Δημοσιογράφος
ΟΙ ΚΗΠΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ
Εξαιρετικώς φιλάρεσκο και με αίσθηση απόλυτης σοφίας διά τα πάντα, το σημερινό κύριο άρθρο του κομματικού δελτίου του..
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δίνει «γραμμή εβδομάδος» εις μέλη και οπαδούς, καθ’ ο μέτρο το αντίστοιχο καθημερινό άρθρο έχει «ορίζοντα» 24ώρου.
Έχουμε και λέμε:
1. «Η κυβέρνηση όπως στρώνει στρώνει θα κοιμηθεί. Δεν θα της φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι οι κοινωνικοί αγώνες είναι αυθεντικοί και όχι υποκινούμενοι»
2. «Η κυβέρνηση Σαμαρά, κυβέρνηση μνημονιακής συνεργασίας, έχει σαφές δεξιό ιδεολογικό πρόσημο. Νόμος και τάξη, φοβία γιά τους μετανάστες, επίκληση του Θεού γιά να σωθούμε, συνάψεις με το περιθώριο της ΧΑ»
3. «Η κοινωνική κρίση συντόμως μπορεί να μετατραπεί σε ανάφλεξη. Η κυβέρνηση δεν έχει περίοδο χάριτος. Αλλά από άλλη πλευρά, ούτε και η αριστερή αντιπολίτευση, που καλείται να οργανώσει τον εναλλακτικό δρόμο γιά την έξοδο από την κρίση».
Επιχειρώ να απωκωδικοποιήσω τα προηγούμενα:
1. Προσεκτικοί λόγοι, που υποκρύπτουν έναν προετοιμαζόμενο αγώνα «επαναστατικής γυμναστικής», με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και των προσκείμενων Φωτόπουλων κλπ, εις το ρόλο του «στρατηγού με την ομπρέλα», ο οποίος καθοδηγεί τους μπαχαλάκηδες οσάκις η Αθήνα παραδίδεται εις τη βία και την καταστροφή των κουκουλοφόρων, με Στρατηγεία τη Νομική ή το άβατο των Εξαρχείων.
2. Λοιδωρία, άν όχι απάρνηση, του κράτους του νόμου και της τάξεως. Ο καθένας να κάνει ο,τι θέλει, δίχως να ελέγχεται από κανέναν, αλλά κι όταν γίνονται βιαιοπραγίες η Αστυνομία να παρακολουθεί απαθής και βεβαίως αφοπλισμένη. Αυτό λέγεται δεξιό ιδεολογικό ιδεολογικό πρόσημο, όπως ομοίως το αυτονόημα δικαίωμα ενός εκάστου να αυτοπροσδιορίζεται, από άποψη ιδεολογίας και θρησκευτικής ή μη πίστεως. Βεβαίως μπορεί να έχουν κατά νουν την προσφιλή Αλβανία-κατά Γλέζο- του Χότζα, όπου η θρησκευτική πίστις ήτο απαγορευμένη. Όσον αφορά τους μετανάστες, η εξίσωσή τους με τους «γηγενείς»- διατύπωση κόρης Λαφαζάνη, προκειμένου να μην χρησιμοποιήσει το απαγορευμένο περίπου εθνικό προσδιοριστικό «Έλληνες»- είναι μεγάλη κουβέντα και δεν είναι θέμα απλού φόβου ή μη, όπως αφελώς περιγράφεται.
Το συμπέρασμα: Δεν τους ενοχλεί και τόσο η ιδέα γιά «ανάφλεξη», αν δεν την απεργάζονται ήδη, ώς αντίπαλο δέος προς τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Ας ελπίσουμε να μην έχουμε κακά ξεμπερδέματα, ως κοινωνία και χώρα, από συγκεκαλυμμένους κουκουλοφόρους.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
