Με δεδομένη πλέον την πολιτική απόφαση να δεχθούν ουσιαστικές αλλαγές στο δεύτερο Μνημόνιο, παρά τα αντιφατικά μηνύματα που στέλνει το Βερολίνο, κοινοτικοί αξιωματούχοι και εταίροι περιμένουν από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να...
δεσμευθεί στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, ώστε να κάνουν από την πλευρά τους το επόμενο βήμα.
Στο πλαίσιο αυτό, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η πρώτη ανάλυση της κατάστασης στην Ελλάδα, στη μεθαυριανή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στο Λουξεμβούργο, όπου θα διαφανούν και οι ακριβείς προθέσεις σχετικά με το πόσο μακριά είναι διατεθειμένοι να πάνε τις αλλαγές στο Μνημόνιο. Αυτό θα είναι το πρώτο ραντεβού, το καθοριστικό θα ακολουθήσει στη συνέχεια και είναι η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε., στις 28 και 29 Ιουνίου, στις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, οι εταίροι μπορεί να σχεδιάσουν το γενικό περίγραμμα, αλλά τις συγκεκριμένες αποφάσεις θα τις λάβουν μετά την επίσκεψη της Τρόικας στην Αθήνα και την αξιολόγηση που θα δείχνει και την ακριβή κατάσταση της οικονομίας, δηλαδή το πόσο έχει εκτροχιαστει το Μνημόνιο.
Αναφορικά με το Μνημόνιο, στις Βρυξέλλες θεωρούν σχεδόν δεδομένο ότι θα αποφασιστεί μια επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, η διάρκεια της οποίας θα εξαρτηθεί και από τις δεσμεύσεις που θα αναλάβει η κυβέρνηση σε άλλους τομείς, αλλά και τα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να διεκδικήσει μια επιμήκυνση διάρκειας 1-2 χρόνων. Πάντως, η επιμήκυνση συνεπάγεται πρόσθετο κόστος στήριξης και αυτό δημιουργεί ένα πολιτικό πρόβλημα με τα κοινοβούλια ορισμένων χωρών (Ολλανδία, Φινλανδία, Γερμανία), τα οποία δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι ένα επιπρόσθετο «πακέτο» στήριξης για την Ελλάδα. Βέβαια, υπάρχουν και άλλες σκέψεις, όπως η κάλυψη του πρόσθετου κόστους από το προϊόν των ιδιωτικοποιήσεων.
Επιπλέον, θα μπορούσε να αποφασιστεί μια επιμήκυνση και του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από τους εταίρους και ίσως και περαιτέρω μείωση των επιτοκίων.
Σύμφωνα με τη «WallStreetJournal», μια διετής επιμήκυνση θα αυξήσει το κόστος του ελληνικού προγράμματος κατά 16 δισ., ενώ το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει πως η ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να ζητήσει από την Ε.Ε. 6,6 δισ. για εξυπηρέτηση οφειλών στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα.
Σχετικά με την ανάπτυξη, εκτός από τη γνωστή πρωτοβουλία του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο για τη στήριξη της οικονομίας με τους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων (η υλοποίηση της οποίας αναμένεται να επιταχυνθεί) ορισμένοι εταίροι, όπως ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, έχουν ταχθεί υπέρ ενός επιπρόσθετου «πακέτου» δανείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Στο θέμα αυτό οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν για την Ελλάδα σε συνάρτηση με το συνολικό «πακέτο» για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, το οποίο θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την έκδοση των ομολόγων έργων με την εγγύηση του κοινοτικού προϋπολογισμού και την αύξηση των κεφαλαίων της ΕΤΕπ.
Το θέμα της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας θα κυριαρχήσει στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής, και φυσικά οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα επηρεάσουν θετικά και την Ελλάδα.
Πολύ θετική εξέλιξη στις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης να πετύχει τις αλλαγές εκείνες που θα βγάλουν τη χώρα από τη βαθιά ύφεση, θεωρείται η δεδομένη υποστήριξη που θα έχει η χώρα από την Ευρωβουλή, η οποία εκφράστηκε και χθες από τον πρόεδρο του Μάρτιν Σουλτς και τους σημαντικότερους πολιτικούς αρχηγούς.
Ο κ. Σουλτς σε χθεσινή γραπτή δήλωσή του αφού αναφέρει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει μια ευρεία και σαφή υποστήριξη της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ.
«Οι Ελληνες αξίζουν ένα μέλλον σταθερότητας και ευημερίας», αναφέρει, ενώ συγχαίρει τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ. για τη νίκη στις εκλογές και ενθαρρύνει τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις να σχηματίσουν μια υπεύθυνη κυβέρνηση συνασπισμού.
Διαβεβαιώνει δε ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση μπορεί να βασιστεί στην υποστήριξη της Ευρωβουλής στις συζητήσεις που θα έχει με τους εταίρους για ενδεχόμενες αλλαγές στο Μνημόνιο. Μάλιστα, τονίζει ότι εάν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, τότε και η Ε.Ε. μπορεί να εξετάσει πρόσθετους τρόπους για να τη βοηθήσει στην επίλυση της οικονομικής κρίσης.
