούς. Διοργάνωσα για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη "Διεθνή Γυμνή Ποδηλατοδρομία", μια ετήσια δράση για το ποδήλατο, το περιβάλλον και το ανθρώπινο σώμα. Συντονίζω το "Ποδηλατικό Καρναβάλι", πρωτοστάτησα στην παρεμβατική ομάδα SFINA, στο "Δίκτυο Κινήσεων Θεσσαλονίκης" και στην αυτοδιοικητική κίνηση πολιτών "Αλλάζουμε την Πόλη". Συμμετέχω στα "Παιδιά Εν Δράσει", στο "Κίνημα για την Ελεύθερη Κατασκήνωση", την "Κίνηση για την φορολόγηση της Εκκλησίας" και σε άλλες πρωτοβουλίες με στόχο ένα εναλλακτικό πράσινο αύριο. Σήμερα είμαι άνεργος σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας δεδουλευμένα 16 μηνών, μέσα σε ένα τοπίο οικονομικής κατάρρευσης και μιας δικαιοσύνης αργής και αναποτελεσματικής.
Κώστας Τερζόπουλος
Υποψήφιος Βουλευτής Α? Θεσσαλονίκης - Οικολόγοι Πράσινοι
http://kterzo.blogspot.com
