Θα ήθελα να σας ζητήσω να δημοσιεύσετε την παρακάτω ιστορία καθημερινής τρέλας…
Τελικά αφού πήγα και έφυγα άπραγη αρκετές φορές μια μέρα που είπα στους υπαλλήλους πως δεν φεύγω εάν δεν δοθεί λύση στο πρόβλημά μου. Με τρόπο μαγικό ο φάκελος βρέθηκε… Πήρα τα αντίγραφα των σχεδίων αλλά έλειπε το στέλεχος αδείας από τον φάκελο. Σε αυτή την περίπτωση η υπηρεσία δίνει βεβαίωση πως δεν βρέθηκε το στέλεχος.
Την βεβαίωση αυτή θα πρέπει να την είχα στα χέρια μου εδώ και καιρό. Αφού και πάλι πήγα και έφυγα άπραγη 3-4 φορές από την υπηρεσία τους είπα πώς δεν είναι δυνατόν να μην έχει εκδοθεί ακόμη η βεβαίωση. Από το σημείο αυτό και ύστερα άρχισε ένα απίστευτο τρέξιμο για εμένα. Ανέβαινα και κατέβαινα τους ορόφους και ο ένας υπάλληλος με παρέπεμπε στον άλλο. Τελικά είπαν πως η βεβαίωση θα πρέπει να βρίσκεται στο γραφείο του Αντιδημάρχου Αστικού Σχεδιασμού, Πολεοδομίας και Δικτύων όπου και πήγα προς αναζήτησή της. Εκεί μια γραμματέας χαμογελαστή άρχισε να παίρνει τηλέφωνο όλους τους υπαλλήλους της Πολεοδομίας προσπαθώντας να καταλάβει τί συνέβη… Φυσικά και τίποτα δεν συνέβη, το πολυπόθητο χαρτί δεν βρίσκονταν πουθενά… Οπότε ξανά πίσω στην Πολεοδομία όπου ένας υπάλληλος μου ζήτησε να ξανακάνω αίτηση και θα κοιτούσε αυτός «να την επισπεύσει για να με εξυπηρετήσει».
Το αποτέλεσμα ήταν πως έχασα ακόμη μία μέρα περιμένοντας τον κ. Αντιδήμαρχο να τελειώσει την σύσκεψη που είχε. Όταν επιτέλους τελείωσε αυτή η σύσκεψη, τον προσέγγισα και του είπα το ζήτημα που με αφορούσε. Μου υπέγραψε το χαρτί έχοντας το προσωπείο του αγανακτισμένου με την υπηρεσία που λέγεται Πολεοδομία.
Αυτό που έχω να δηλώσω είναι πως εδώ και καιρό ακούω για «κάθαρση των υπηρεσιών» αλλά εγώ βλέπω να γίνεται «κάθαρση» των ελεύθερων επαγγελματιών. Οι συνεχείς καθυστερήσεις και το «χάσιμο» πολύτιμων εγγράφων για την εργασία μας πρέπει να σταματήσει, αλλά πρέπει και κάποιες διαδικασίες να απλοποιηθούν. Δεν καταλαβαίνω γιατί για ένα έγγραφο πρέπει να υπογράφουν 3-4 διαφορετικοί υπάλληλοι με αποτέλεσμα να χάνονται κάπου στη μεταφορά… Δεν δέχομαι ότι για μία βεβαίωση περνούν τρεις μήνες, οι πελάτες μας χάνουν την υπομονή τους και εμείς εξαντλούμαστε στο άσκοπο τρέξιμο αναζήτησής τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και έχει αρχίσει να εξοργίζει πολλούς συναδέλφους αυτή η κατάσταση.
