Μέχρι και ο Σόρος μιλάει για τρομοκράτηση των Ελλήνων, για να ψηφίσουν μνημονιακά κόμματα..

Ο γνωστός Τζόρτζ Σόρος (το κοράκι..), στις 2 Ιουνίου 2012, ήταν καλεσμένος στο Τρέντο της Ιταλίας στην εκδήλωση: "Remarks at the Festival of Economics, Trento Italy"

Διαβάστε τι ανέφερε στην ομιλία του σχετικά με την οικονομική κρίση, την κρίση του ευρώ και την Ελλάδα.... 

Προσέξτε τι δήλωσε για τις επερχόμενες εκλογές και για τον επιχειρούμενο εκφοβισμό-τρομοκρατία των Ελλήνων ψηφοφόρων....

Αναμένω ότι το ελληνικό κοινό θα τρομοκρατηθεί επαρκώς από την προοπτική της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να δώσει μια ισχνή πλειοψηφία των εδρών σε συνασπισμό που είναι έτοιμος να συμμορφωθεί με την ισχύουσα συμφωνία.

Όμως, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να εκπληρώσει τους όρους-προϋποθέσεις και έτσι η ελληνική κρίση είναι ικανή να καταλήξει σε μια κορύφωση το φθινόπωρο.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή η γερμανική οικονομία θα εξασθενήσει, έτσι ώστε για την καγκελάριο Μέρκελ θα είναι ακόμα πιο δύσκολο από ότι σήμερα, να πείσει το γερμανικό κοινό να αποδεχθεί οποιεσδήποτε πρόσθετες ευρωπαϊκές ευθύνες.

Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί ένα παράθυρο μέγιστης διάρκειας τριών μηνών.

Η κρίση του ευρώ είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική. Δείχνει το ρόλο των παρανοήσεων και έλλειψη κατανόησης στη διαμόρφωση της πορείας της ιστορίας. Οι κυβερνήσεις δεν κατανοούν τη φύση της κρίσης του ευρώ.

Νόμιζαν ότι είναι ένα οικονομικό πρόβλημα, ενώ είναι περισσότερο πρόβλημα των τραπεζών και πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Και εφάρμοσαν την λάθος θεραπεία: δεν μπορείς να μειώσεις το χρέος με τη συρρίκνωση της οικονομίας, παρά μόνο από την ανάπτυξη τεχνικών έξω από αυτό. Η κρίση εξακολουθεί να αυξάνεται εξαιτίας μιας αποτυχίας να κατανοήσουμε τη δυναμική της κοινωνικής αλλαγής.

Μέτρα πολιτικής που θα μπορούσαν να έχουν εφαρμοσθεί σε ένα χρονικό σημείο, δεν ήταν πλέον επαρκή τη στιγμή που εφαρμόστηκαν.

Οι ευρωπαϊκές αρχές είχαν λίγη κατανόηση για τι πραγματικά συνέβαινε. Ήταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά μόνο η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως μια δημοσιονομική κρίση.

Η υπόλοιπη Ευρώπη επλήγη από μια τραπεζική κρίση και μια απόκλιση στην ανταγωνιστικότητα, η οποία οδήγησε σε μια κρίση του ισοζυγίου πληρωμών. Οι αρχές δεν κατάλαβαν ποτέ τη φύση του προβλήματος, πόσο μάλλον βρουν μια λύση. Έτσι, προσπάθησαν να αγοράσουν χρόνο. 

Έχω μάτια και βλέπω