Όποιοι μόλις χθες κατάλαβαν, μετά τις τραγικές εικόνες που μεταδόθηκαν από το Σύνταγμα, ότι τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν λάβει εκρηκτικές και θλιβερές διαστάσεις είναι δυστυχώς βαθιά νυχτωμένοι. Υπάρχουν και αυτοί. Δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και πολίτες, που αντιλήφθηκαν μόλις χθες το πρωί ότι η εθνική κατάθλιψη έχει κυριεύσει την Ελλάδα.
Ήθελα από χθες το πρωί να γράψω κάτι αλλά δεν μπορούσα. Μου ήταν αδύνατο. Με συγκλόνισε η αυτοχειρία. Το άφησα για σήμερα μπας και μπορέσω να...
συγκροτήσω τη σκέψη μου να αρθρώσω πέντε λέξεις που ίσως να φανούν χρήσιμες στον προβληματισμό του καθένα σας.
Τα πολλά λόγια είναι περιττά. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Δε χρειαζόταν να δούμε κατάφατσα την πράξη ενός 77χρονου για να το αντιληφθούμε. Η χώρα, οι πολίτες της, ο καθένας μας είμαστε σε ένα βαθύ τέλμα. Μέσα από το τέλμα αυτό πρέπει να πολεμήσουμε. Να αγωνιστούμε. Να διεκδικήσουμε. Να ματώσουμε για μας και τα παιδιά μας, για αυτήν τη ρηγμάδα την μπαρουτοκαπνισμένη τη Γαλανόλευκη. Την ώρα της μάχης χρειαζόμαστε όλες μας τις δυνάμεις. Και τη βοήθεια του Θεού, την αδελφοσύνη και τη συντροφικότητα. Στα χαρακώματα δεν υπάρχουν ούτε μοναχικοί, ούτε άθεοι. Βάλτε το καλά στο μυαλό σας. Πρέπει να πάρουμε οδυνηρές αποφάσεις. Να κοιταχτούμε στα μάτια και να ορμήξουμε...
Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα: ζούμε σε μία εποχή που ούτε ο εχθρός είναι ορατός αλλά ούτε και ο τρόπος για να τον πολεμήσεις. Όλα ήταν πιο εύκολο το 1940. Τότε ο εχθρός είχε πρόσωπο, φορούσε στολή, κρατούσε όπλο με το οποίο θα σε καθάριζε εάν δεν το έκανες εσύ πρώτος. Τότε αρκούσε να βάλεις το χακί, να σφήξεις τα δόντια και να ξεχυθείς στη μάχη...
Σήμερα ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός μας να είναι ένας χαμογελαστός γραβατωμένος broker, ένας λαμπρός επενδυτής, ένας εκλεγμένος Επίτροπος, ένας συμπονετικός δανειστής, ένας "αγωνιστής" πολιτικός που χαϊδεύει αυτιά και παραπλανά. Και αυτόν δεν τον πολεμάς με το ντουφέκι...
Ο καθορισμός του πραγματικού εχθρού είναι ο πρώτος κίνδυνος. Είναι δύσκολο μέσα σε αυτόν τον πανικό που ζούμε να καταλάβουμε ποιος πραγματικά είναι ο εχθρός. Θα πρέπει να έχουμε καθαρό μυαλό για να τον βρούμε και σήμερα κανένας μας δεν το έχει.
Πολύ φοβάμαι ότι σήμερα ως κοινωνία κάνουμε το σοβαρότατο λάθος να επιλέγουμε τον λάθος εχθρό και το λάθος σύμμαχο και συναγωνιστή.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά. Ας πέσουμε όλοι σε βαθιά περίσκεψη για να δούμε -πρώτα απ' όλα- πώς θα πολεμήσουμε τον αληθινό εχθρό. Και το κυριότερο: με ποιον επικεφαλής. Με όποιον μας κολακεύει, μας χαϊδεύει τα αυτιά, μας υπόσχεται μαγικές λύσεις ή με όποιον χωρίς λαϊκισμούς και απλουστεύσεις διακρίνεται για τη σοβαρότητα και εγκυρότητά του...
