Απόσπασμα από την ομιλία του Βουλευτή Σάββα Αναστασιάδη, για το Νομοσχέδιο- Ρυθμίσεις Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, Μεταφορών, Δημόσιων Έργων και άλλες διατάξεις:
«Στο τέλος αυτής της διαδρομής μας όλοι και της δικής μου , όταν κλείσουμε τα μάτια μας πρέπει να είμαστε ήσυχοι με τη συνείδησή μας ότι δεν βλάψαμε κανέναν συνειδητά και ότι προσπαθήσαμε για το δίκαιο και την αλήθεια.
Αυτό εκτιμώ ότι πρέπει να κάνουμε και γι΄ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να δούμε αυτά τα θέματα από την αρχή».
Τον Σάββα Αναστασιάδη, τον εκτιμούμε. Τον παρακολουθούμε από τότε που έβγαλε το σκάνδαλο του Τ.Τ. (όταν όλοι οι άλλοι κρύβονταν για να μη χάσουν το διαφημιστικό ρεγάλο). Και το ξανάφερε τρείς φορές στη Βουλή, για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Οι Υπουργοί το έκαναν "γαργάρα".
Επειδή δεν είναι όλοι ίδιοι και το "τσουβάλιασμα" κάνει κακό.
Ζητούμε από τους πολιτικούς να πολεμήσουν για μας, αλλά όταν βγαίνει ένας μπροστά και τον αναφέρουμε, έρχεται ο σχολιαστής να πεί "έλα μωρέ τα παίρνετε" ! Τρίχες!
Η εύκολη γενίκευση. Δεν "παίζει" το ενδεχόμενο, να έχουμε το δικαίωμα να γουστάρουμε κάποιους ανθρώπους; Π.χ. τον Μάρκο Μπόλαρη από το ΠΑΣΟΚ; (τον επαινέσαμε δεκάδες φορές). Ή τη Λιάνα Κανέλλη από το ΚΚΕ; Ή τον Μπάμπη Παπασπύρο από τους Α.Ε.; Ή την Εύα Καϊλή για τα παντελόνια που φοράει; Ή μήπως απαγορεύεται να λέει ο πολίτης, ποιούς εκτιμά;
Πρέπει να βρίζουμε τους πάντες; Ε, αυτό είναι το εύκολο. Ε και;
