Αυτό το αξίωμα δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Το κράτος έχει συνέχεια και οφείλει να μη μεταβάλλει θέσεις έναντι των διεθνών εταίρων του με κάθε αλλαγή κυβέρνησης. Διαφορετικά παύει να έχει συνέπεια. Έτσι, λοιπόν, ο Τόνυ Πατώνει μάς είπε, όταν καταψήφιζε το Μνημόνιο Ι, ότι θα τηρήσει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η χώρα, όταν θα έλθει στην εξουσία. Παλεύει έκτοτε....
ανεπιτυχώς να κατακτήσει την εξουσία για να συνεχίσει να εκπληρώνει τις διεθνείς υποχρεώσεις τής χώρας που κατεψήφισε στην αρχή, αλλά στη συνέχεια υπερψήφισε. Χρησιμοποιεί κάθε μέσο είτε πολιτικό είτε όχι. Κυρίως, όμως, τρομοκρατεί τον απλό νοικοκύρη και κατορθώνει μέχρι στιγμής να προσελκύει τίς ψήφους πολιτών, οι οποίοι ουδέποτε ψήφισαν δεξιά, ακόμη δε και πολιτών που ηρνούντο να κάνουν και χειραψία με δεξιόφρονα συμπολίτη. Πολίτες που μια ζωή ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ «λιγδώνοντας το αντεράκι τους» [Μιλτιάδης Παπαϊωάννου έφα], θα ψηφίσουν τώρα ΝΔ, αφού το μεν ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια [αξιοθαύμαστη η αντοχή του πάντως] ο δε Τσίπρας απειλεί [;] τα κεκτημένα τους ή τα προσδοκώμενα να κτηθούν, νόμιμα ή μη.
Τελευταία ανακάλυψη της επικοινωνιακής εκστρατείας των Μνημονιακών δυνάμεων ο Ιφικράτης Αμυράς. Αμφιβάλλω αν εγνώριζε και η μάνα του την ύπαρξη αυτού του ατόμου μέχρι που τον έβγαλε στο προσκήνιο ο γίγαντας Μιχελάκης, για να πληροφορηθούμε ότι τα Μνημόνια, οι εμπνευστές τους και οι εφαρμοστές τους δεν εκδιώκονται παρά μόνο με επαναστατική δράση δια της δημιουργίας επαναστατικού στρατού. Είδα το βιντεάκι και δεν με απώθησε. Έχει απόλυτο δίκηο ο Αμυράς. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να εκδιωχθεί ο σύγχρονος κατακτητής, ήτοι τα Μνημόνια, οι συντάκτες τους και οι λάτρεις τους. Η πρότασή του, όμως, είναι ουτοπική, εξ ου και δεν υπάρχει λόγος να μας απασχολεί. Οργανωμένη επαναστατική δράση και επαναστατικός στρατός αποκλείεται να υπάρξουν. Ανοργάνωτη, όμως, εξέγερση στην πιο επικίνδυνη μορφή της λόγω εξαθλίωσης των μαζών δεν αποκλείεται να σημειωθεί.
Τί θα πει όμως «συνέχεια του κράτους;». Θα πει ότι δεν μπορώ για ψύλλου πήδημα να μεταβάλλω μονομερώς θέσεις και απόψεις έναντι διεθνών υποχρεώσεων που έχω αναλάβει. Αν, όμως, υπάρχει σοβαρός λόγος, γιατί να μη μεταβάλλεται η θέση ενός κράτους με την αλλαγή κυβέρνησης; Το επόμενο ερώτημα είναι αν δεν πρέπει το κράτος να μεταβάλλει μονομερώς μόνον διεθνείς θέσεις και υποχρεώσεις. Τί γίνεται με τις εσωτερικές θέσεις και υποχρεώσεις;
Μπορεί π.χ. το κράτος να μεταβάλλει θέσεις στερώντας τον λαό από τα μέσα ικανοποίησης στοιχειωδών αναγκών του; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις κλέβοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, ώστε να καθίσταται αδύνατη η καταβολή συντάξεων και εφ’ άπαξ και η υγειονομική περίθαλψη του πληθυσμού; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις στερώντας τη νεολαία από τα αναγκαία μέσα για την εκπαίδευσή της; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις διαλύοντας το σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης και στέλνοντας καρκινοπαθείς στα νεκροταφεία πριν την ώρα τους; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις προτάσσοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, λαθραίων και μη, έναντι των γηγενών, σπαταλώντας τούς μόχθους των τελευταίων στην περιποίηση των μεταναστών; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις εξαναγκάζοντας τον λαό να απεκδύεται περιουσιακών στοιχείων του έναντι πινακίου φακής, για να μπορέσει να επιβιώσει; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις ανεχόμενο εικόνες ανθρώπων που ψάχνουν για τροφή στα σκουπίδια; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις οδηγώντας τους πολίτες του στην αυτοκτονία; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις επαναφέροντας τον Καιάδα δια της καταργήσεως επιδομάτων επιβίωσης προς ανάπηρους και ανήμπορους; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις αφήνοντας τους πολίτες του έρμαια στο έλεος των κακοποιών ελλείψει πόρων για στοιχειώδη αστυνόμευση; Μπορεί το κράτος να διαφημίζει την πιστοληπτική του ικανότητα προτρέποντας τον λαό να δώσει στο κράτος δανεικά, μετά όμως από 10 χρόνια να μεταβάλλει θέσεις και να λέει μονομερώς στον δανειστή-λαό ότι θα πάρει πίσω τα μισά από όσα δανεικά έδωσε στο κράτος; Μπορεί το κράτος να μεταβάλλει θέσεις και να μας γυρίζει 60 χρόνια πίσω στέλνοντας χιλιάδες νέους στην ξενιτιά;
Η συνέχεια του κράτους συνέχεται αναγκαίως με τη συνέπεια. Η έλλειψη συνέπειας συμπαρασύρει και τη συνέχεια, οπότε αποτελεί ψευδοδίλημμα το αν θα πρέπει το κράτος να τηρεί απαρεγκλίτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του. Εξ ίσου ψευδοδίλημμα αποτελεί το «εντός ή εκτός της ΕΕ». Η ΝΔ και δη ο Κ. Καραμανλής μάς έβαλε στην ΕΟΚ μας θυμίζουν, το ΠΑΣΟΚ έδωσε συνέχεια στην επιλογή αυτή, η οποία αποτελεί κατάκτηση του λαού, την οποία μπορεί να διασφαλίσει μόνον το κόμμα του Κ. Καραμανλή. Άρα, δεν πρέπει να βγούμε από την ΕΟΚ, νυν ΕΕ, πάση θυσία. Πάση θυσία; Μπήκαμε στην ΕΟΚ για να διασφαλίσουμε τη Δημοκρατία και τα σύνορά μας. Για ευημερία ουδείς μίλησε. Την ποιότητα της Δημοκρατίας που διασφαλίσαμε τη βιώνουμε καθημερινά με τον βιασμό που αυτή υφίσταται από τους εταίρους μας με τη συνδρομή των πρόθυμων εγχώριων υπηρετών τους. Την ασφάλεια των συνόρων μας τη βιώσαμε με τα Ίμια, με τις εξωφρενικές, εν πολλοίς μη αναγκαίες, εξοπλιστικές δαπάνες που οδεύουν στα θυλάκια των εταίρων, τις καθημερινές απειλές της γείτονος χώρας και τον κίνδυνο εκτουρκισμού της Θράκης. Τη βιώνουμε με τις ορδές των λαθρομεταναστών που κατακλύζουν τη χώρα και προβάλλουν, μάλιστα, και απαιτήσεις αντί να υποβάλλουν αιτήματα. Ας μην ξεχνάμε και τη διασφάλιση της ιστορίας μας, την οποία πλαστογραφούν οι εν ΕΕ εταίροι μας ανεχόμενοι τα καπρίτσια των Σκοπιανών.
Ας παραθέσω τελειώνοντας ένα λαϊκίστικο παράδειγμα. Ο Καραμανλής που μας έβαλε στην ΕΟΚ το 1981 είχε ξηλώσει τα τραμ το έτος 1955. Έβλεπε μακρυά είπαν τότε όλοι με το στόμα ανοιχτό. Επαναφέραμε τα τραμ εν έτει 2004.
«Τα πάντα ρει» μας ενημέρωσε πριν από 2.500 χρόνια ο δικός μας Ηρόδοτος.Τον προτιμώ από τον Ηρόστρατο και τους σύγχρονους μνημονιολάγνους εκφραστές του.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Το κράτος έχει συνέχεια και οφείλει να μη μεταβάλλει θέσεις έναντι των διεθνών εταίρων του με κάθε αλλαγή κυβέρνησης. Διαφορετικά παύει να έχει συνέπεια. Έτσι, λοιπόν, ο Τόνυ Πατώνει μάς είπε, όταν καταψήφιζε το Μνημόνιο Ι, ότι θα τηρήσει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η χώρα, όταν θα έλθει στην εξουσία. Παλεύει έκτοτε....
ανεπιτυχώς να κατακτήσει την εξουσία για να συνεχίσει να εκπληρώνει τις διεθνείς υποχρεώσεις τής χώρας που κατεψήφισε στην αρχή, αλλά στη συνέχεια υπερψήφισε. Χρησιμοποιεί κάθε μέσο είτε πολιτικό είτε όχι. Κυρίως, όμως, τρομοκρατεί τον απλό νοικοκύρη και κατορθώνει μέχρι στιγμής να προσελκύει τίς ψήφους πολιτών, οι οποίοι ουδέποτε ψήφισαν δεξιά, ακόμη δε και πολιτών που ηρνούντο να κάνουν και χειραψία με δεξιόφρονα συμπολίτη. Πολίτες που μια ζωή ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ «λιγδώνοντας το αντεράκι τους» [Μιλτιάδης Παπαϊωάννου έφα], θα ψηφίσουν τώρα ΝΔ, αφού το μεν ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια [αξιοθαύμαστη η αντοχή του πάντως] ο δε Τσίπρας απειλεί [;] τα κεκτημένα τους ή τα προσδοκώμενα να κτηθούν, νόμιμα ή μη.
Τελευταία ανακάλυψη της επικοινωνιακής εκστρατείας των Μνημονιακών δυνάμεων ο Ιφικράτης Αμυράς. Αμφιβάλλω αν εγνώριζε και η μάνα του την ύπαρξη αυτού του ατόμου μέχρι που τον έβγαλε στο προσκήνιο ο γίγαντας Μιχελάκης, για να πληροφορηθούμε ότι τα Μνημόνια, οι εμπνευστές τους και οι εφαρμοστές τους δεν εκδιώκονται παρά μόνο με επαναστατική δράση δια της δημιουργίας επαναστατικού στρατού. Είδα το βιντεάκι και δεν με απώθησε. Έχει απόλυτο δίκηο ο Αμυράς. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να εκδιωχθεί ο σύγχρονος κατακτητής, ήτοι τα Μνημόνια, οι συντάκτες τους και οι λάτρεις τους. Η πρότασή του, όμως, είναι ουτοπική, εξ ου και δεν υπάρχει λόγος να μας απασχολεί. Οργανωμένη επαναστατική δράση και επαναστατικός στρατός αποκλείεται να υπάρξουν. Ανοργάνωτη, όμως, εξέγερση στην πιο επικίνδυνη μορφή της λόγω εξαθλίωσης των μαζών δεν αποκλείεται να σημειωθεί.
Τί θα πει όμως «συνέχεια του κράτους;». Θα πει ότι δεν μπορώ για ψύλλου πήδημα να μεταβάλλω μονομερώς θέσεις και απόψεις έναντι διεθνών υποχρεώσεων που έχω αναλάβει. Αν, όμως, υπάρχει σοβαρός λόγος, γιατί να μη μεταβάλλεται η θέση ενός κράτους με την αλλαγή κυβέρνησης; Το επόμενο ερώτημα είναι αν δεν πρέπει το κράτος να μεταβάλλει μονομερώς μόνον διεθνείς θέσεις και υποχρεώσεις. Τί γίνεται με τις εσωτερικές θέσεις και υποχρεώσεις;
Μπορεί π.χ. το κράτος να μεταβάλλει θέσεις στερώντας τον λαό από τα μέσα ικανοποίησης στοιχειωδών αναγκών του; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις κλέβοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, ώστε να καθίσταται αδύνατη η καταβολή συντάξεων και εφ’ άπαξ και η υγειονομική περίθαλψη του πληθυσμού; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις στερώντας τη νεολαία από τα αναγκαία μέσα για την εκπαίδευσή της; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις διαλύοντας το σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης και στέλνοντας καρκινοπαθείς στα νεκροταφεία πριν την ώρα τους; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις προτάσσοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, λαθραίων και μη, έναντι των γηγενών, σπαταλώντας τούς μόχθους των τελευταίων στην περιποίηση των μεταναστών; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις εξαναγκάζοντας τον λαό να απεκδύεται περιουσιακών στοιχείων του έναντι πινακίου φακής, για να μπορέσει να επιβιώσει; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις ανεχόμενο εικόνες ανθρώπων που ψάχνουν για τροφή στα σκουπίδια; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις οδηγώντας τους πολίτες του στην αυτοκτονία; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις επαναφέροντας τον Καιάδα δια της καταργήσεως επιδομάτων επιβίωσης προς ανάπηρους και ανήμπορους; Μπορεί να μεταβάλλει θέσεις αφήνοντας τους πολίτες του έρμαια στο έλεος των κακοποιών ελλείψει πόρων για στοιχειώδη αστυνόμευση; Μπορεί το κράτος να διαφημίζει την πιστοληπτική του ικανότητα προτρέποντας τον λαό να δώσει στο κράτος δανεικά, μετά όμως από 10 χρόνια να μεταβάλλει θέσεις και να λέει μονομερώς στον δανειστή-λαό ότι θα πάρει πίσω τα μισά από όσα δανεικά έδωσε στο κράτος; Μπορεί το κράτος να μεταβάλλει θέσεις και να μας γυρίζει 60 χρόνια πίσω στέλνοντας χιλιάδες νέους στην ξενιτιά;
Η συνέχεια του κράτους συνέχεται αναγκαίως με τη συνέπεια. Η έλλειψη συνέπειας συμπαρασύρει και τη συνέχεια, οπότε αποτελεί ψευδοδίλημμα το αν θα πρέπει το κράτος να τηρεί απαρεγκλίτως τις διεθνείς υποχρεώσεις του. Εξ ίσου ψευδοδίλημμα αποτελεί το «εντός ή εκτός της ΕΕ». Η ΝΔ και δη ο Κ. Καραμανλής μάς έβαλε στην ΕΟΚ μας θυμίζουν, το ΠΑΣΟΚ έδωσε συνέχεια στην επιλογή αυτή, η οποία αποτελεί κατάκτηση του λαού, την οποία μπορεί να διασφαλίσει μόνον το κόμμα του Κ. Καραμανλή. Άρα, δεν πρέπει να βγούμε από την ΕΟΚ, νυν ΕΕ, πάση θυσία. Πάση θυσία; Μπήκαμε στην ΕΟΚ για να διασφαλίσουμε τη Δημοκρατία και τα σύνορά μας. Για ευημερία ουδείς μίλησε. Την ποιότητα της Δημοκρατίας που διασφαλίσαμε τη βιώνουμε καθημερινά με τον βιασμό που αυτή υφίσταται από τους εταίρους μας με τη συνδρομή των πρόθυμων εγχώριων υπηρετών τους. Την ασφάλεια των συνόρων μας τη βιώσαμε με τα Ίμια, με τις εξωφρενικές, εν πολλοίς μη αναγκαίες, εξοπλιστικές δαπάνες που οδεύουν στα θυλάκια των εταίρων, τις καθημερινές απειλές της γείτονος χώρας και τον κίνδυνο εκτουρκισμού της Θράκης. Τη βιώνουμε με τις ορδές των λαθρομεταναστών που κατακλύζουν τη χώρα και προβάλλουν, μάλιστα, και απαιτήσεις αντί να υποβάλλουν αιτήματα. Ας μην ξεχνάμε και τη διασφάλιση της ιστορίας μας, την οποία πλαστογραφούν οι εν ΕΕ εταίροι μας ανεχόμενοι τα καπρίτσια των Σκοπιανών.
Ας παραθέσω τελειώνοντας ένα λαϊκίστικο παράδειγμα. Ο Καραμανλής που μας έβαλε στην ΕΟΚ το 1981 είχε ξηλώσει τα τραμ το έτος 1955. Έβλεπε μακρυά είπαν τότε όλοι με το στόμα ανοιχτό. Επαναφέραμε τα τραμ εν έτει 2004.
«Τα πάντα ρει» μας ενημέρωσε πριν από 2.500 χρόνια ο δικός μας Ηρόδοτος.Τον προτιμώ από τον Ηρόστρατο και τους σύγχρονους μνημονιολάγνους εκφραστές του.
Σωτήριος Καλαμίτσης
