Επειδή τα σκυλιά του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος έχουν ξαμοληθεί να κατασπαράξουν ό,τι αντιμνημονιακό κυκλοφορεί σ’ αυτόν τον τόπο προβάλλοντας εμμέσως, πλην σαφέστατα, το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», εγώ θα το παίξω αδαής και θα ..
μεταφράσω την περίληψη μελέτης του κ. Φοίβου Αθανασίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας υπό τον τίτλο «Έξοδος ή αποβολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Οικονομική και Νομισματική Ένωση» [Δεκέμβριος 2009 – αριθμός 10 της Σειράς Νομικών Μελετών της ΕΚΤ].
μεταφράσω την περίληψη μελέτης του κ. Φοίβου Αθανασίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας υπό τον τίτλο «Έξοδος ή αποβολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Οικονομική και Νομισματική Ένωση» [Δεκέμβριος 2009 – αριθμός 10 της Σειράς Νομικών Μελετών της ΕΚΤ].
«Η μελέτη αυτή εξετάζει τα ζητήματα της απόσχισης και αποβολής από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μία αποχώρηση από την ΕΕ κατόπιν διαπραγματεύσεων δεν θα ήταν νομικώς αδύνατη ακόμη και πριν από την κύρωση της Συνθήκης της Λισαβώνας. Ότι, αν και επιτρεπτή, μία προσφάτως θεσπισθείσα ρήτρα εξόδου τελεί εκ πρώτης όψεως σε δυσαρμονία προς τη λογική του σχεδίου της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και είναι εν πάση περιπτώσει προβληματική, κυρίως από νομικής πλευράς. Ότι η έξοδος ενός κράτους-μέλους από την ΟΝΕ χωρίς ταυτόχρονη αποχώρηση από την ΕΕ, θα ήταν νομικώς αδιανόητη και ότι, μολονότι εφικτή με πλάγια μέσα, η αποβολή ενός κράτους-μέλους από την ΕΕ ή την ΟΝΕ θα ήταν σχεδόν αδύνατη. Η μελέτη αυτή καταλήγει με την υπόμνηση ότι ενώ, θεσμικώς, η συμμετοχή ενός κράτους-μέλους στην ευρωζώνη δεν θα επεβίωνε της διακοπής της συμμετοχής του στην ΕΕ, το ίδιο δεν είναι αναγκαίως αληθές για τη χρήση του ευρώ από το πρώην κράτος-μέλος της ΕΕ».
Και επειδή δεν διεκδικώ το μεταφραστικόν αλάθητον, παραθέτω το αγγλικό κείμενο:
“This paper examines the issues of secession and expulsion from the European Union (EU) and Economic and Monetary Union (EMU). It concludes that negotiated withdrawal from the EU would not be legally impossible even prior to the ratification of the Lisbon Treaty, and that unilateral withdrawal would undoubtedly be legally controversial; that, while permissible, a recently enacted exit clause is, prima facie, not in harmony with the rationale of the European unification project and is otherwise problematic, mainly from a legal perspective; that a Member State’s exit from EMU, without a parallel withdrawal from the EU, would be legally inconceivable; and that, while perhaps feasible through indirect means, a Member State’s expulsion from the EU or EMU, would be legally next to impossible. This paper concludes with a reminder that while, institutionally, a Member State’s membership of the euro area would not survive the discontinuation of its membership of the EU, the same need not be true of the former Member State’s use of the euro».
Σωτήριος Καλαμίτσης
